Sorry dat ik even een heel oud topic opvis maar voor mij is hij zeer actueel.
En zo kom ik op Yoda terug wat ik half en half beloofd had in het topic met de foto van de 2 meiden.
Hou wel in gedachten dat ik het in mijn eigen woorden vertel en sommige dingen misschien "vaktechnisch" niet helemaal correct zijn,
maar zo heb ik het beleefd.
3 weken geleden, het weekend van 6 maart, stond ik op het punt om Yoda in te laten slapen. Ik zag het werkelijk waar niet meer zitten met hem.
Het werd me gewoon teveel. Maar ondanks dat ik me al veel langer afvroeg of we niet moesten stoppen met hem zat er ergens toch een twijfel.
Hierop heb ik met de fokker gemaild. Ze stond volledig achter me dus dat was wel fijn om te weten.
Vervolgens heb ik Judith gemaild waar nog steeds regelmatig contact mee had over Yoda. Niet heel vaak maar wel regelmatig.
Ook Judith snapte dat ik er geen weg meer in zag. Maar ze kent me een beetje en weet dat ik wel in bepaalde dingen geloof en toch sceptisch ben. (volgens mij voelde ze toch de twijfel nog in mij).
Misschien dat ik als een soort rust voor mezelf nog een gesprek met Yoda aan kon vragen en ze gaf me een adres.
Tegelijkertijd ben ik zelf nog op internet gaan kijken voor iemand die "gesprekken met dieren voert".
Mail gestuurd aan de persoon via Judith. Heel netjes antwoord gekregen maar ik voelde tijdens het lezen ... dit is het niet.
Zelf had ik ook iemand gevonden die buiten dierencommunicatie ook aan de jassentechniek deed. En daar had ik gelijk een goed gevoel bij.
Dus gelijk foto gemaild en de rest geregeld. In de mail stond enkel : Yoda, reu gecastreerd, 2 jaar en 3 maanden, Wendy en mijn vragen.
Voor mij was dit gesprek om te weten of we er goed aan deden ermee te stoppen.
De eerste reactie die ik terug kreeg op 9 maart was...zijn er bij Yoda ooit wel eens storende entiteiten en energieen weggehaald ?
Mijn reactie terug : ehhh nee ? ??? Daaropvolgend kreeg ik de reactie dat ze dat eerst ging doen op vrijdag 11 maart en dat ze dan 14 maart
met hem ging "praten". Wel vroeg ze al gelijk of ik de jassentechniek wilde overwegen. Dus ik heel rustig. Praat eerst maar en dan zie ik wel of het nog nut heeft
Vrijdag 11 maart kwam 's avonds de mail binnen dat Yoda echt lastig gevallen werd. Hij had het heel druk om zich heen zeg maar.
Ze raadde me het gesprek echt af en daarvoor in de plaats de jassentechniek te doen. Nou dat gaf gewoon een goed gevoel na dat mailtje.
Dus dat was afgesproken. 14 maart geen gesprek maar de jassentechniek behandeling.
Vrijdagavond 11 maart kom ik uit mijn werk, had avonddienst. Als ik dan thuis kom doe ik altijd gelijk de honden om en om.
Al zijn hele leven lang loopt Yoda heel raar met zijn achterhand. Heel wijd uit en heel strak. Ik heb altijd gezegd dat het me niet zou verwonderen als hij hele slechte heupen had. Maar goed...ik pak Yoda en loop richting het veldje met hem voor me uit. En mijn mond viel letterlijk open. Ik heb hem werkelijk waar nog nooit zo normaal zijn lopen met zijn achterpoten. Netjes onder zijn lijf en voor zijn doen uitermate ontspannen. En nee dat was echt niet suggestief, want op dat moment lette ik nog nergens op. Zoals ik zei...geloof wel maar ben wel sceptisch. Maar dit was echt bizar.
Zaterdags liep hij nog steeds zo en eigenlijk nu nog. Het hele weekend heeft hij als een os geslapen.
Maandag 14 maart de jassentechniek gehad en kreeg netjes een verslag. Heel interessant om te lezen.
Maar toen werd het dinsdag en woensdag. Woensdagavond zat ik letterlijk te janken van ellende. Wat een drama. Ik werd echt letterlijk gek van hem. Dus Janine ook gelijk gemaild. Of ik dan een foto van Laan wilde sturen want misschien was zij toch wel de stoorzender. Gelijk een foto van Ruby erbij gedaan. Wat schetst mijn verbazing. Krijg ik donderdag een mailtje dat ze toch maar contact met Yoda had gezocht. Ook weer een fijn verslagje dat me heel erg veel goed gedaan heeft. Er lijkt een begrip tussen ons te zijn onstaan. Heel fijn ook plak ik hem nog regelmatig graag achter het behang.
Toch zijn er deze week een paar dingen op gevallen. Owen heeft al 2 avonden heel verbaasd zijn verhaal gedaan over hoe Yoda deed tegen andere honden. Het leek wel een andere hond zei hij. Zelf heb ik gisteren en vandaag ook 2 ervaringen gehad met Yoda met andere honden waarover ik ernstig verbaasd ben. Hij is nog steeds wel strak bij een andere hond maarrr hij probeert niet meer uit zijn halsband te ontsnappen, trekt geen scheur meer open, haren blijven plat zoals het hoort. Vanochtend waren de 2 hondjes wel erg dichtbij en hun baas erg ver weg dus toen deed hij wel wat beter zijn best ze te bereiken. Maar voor de 2de keer had ik nu het gevoel dat hij niet bij ze wilde komen om ze letterlijk te verscheuren. (niet gelijk denken dat hij wilde spelen hoor). In huis is hij ook veel beheerster. Hij slaapt onstpannender. Hij vliegt niet meer door de ruiten als er mensen of andere dieren voorbij lopen. Hij is in feite nu de enige die zijn smoel houdt als er mensen voorbij lopen.
Hij krijgt nu bach door Janine samen gesteld en op 7 april krijgt hij zijn 2de behandeling. Ik denk wel dat hij zo af en toe "ge-update" moet worden, maar als we zo door kunnen gaan zoals nu dan mag hij oud en grijs worden bij ons. Een makkelijke hond zal hij nooit worden, maar dat hoeft ook niet. Maar hij sloopte in zijn spel letterlijk de meiden en die leden ook echt onder zijn gedrag. Zo is het te doen.
Dus ja ik ben en blijf sceptisch, maar ik geloof er dus wel in nu ik Yoda zo zie.
Voor mij blijft het altijd wel een feit dat ik een "goed gevoel" bij iemand moet hebben.
Sorry nogmaals voor het opvissen van dit oude topic maar misschien zijn er meer mensen die er ondertussen ervaring mee hebben.
Of die misschien nu - net als ik had - dit als laatste hulpmiddel willen overwegen voordat ze echt definitief de moed opgeven.
Hierin staan nog niet de helft van de problemen die ik met Yoda had en die ga ik ook niet allemaal opnoemen, maar de kans dat hij een keer zou ontsnappen en iemand wat aan zou doen was op dat moment 99%. En dat willen we uiteraard voorkomen. Zoals de DA zei...het word nu zaak om net niet te laat te zijn met de definitieve stap. (en meestal ben je dus te laat en is het een kl*tehond op het moment dat hij iemand wat aandoet).
Dus als je alles hebt geprobeerd en echt geen gat meer ziet is dit misschien toch het overwegen waard