Ongeveer drie weken geleden hebben we bij Julia een heel klein rood bultje ontdekt.
Dat bultje groeide enorm, en anderhalve week later hebben we het laten onderzoeken.
Het blijkt dus een goedaardig gezwel te zijn, maar het groeit enorm hard.
We laten het dinsdag weghalen, want de kans bestaat dat er kwaadaardige cellen zullen ontstaan.
En daar zitten we natuurlijk niet op te wachten.
Er zal aardig wat weefsel weggehaald moeten worden, dus dat worden flink wat hechtingen...
Ik zie er enorm tegenop, maar het moet gewoon gebeuren.
De dierenarts laat haar na de narcose uit zichzelf wakker worden, dus zonder injectie om het sneller te laten gaan.
Dit omdat Julia daar heel slecht op reageert en enorm gaat hallucineren en in paniek raakt.
Ik blijf dus heel de dag in de kliniek, en zal wat boterhammetjes mee moeten nemen.
Als het goed is mag ik ook bij de operatie aanwezig zijn, dit mocht ook toen er bij Romeo wat wratjes en bultjes werden verwijderd.
Het wordt nml door dezelfde dierenarts uitgevoerd, en daar ben ik erg tevreden over geweest toen met Romeo's operatie.
Na de operatie zal Julia dan op een warmtekleedje op de vloer worden gelegd, en mag ik heerlijk uren bij haar zitten tot ze echt goed wakker is.
Zo is er een vertrouwd persoon bij haar.
Veel mensen zullen het misschien raar vinden dat ik erbij wil blijven tijdens de operatie, maar ik vind het erg interessant om te zien hoe dat gebeurt.
En het geeft mij ook een fijner gevoel, dat mocht het zo zijn dat er iets gebeurt en ze niet meer wakker wordt (dat risico is er nou eenmaal altijd) dan weet ik tenminste dat ik tot het eind bij haar ben geweest.
Natuurlijk ga ik daar niet van uit!
Ik hoop toch wel dat dit voorlopig het laatste is dat Julia gaat mankeren, want we hebben al zoveel gezondheidsproblemen met haar gehad in haar korte leven.
Tot nu toe gelukkig nog geen heel ernstige dingen hoor, maar wel erg vervelend voor haar.
