[NUTTAH SBT]

Weet iemand een mogelijke oorzaak van demodex? Kan dit vererven? Zijn er voedingsmogelijkheden ter ondersteuning van de genezing ervan?

Bedankt voor de reacties alvast.

Ingrid

[Paul_Barte]

Ingrid,

Demodex is ALTIJD erfelijk!! Meestal is het de 'schuld' van de moederhond maar er zijn nog steeds twijfels over het doorgeven van de reu.
Meestal zijn alle pups van dat nest besmet!! De ene pup in ernstiger mate dan de andere.
DA's proberen het op te lossen met syptoombestrijding zoals anti-biotica en uiteindelijk Prednison maar het cirkeltje gaat steeds verder naar beneden.
Ook Ectodex en TacTic worden met gulle hand gegeven en als je niet uitkijkt gaat je hond daaraan de pijp uit.

Demodex gaat NIET over en zal altijd de kop opsteken bij een verlaagde weerstand van de hond. Door de weerstand en de darmflora optimaal te houden (vers voer!!) kan een hond er beslist probleemloos oud mee worden.

Misschien dat Ivonne van Bas nog wilt reageren want ook Bas WAS een demodex-probleemhond en doet het sinds zijn overgang op vers gewoon goed. (en zo ken ik er nog tientallen o.a. de hond van Jeanne van dit forum).

[NUTTAH SBT]

Als meestal alle pups uit een nest besmet zijn, wanneer steekt dit dan de kop op? Kan dit nog na de leeftijd van een maand of vier? (overigens heeft mijn hond het niet maar blijkbaar wel twee nestgenoten)

Ingrid

[Paul_Barte]

Ingrid,
Dit kan op alle leeftijden de kop opsteken.
Indien 2 nestgenoten het hebben heeft jouw hond het ook al heeft het zich niet geopenbaard.
Vergelijk het met een koortslip....je draagt het altijd bij je maar indien je ziek, zwak of misselijk bent krijg je een koortslip...normaal gesproken niet.
De lokale vorm wordt vaak niet gezien als demodex. Indien het de gegeneraliseerde vorm is ziet een kleuter het nog.
Aangezien nestgenoten last hebben een reden om EXTRA allert te blijven!!

[qyan]

demodex
ook qyan het slachtoffer.
had het waarschijnlijk al in het nest met een week of 7, maar werd pas ontdekt met afkrabsels op ene leeftijd van 4,5 maand.
er waren al eerder afkrabsels gemaakt, maar die wezen niks uit.
op een leeftijd van 4,5 maand dus begonnen met het behandelen van de plekken, lokaal met ectodex.
helaas ging het zich supersnel uitbreiden door alleen lokaal te behandelen en werd het iedere dag wassen, met 1 dag pauze ertussen.
we hebben 2 maanden behandeld en daarna is het weg gegaan.
totdat qyan een narcose had gehad voor rontgenfoto´s.
2 weken later begonnen we weer opnieuw.
dit keer gelukkig optijd, waardoor we aan alleen een lokale behandeling genoeg hadden.
verder hebben we qyan tijdens de behandeling echinacea, extra vitamine c en cats claw gegeven, en verder uiteraard alleen versvlees voeding.
of er iets homeopatisch is voor demodex, geen idee, zou het ook niet aandurven geloof ik, omdat het zich zeer snel uit kan breiden en alsnog over kan slaan naar de ergste vorm.
qyan had gelukkig de lokale  (schilferige)  vorm en had geen last van etterige wonden ed, waardoor prednison en antibiotica gelukkig zijn uitgebleven.
helaas is door vele andere problemen met qyan en door veel medicijngebruik zijn weerstand nog steeds niet zo optimaal, dat ik kan zeggen dat hij het voorlopig niet meer terug krijgt.
goed op blijven letten.

tot nu toe is qyan nog steeds de enige uit het nest geweest waarbij de demodex naarboven is gekomen, maar het kan ook bij de rest van de pups nog steeds naarboven komen.
ook heb ik op de nestdag bij de moeder wat kale plekken gezien.

zoek anders ff op www.google.nl naar demodex. zeeen van info zijn er te vinden, ook niet alles hoor, maar het meeste wel.

gr wendy

[Ivonne]

Hoi Ingrid,

Zoals Paul al zei hebben wij een Newfoundlander met demodex....  :'(

Bij Bas werd dit geconstateerd toen hij circa 11-12 weken oud was. We hebben "alles" gedaan wat de DA ons aanraadde (wassen met Ectodex, wassen met TacTic; dit zijn beide erg smerige goedjes. Van de Ectodex was Bas een paar dagen ziek en de TacTic mochten we per keer maar een halve hond mee doen en daarna zat je zelf te hoesten en te proesten op de bank) Ondanks al onze zorgvuldigheid heeft dit uiteindelijk NIETS geholpen. Toen zijn we overgestapt naar het injecteren met Ivomectine (1x per 2 weken) en ook dit leek succesvol maar helaas...... toch ook weer niet. Bas heeft in die periode vele malen antibiotica gehad want een van de dingen door de demodex was abcessen onder de poten waardoor die arme hond amper meer lopen kon.

Helemaal ellendig dat er niets tegen zo'n huidmijt te doen is ben ik weer op zoek gegaan naar iets wat de weerstand van Bas hoog kan houden (ik had de duurste brokken met allerlei supplementen erbij) en ben uitgekomen op vers vlees. Bas krijgt dit nu vanaf maart jl. en vanaf die tijd doet hij het goed.
Hij krijgt geen supplementen meer (af en toe nog eens borage-olie), hij krijgt geen graandingen meer en dit lijk te werken.
Zelfs een tweede knieoperatie heeft geen explosie van demodex veroorzaakt (de vieze penetrante lucht was er wel en 1 klein plekje maar meer niet) terwijl dit toch een giga-tic in zijn weerstand had gegeven.

Na 2 jaar klungelen (en zelfs je af en toe af vragen of dit wel een leuk en kwalitatief goed hondeleven is) zien we echt aan Bas dat dit de weg is  ;D  ;D  ;D

De kosten van dit voer wegen voor mij niet op tegen de blije, energieke en "gezonde" hond die wij nu in huis hebben. De DA zal dit wel minder leuk vinden want hij mist nu een behoorlijke bron van inkomsten  ;D .

En ja, het gebrek aan weerstand tegen de demodexmijt is een ERFELIJK probleem! Voor zover ik weet komt het met name van de moeder maar ook de vader zou hier een rol in kunnen spelen.

Van de broertjes en zusjes van Bas hebben we (uiteindelijk) kunnen achterhalen dat zij allemaal last van demodex hebben op 1 hond na (deze woont in Alaska en deze hond krijgt BARF en heeft, volgens zeggen, nog nooit problemen gehad.

Ook het volgende nestje van de moeder van Bas, was een nestje met 5 pups die alle 5 last hebben van demodex.

Oke, het is een heel verhaal geworden maar je moet het niet onderschatten; ik vind dat er weinig zinnige info over te vinden is..... men doet er nl erg makkelijk over (oh, even een paar keer wassen en dan is het weer klaar") terwijl wij de ervaring hebben dat dit absoluut niet zo is.

Verder is het ook nog zo dat als huidafkrabsels geen demodexmijt meer laten zien dat je er toch vanuit moet gaan dat de hond ze wel heeft (iedere hond heeft deze mijt nl) en dat je er voor moet blijven zorgen dat de weerstand zo hoog mogelijk blijft ..... is bij ons tot zover de enige goede remedie gebleken en alleen de Carnibest heeft dit kunnen bewerkstelligen (misschien dat andere vers vleesmerken dit ook kunnen, maar ik ken alleen de Carnibest).

Groet,
Ivonne

[jeanne]

Ja, onze Freule heeft ook demodex gehad.
Het begon als een klein onschuldig plekje onder haar kin. Ze was toen al zeker 1,5 jaar oud!!!! Het kleine plekje was in no time overgegaan in heel hele kale snoet!! Geen gezicht! DA wist het ook niet meer, schreef dus prednison voor! Heb ik niet gegeven. Ben op zoek gegaan naar specialist en heb deze gevonden in Mr.Vroom te Oisterwijk. Zij zag het meteen al! Daarbij had Freule ook nog last van een teveel aan huidgisten en schimmels (bassetkwaal). Voor de Demodex kregen wij Ivomectine mee, wat we onder het eten moesten doen. Voor de huidgisten en schimmels kregen we shampoo, Malaseb (echt een goede shampoo!) Ze was binnen een maand of twee weer helemaal de oude! En het is niet meer teruggekomen. (ik voerde toen nog brokken ) Nu staat ze een jaar op versvlees en ze zit gewoon veel beter in haar vel Soms, als ze teveel verboden dingen jat, dan word ze weer rood, geen demodex, maar de huidgisten zetten dan weer op. Dan was ik haar een tijdje met de malaseb en gaat het weer goed. Maar de demodex is gelukkig niet meer teruggekomen!!!!
Het is dus belangrijk dat je de weerstand van je hond optimaal moet zien te houden! Maar dat is logisch eigenlijk.
Laat je hond niet volstoppen met prednison hoor, als het demodex is!!!!!

[NUTTAH SBT]

Bedankt voor het neerzetten van jullie ervaringen. Demodex is bij Tops nog niet tot uiting gekomen en ik hoop dat dit ons bespaard kan blijven. Wel heeft ze een hele gevoelige huid, waarvan we in eerste instantie dachten dat het met een voedselallergie te maken had. Inmiddels heb ik sterk de indruk dat het met een allergie voor grassoorten te maken heeft. Als ze door het gras gehold heeft, zit ze vrijwel direct daarna vol met rode uitslag op haar buik. Dit heeft ze dan niet op de rest van haar lichaam. Na ongeveer een dag trekt dat weer weg. Ook werkt haar kleur, namelijk wit, niet echt mee, dit is vaak toch wat gevoeliger.
Ze is nu een half jaar en eet Bibi vanaf het moment dat ik haar heb.

gr Ingrid

[jeanne]

Bedankt voor het neerzetten van jullie ervaringen. Demodex is bij Tops nog niet tot uiting gekomen en ik hoop dat dit ons bespaard kan blijven. Wel heeft ze een hele gevoelige huid, waarvan we in eerste instantie dachten dat het met een voedselallergie te maken had. Inmiddels heb ik sterk de indruk dat het met een allergie voor grassoorten te maken heeft. Als ze door het gras gehold heeft, zit ze vrijwel direct daarna vol met rode uitslag op haar buik. Dit heeft ze dan niet op de rest van haar lichaam. Na ongeveer een dag trekt dat weer weg. Ook werkt haar kleur, namelijk wit, niet echt mee, dit is vaak toch wat gevoeliger.
Ze is nu een half jaar en eet Bibi vanaf het moment dat ik haar heb.

gr Ingrid

Ik heb ook het idee dat een witte vacht veel gevoeliger is. Bij Freule zijn haar witte plekken (en die zitten dus op haar onderkant, poten buik liezen) ook geregeld rood. Maar dat komt omdat ze niet tegen graan kan en omdat het nu eenmaal een basset is, jat ze geregeld de boterhammetjes van de kids en is het de dag erna weer mis. Het zijn de huidgisten en schimmels die zich dan als een gek gaan vermeerderen omdat door het brood eten haar weerstand omlaag gaat, en dat vinden die gisten juist fijn!!!! Ik moet haar dan gaan wassen met malaseb en dan zakt het weer af. Maar ik vrees dat ze hier voor de rest van haar leven last van zal hebben :-/
Is er bij je hond getest op aanwezigheid van gisten en/of schimmels?

[NUTTAH SBT]

Nee daar is niet op getest. Ik ga zowiezo morgen even met Tops naar de da. Misschien is zo'n test nuttig om te doen, ik ga het overleggen.

gr Ingrid

[NUTTAH SBT]

Nou, even een kleine update. Ben bij de da geweest voor het huidproleem van Tops. Er werd een afkrabsel gemaakt van een paar plekken op haar poten en helaas heeft ze dus ook, net als haar twee nestgenoten Demodex. Welliswaar een milde vorm die zich tot nog toe alleen op de poten manifesteert.
Ze zit nu een beetje bibberend en zielig op te drogen van de Ectodex.
Volgens de da gaat deze vorm gewoon weer over.
De uitslag op haar buik is wat we eigenlijk al verwachtte: een allergie voor grassen.

gr Ingrid

[jeanne]

Nou, dan weet je in ieder geval waar het aan ligt he?
Dus, met een goede voeding blijft de weerstand hoog en zal de demodex minder snel (of helemaal niet meer) weer opduiken!!! Sterkte ermee  :-*

[Lizzy]

Ik heb het e.e.a. over Demodex overgetypt uit de boeken van Shawn Messionnier en Lowell Ackerman (beide dierenarts). Was voor een ander doeleind, maar misschien ook interessant voor anderen:

DEEL 1:

Ik begin even met Shawn Messionnier:

"There are two types of demodectic mange: localized mange or generalized mange. Localized mange cause one or more lesions of the body. Generalized mange causes lesions all over the body or all over a specific body area such as feet and face. While loxcalized mange is a mild disease, generalized mange is a very serious and potentially life-threatening condition. Suspect local demodectic mange if the lesion is a patch - often a circular area - of hair loss that is link or red and/or scaling. The pet is usually not itchy. Any body area can be affected, but the most common area in young puppies are face and the forelegs. Most cases solve within 1 or 2 months of topical treatment.  

If the dogs entire body is affected, suspect generalized demodectic mange. However, remember that this condition may involve only one body regions such as feet of face). Arease of hair loss with red bumps called papules develop. If not diagnosed at this early stage, secondary infections often result, causing pimples or pustules with secondary seborrhea. At this stage, strong antibiotics must be used to destroy the secondary infection.  

With proper treatement, demodectic mange is curable in most dogs. In dogs that have been treated for a generalized form, corticosteriods should never be used except as a life-saving procedure, as the steroids can cause a relapse of the disease that can be difficult to treat.
Demodectic mange is often misdiagnosed in puppies and dogs. Since the disease can look like any skin disorder, all skin lesions that occur in puppies - and most if not all that occur in adult dogs - should be tested for mange.  
As demodectic mange is a genetic disease, affected dogs should be spayed or neutered and not bred. The parents of affected dogs should not be bred again.

Treatment approaches for Mange: Conventional therapy for generalized demodectic mange involves dipping the pet every 1 to 2 weeks with a dip called Mitaban. While a potent insecticide, side effects are rare, but can include vomiting, bloating, lethargy and an unsteady gait. When your dog looks improved and has shown at least 1 or 2 negative skin scrapings, he is dipped twice more. At that point, the dipping treatment is complete. This often correlates to a series of 8 to 12 dips at a cost of $20 to $40 per dip.
Treatment for localized demodectic mange is the application of topical ointment such as benzoyl peroxide to reduce inflammation. With topical treatmentm some lesions temporarily looks worse before they look better.

Complementary therapies for demodectic mange include homeopathic remedies such as Sulphur or herbal remedies such as echinacea or lavedar, applied topically and/or given orally, depending upon the herb. I also recommend additional zinc and antioxidant vitamines and minerals to strenghten the immune system. Again, corticosteriods will make demodectic mange worse. Demodectic mange can be quite devastating, any dogs not responding to a short courese of complementary therapy should receive the dip. Continue the complementary therapies to strengthen the your dogs immune system and reduce the chances of the site effects from the dipping".

[Lizzy]

DEEL 2:

Hier komt wat Lowell Ackerman er over te zeggen heeft:

"The Localized disease tends to result in a spontaneous cure, whereas generalized demodicosis often requires significant therapeutic intervention. Though stress may trigger clinical episodes, large numbers of mites produce substances that further suppress the immune system. This secondary immunosuppression can be reversed once the mite population is eliminated, but any underlying primary immune defect cannot be corrected. Most cases in young animals are presumed to be stress related or associated with an inherited immune deficit. When older animals are affected, the underlying problem is often a concurrent illness or other impairment of the immune system by drugs (e.g. corticosteroids). Although the Burmese and Siamese breeds of cats may be affected more often than other breeds, strong breed predispositions are much more common in dogs than cats (Doberman, Dalmatian, Boxer, Bull Terrier, etc).

Clinical Signs:
Animals with demodicosis may have a variety of dermatologic lesions depending on the degree of immunologic impairment. Classically, this has been described as localized and generalized demodicosis, but these designations are not really important. What IS important is whether or not the condition spontaneously resolves with supportive therapy only!
The skin disease itself is caused by the mites crowding out the hair follicles, eventually destroying these follicles. Release of the follicle contents into the dermis causes infection, with associated erythema and alopecia.

In dogs demodicosis can mimic many other disorders, including bacterial pyoderma, dermatophytosis (ringworm) and even allergies. In dogs signs usually include:

1)Patches of hair loss
2)Variable erythema
3)Secondary bacterial complications

The first areas affected are often the head and limbs, but individual tendencies are the rule, not the exception.

Diagnosis:
The diagnosis of demodicosis can be made by findng evidence of demodicid mites, eggs, or larvae on skin scraping.
*On dogs mites are located in the hair follicles. The skin should first be squeezed to help express the mites. Scrapings should be deep enough to draw blood, as evidence that the scrapings actually reaches the dermis.

Occasionally, even deep scrapings are not reveal mites. This is especially true with some breeds (e.g. Shar Pei) or in certain locations. Biopsies can be helpful in confirming the diagnosis in these situations.
Once the diagnosis has been made, it is important, whenever possible, to determine the underlying cause of the conditions. In the young dog it is important to evaluate family history to test for stressors such as internal parasites (including heartworm). Additional testing for immunoglobulin levels, T cell reactivity, and metabolic disorders should be considered. An adult dog that suddenly develops demodicosis should be evaluated for:

1)Underlying metabolic diseases such as hypothyroidism, hyperadrenocorticism, diabetes mellitus, liver disease, cancer and other prospective causes of immunosuppression.

Treatment:
About 90% of cases of demodicosis in dogs and cats are localized and resolve without treatment in a few months. In these cases management should consist of mild benzoyl peroxide gels or 1% rotenone ointment. In the remaining 10% of localized cases that fail to resolve, animals develop the generalized form of disease, characterized by large areas of hair loss, redness, scaling and infection.
All dogs and cats with demodicosis should be maintained on an excellent plane of nutrition and kept free of internal parasites, and their skin should be conditioned with appropriate topical therapy. Initially, benzoyl peroxide is often a good choice of shampoo because it tends to flush the hair follicles, removing mites, scale and debris. Once the underlying immune deficit has been addressed, the majority of cases resolve within several months.
For young dogs conservative therapy aline usually results in resolution by 18 months of age (perhaps not until 3 years of age in some larger breeds). Dogs in which the condition does not resolve spontaneously by that time likely have major immunologic defects that may be passed on to future generations. Their symptoms can be alleviated with the use of inseticides to kill the mite  population, but their immune defect cannot be corrected.
The best supportive treatments involve the use of:
1)Shampoos
2)Periodic antibiotic therapy
3)Immune stimulants (selected cases only).

The antibiotic selected should be bactericidal in effect because the animal's immune status is presumably impaired. Immune system stimulants can be natural (e.g. vitamin E, selenium, germanium, Coenzyme Q10) or injectable or they can stimulate the immune system as a secondary phenomenon. Although previous studies suggested that vitamin E supplementation (200 mg five times daily) was beneficial, recent studies did not find this to be the case. A recent suggestion that dogs with demodicosis have lower blood levels of selenium than normal dogs have not been conclusively demonstrated.

Miticidal treatment is not usually recommended until the animal reaches immunologic maturity unless the conditions gets progressively worse. The decision to use insecticides in young animal should be based on the assumption that the animal is immunologically handicapped and would not get better on its own. In a dog with a normal immunesystem, the mite would not cause problems. The pet should be neutered to make sure it does not pass on its immune deficit to future generations. This should help eliminate the inherited immuno incompetence that allows generalized demodicosis to occur.
Specific treatment for generalized demodicosis in dogs usually accomplished with amitraz. Treatment with amitraz is successful in 60% to 80% of the cases. Many veterinary dermatologists have found that frequently the dosage must be doubled or the treatment interval halved to eradicate the mites in problem cases; this extralabel drugs use must be done at the practitioner's risk, becaus it is not the manufacturer's recommended use.
More potent forms of amiraz are sometimes used by veterinarians. One ml of 12.5% solutions (e.g. taktic) can be diluted in 100 ml of water to yield a 0.125% amitraz solution. This solution can be sponged onto half the body surface daily, alternating front and back halves. This method of application is useful in paricularly resistant cases. Animals should be hospitalized during the first week of therapy and monitored for evidence of side effects such as:

*Drowsiness
*Depression
*Bradycardia
*Anorexia
*Gastrointestinal upset

[Lizzy]

Sorry, het is natuurlijk in 't Engels. Mocht ik een keer tijd teveel hebben, dan zal ik het proberen te vertalen.
Groetjes, Lizzy