- za 30 aug 2008, 19:25
#1037746
dit vond 'k nog:
De juiste manier om mineralen in te nemen is via mineraalrijk water, via voedingsrijk
voedsel en dranken, door mineraalrijke botten bouillonsoepen waarin alle van de
macromineralen – natrium, chloor, calcium, magnesium, fosfor, kalium en zwavel –
beschikbaar zijn in een klaar-voor-gebruik-zijnde geïoniseerde vorm als een echt juiste
elektrolytische oplossing; door het gebruik van ongeraffineerd zeezout; en door het toevoegen
van kleine hoeveelheden klei of leem als supplement aan water of voedsel toegevoegd, een
praktijk die in vele traditionele gemeenschappen in de hele wereld wordt gevonden.
Analyses van klei uit Afrika, Sardinië en Californië onthullen dat klei kan voorzien aan een variëteit
aan macro- en sporenelementen inclusief calcium, magnesium, fosfor, ijzer en zink (138).
Klei bevat ook aluminium, maar het silicium dat in alle kleisoorten in grote hoeveelheden
aanwezig is, voorkomt de absorptie van dit toxische mineraal en helpt in feite aluminium wat
in de weefsels gebonden zit te elimineren (139).
Als het met water gemengd wordt, vormt klei een tijdelijk colloïdaal systeem waarin
fijne deeltjes door het water verspreid worden. Eventueel slaan de deeltjes op de bodem van
de behouder neer, maar een grote variëteit aan ionen zal in het water verblijven. Deze
minerale ionen zijn beschikbaar voor absorptie, terwijl andere mineralen die een integraal deel
van de kleideeltjes vormen in sommige gevallen beschikbaar zijn voor absorptie via ionische
uitwisseling op het moment van contact met de villi in de darm. Klei deeltjes, die gedefinieerd
worden als hebbende een afmeting van minder dan 1-2 micron, hebben een grote oppervlakte
in verhouding tot de afmeting er van. Ze dragen een negatieve elektrische lading en kunnen
positieve pathogene atomen aantrekken tezamen met toxines en ze door het lichaam heen
transporteren (140).
Dus, klei-mineralen voorzien niet alleen in mineralen maar kunnen ook
worden gebruikt als ontgiftigings-agenten. Als zodanig, vergemakkelijken ze de assimilatie en
kunnen spijsverteringsklachten voorkomen zoals voedselvergiftiging en diarree. Ze zullen
zich ook binden met anti-voedingsstoffen die in plantaardig voedsel worden gevonden, zoals
bittere tannines, en de absorptie er van verhinderen.
bron: S Fallon