[sylvia]

Het huis is niet het probleem,het probleem is denk ik dat jij op een hele hardhandige manier als roedelleidster deze dames aan het verstand moet peuteren dat je dit gedrag niet pikt.Als niets werkt is dit nog de enige weg,gedraag je als een honden roedelleider,die grijpt orde verstoorders op zo'n manier dat ze bij herhaling mogen kiezen of weg of blijven en gedragen,als ze kiezen voor weg,is het om het vege lijf te redden.
Ik weet niet hoe oud je teven zijn,maar het lijkt toch of de komst van sting voor een verstoring in de verhoudingen heeft gezorgd die niet is uitgevochten.
De één jaloers dat de ander met de pup speelt,twee moeders met 1 pup en alleen de ranghoogste heeft recht op een pup.
Misschien is het zaak die twee aan het verstand te peuteren dat die pup van jou is en niet van één hun.
Sting weg doen verhelpt het probleem niet,je dames hebben namelijk nu door dat er rangen zijn waar voor gevochten moet worden.Dat ze dit weg van huis niet doen vind ik niet raar ,daar is niemand thuis en daar is het van belang voor de roedel om een gesloten front te zijn.

[Ordell]

Vroeger had ik ook regelmatig verschillende honden thuis zitten, die elkaar voorheen nog nooit eerder gezien hadden. Maar ik ga natuurlijk niet verschillende keren op pad om hond voor hond uit te laten. En aangezien ik nooit lang ergens mee wacht en ook niet van halve maatregelen hou liet ik ze gewoon dezelfde dag op de plaats uit de kooi. Ik zorge er wel voor dat ik altijd een schep op mijn schouder liet rusten. De eerst de beste die wilde gaan vechten sloeg ik altijd met de platte kant van de schep op zijn pan. Da's 1 keer een goede maatregel maar je kunt ervan op aan dat als ik het niet wil er niet wordt gevochten, al lopen er 5 verschillende reuen op de plaats. Ik heb dan ook nog nooit honden gehad die met elkaar gingen clinchen als ik erbij was.
Wanneer ik buiten ben en er komt een diverse malen gewaarschuwde loslopende hond naar mijn hond toe dan wordt het anders. Ik ga mijn hond(en) niet laten grijpen. Meestal lossen ze dat onderling op. Maar over mijn eigen honden thuis ben ik de baas, en ik maak uit wat er gebeurt. En dan laat ik ook nog gerust mijn eigen hond op mezelf bijten met een mouwtje aan. Dat onderscheid weten ze heus wel te maken wanneer het menens is.
Dat maakt ook dat wanneer er hondenkenners tijdens een bijtinzet proberen om op de 1 of andere manier de hond te beinvloeden je kunt aannemen dat dit dus absoluut niet gaat lukken, al hebben ze 30 jaar ervaring.

Het is gewoon zo dat je ervoor moet zorgen dat jij en niemand anders de baas bent over je hond. Dat is het hele principe.

[callas]

Wanneer de honden gingen vechten haalde mijn man ze uit elkaar en smeet ieder in een aparte ruimte weg van ons. Wij dulden ook geen gezeur! Wegwezen!

Toen we ze een aantal weken terug samen uitlieten dan hielden we callas goed in de gaten. Noesje was buiten alleen met zichzelf bezig en stoorde zich niet aan de aanwezigheid van Callas. Ik heb het idee dat Callas denkt: Een verkeerde move en ik grijp je. Misschien ook wel omdat Sting door Noesje werd afgesnauwd in het begin en dat Callas Noes terecht wilde wijzen. Maar gaan ze daarom echt tot het gaatje? Is dit dan niet een erg overtrokken reactie?
En uit laten vechten is geen optie want dan gaan er doden vallen.
Kunnen we daar wat mee? Verdedigen van een pup?

Callas is 6 1/2 en Noes is 4 jaar

We zijn beslist strak met onze honden. Regels van de roedel we passen ze alllemaal toe! Sting moet ook op een zeer consequente manier als Hulphond opgevoed worden en dat gaat hartstikke goed. Hij weet al wel wat hij aan ons heeft en hoe de vlag erbij hangt

Sting speelde in het begin alleen met Callas. Zoals ik al zei Noesje moest niets van Sting weten en ging hem uit de weg. Kwam Sting te dicht in de buurt dan kreeg hij een snauw van haar.

Groet Callas

[Sonja]

O, ja
begrijp ik het goed dat 1 van jou honden Grumpy heet??
Zo'n naam kan namelijk ook een slechte invloed hebben (leerde ik op de cursus), dus misschien een andere naam geven?

Misschien heb je toch gelijk. Sinds iemand Stan vorige week 'Lieverdje' heeft genoemd, noemen we hem thuis ook de hele tijd gekscherend 'lieverdje'. En nu heeft hij gisteren tot twee keer toe staan kwispelen als hij een andere reu zag. Terwijl hij normaal andere reuen het liefst opvreet.

[~anna~]

zal ik onthouden 8)

[Ollie]

Ik heb het helemaal niet over een dierenparagnost gehad, maar over een dierencommunicator.
Ik zou niet zo goed weten wat een dierenparagnost nou precies doet ???of het moet hetzelfde zijn als een dierencommunicator, maar onder een andere naam ???

En het is heel makkelijk om hier grappen over te maken, maar er zijn toevallig zat mensen en hun dieren, die hier enorme baat bij hebben gehad.

Maar het schijnt jullie blijkbaar toch wel te boeien, want jullie raken er maar niet over uitgegrapt

Wij zijn een keer met een bulletje bij een paragnost geweest, en die kon precies vertellen hoe het hondje in elkaar zat geestelijk en lichamelijk. Dat bulletje hadden we in de opvang, en later deed die ouwe mevrouw er afstand van, maar het was een heel dominant hondje, dus wij konden hem helaas ook niet houden. Die paragnost vertelde dingen die hij niet kon weten. Ik geloof er dus wel in. En wat jij zegt sharpie, ja ik heb daar wel vertrouwen in, alhoewel er natuurlijk altijd oplichters tussen zitten!

[sharpie]

Natuurlijk zitten er ook oplichters tussen, die heb je overal tussen zitten en ook goeie en minder goeie in hun vak heb je overal.
En inderdaad, ook niet iedereen vraagt er geld voor, al snap ik wel dat als dit je beroep is, dat je er dan ook een vergoeding voor vraagt.
Ik heb al vaker gehoord dat dierencommunicators in het begin dat ze dit gingen doen, het naast hun "normale" werk deden, en er geen geld voor vroegen, maar omdat ze op een gegeven moment zoveel aanvragen kregen, dat ze geen tijd meer hadden voor hun "normale" werk en dus een vergoeding zijn gaan vragen voor de consulten met dieren, en een mens toch ergens van moet leven.

Verder is het natuurlijk moeilijk om met harde bewijzen zo 1 2 3 aan te komen, ik kan alleen maar zeggen dat ik op de cursus zelf dingen heb opgevangen van dieren die ik niet kende wat bleek te kloppen en dat mensen dingen van mijn dieren wisten te vertellen, die ze onmogelijk konden weten.
Bij mij kwamen de dingen die ik opving, soms in beelden, soms in woorden en soms in gevoelens, zowel emotioneel als lichamelijk.
Dus voor mij persoonlijk is dat een bewijs dat het kan en dus geen onzin is.
En ik snap niet waarom dit nou het toeschuiven van menselijke gevoelens/gedachten aan het dier zou zijn???
Alsof een dier zo dom is dat hij niet kan weten wat hij wel of niet lekker vind om te eten bijvoorbeeld?
Of dat een hond niet zou weten of er wel of niet een kat in huis woont en of die kat dan wel of niet zwart is?
Of dat een dier niet zou weten of het wel of geen pijn aan zijn poot heeft?
En dieren hebben ook gevoelens en emoties, dus waarom zouden ze (als telepathiesch communiceren dus kan), dat niet kunnen uitzenden naar een mens?
Dat is toch niet het vermenselijken van een dier?
Dan zou je als weerwoord, de vraag ook om kunnen keren en je af kunnen vragen of sommige mensen hun dier niet te laag inschatten, dat ze denken dat een dier dat soort dingen niet weet?
Maar goed, dat is mijn mening.

[Lupa]

"Of dat een hond niet zou weten of er wel of niet een kat in huis woont en of die kat dan wel of niet zwart is?"

dat noem ik het vermenselijk van een dier, een hond weet niet wat zwart of groen is.

Natuurlijk kan me een hond me duidelijk maken als hij pijn heeft os niet en wat hij lekker vind, maar dat ligt aan zijn comunicatieve vermogen en die van mij.

Waar het me omgaat is dat er mensen zijn die gevoelens toe betichten aan dieren die alleen een menselijk gevoel is.
Een dier is puur!!! en die lijft niet jaren lang met de gedachtes van : och, wat ben ik hard aan gepakt toen ik pup was""
wat je ziet en merkt aan een hond of dier is een reactie op een actie,.
Maar dit is mijn mening en veroordeel absoluut niet een andere.

ben best spiritueel aangelegd maar alleen wat mensen betreft, en dat omdat ik vind dat de spiritualiteit van dieren vele maten hogere ligt dan die van ons, juist omdat het zo puur is, zonder harinneringen en zonder rancunes.
maar ja het is en blijft een gevoelig materie.

[sharpie]

Misschien heb je toch gelijk. Sinds iemand Stan vorige week 'Lieverdje' heeft genoemd, noemen we hem thuis ook de hele tijd gekscherend 'lieverdje'. En nu heeft hij gisteren tot twee keer toe staan kwispelen als hij een andere reu zag. Terwijl hij normaal andere reuen het liefst opvreet.

Grappig zeg, zo zie je maar weer, het klinkt voor ons soms raar, maar het kan toch invloed hebben.
Als iemand jou bijvoorbeeld de hele tijd "chagrijn" noemt, dan wordt je meestal vanzelf chagrijnig, alleen het feit dat ze dat zeggen, wekt irritatie.
Dus zo raar klinkt het dan misschien ineens ook weer niet?
Behalve voor mensen die denken dat een dier niet voelt wat lievedje betekend, al kent een dier misschien niet de Nederlandse taal, hij voelt toch vaak de intentie die erachter zit.
Het is net zoiets als dat iemand tegen jou zegt:"ik vind jou aardig"
en jij voelt dat die gene dat niet meent en dat ze eigenlijk een hekel aan je hebben.
Tussen de regeltjes doorlezen wordt dat ook weleens genoemd, dat gaat ook vaak door middel van lichaamstaal, maar ook omdat je soms het gewoon voelt (intuitie/telepathie?).
Ook heb je soms aan een half woord genoeg om elkaar te begrijpen, dat kan komen omdat je iemand goed kent, maar ook met vreemden kun je dat weleens hebben.

[Lupa]

maar dat ligt toch aan de comunicatieve vaardigheid?
al zit ik mijn hond uit te schelden met live worden zal ze me plat kussen, maar dat komt niet door telepathie maar door mijn lichams taal, geur(geen adrenaline) en klank.

Dat is met mensen ook zo, we zijn immers ook dieren.(heel lang geleden)

[Ollie]

Natuurlijk zitten er ook oplichters tussen, die heb je overal tussen zitten en ook goeie en minder goeie in hun vak heb je overal.
En inderdaad, ook niet iedereen vraagt er geld voor, al snap ik wel dat als dit je beroep is, dat je er dan ook een vergoeding voor vraagt.
Ik heb al vaker gehoord dat dierencommunicators in het begin dat ze dit gingen doen, het naast hun "normale" werk deden, en er geen geld voor vroegen, maar omdat ze op een gegeven moment zoveel aanvragen kregen, dat ze geen tijd meer hadden voor hun "normale" werk en dus een vergoeding zijn gaan vragen voor de consulten met dieren, en een mens toch ergens van moet leven.

Verder is het natuurlijk moeilijk om met harde bewijzen zo 1 2 3 aan te komen, ik kan alleen maar zeggen dat ik op de cursus zelf dingen heb opgevangen van dieren die ik niet kende wat bleek te kloppen en dat mensen dingen van mijn dieren wisten te vertellen, die ze onmogelijk konden weten.
Bij mij kwamen de dingen die ik opving, soms in beelden, soms in woorden en soms in gevoelens, zowel emotioneel als lichamelijk.
Dus voor mij persoonlijk is dat een bewijs dat het kan en dus geen onzin is.
En ik snap niet waarom dit nou het toeschuiven van menselijke gevoelens/gedachten aan het dier zou zijn???
Alsof een dier zo dom is dat hij niet kan weten wat hij wel of niet lekker vind om te eten bijvoorbeeld?
Of dat een hond niet zou weten of er wel of niet een kat in huis woont en of die kat dan wel of niet zwart is?
Of dat een dier niet zou weten of het wel of geen pijn aan zijn poot heeft?
En dieren hebben ook gevoelens en emoties, dus waarom zouden ze (als telepathiesch communiceren dus kan), dat niet kunnen uitzenden naar een mens?
Dat is toch niet het vermenselijken van een dier?
Dan zou je als weerwoord, de vraag ook om kunnen keren en je af kunnen vragen of sommige mensen hun dier niet te laag inschatten, dat ze denken dat een dier dat soort dingen niet weet?
Maar goed, dat is mijn mening.

Ja, hier ben ik het helemaal mee eens.

[sharpie]

"Of dat een hond niet zou weten of er wel of niet een kat in huis woont en of die kat dan wel of niet zwart is?"

dat noem ik het vermenselijk van een dier, een hond weet niet wat zwart of groen is.

Natuurlijk kan me een hond me duidelijk maken als hij pijn heeft os niet en wat hij lekker vind, maar dat ligt aan zijn comunicatieve vermogen en die van mij.

Waar het me omgaat is dat er mensen zijn die gevoelens toe betichten aan dieren die alleen een menselijk gevoel is.
Een dier is puur!!! en die lijft niet jaren lang met de gedachtes van : och, wat ben ik hard aan gepakt toen ik pup was""
wat je ziet en merkt aan een hond of dier is een reactie op een actie,.
Maar dit is mijn mening en veroordeel absoluut niet een andere.

ben best spiritueel aangelegd maar alleen wat mensen betreft, en dat omdat ik vind dat de spiritualiteit van dieren vele maten hogere ligt dan die van ons, juist omdat het zo puur is, zonder harinneringen en zonder rancunes.
maar ja het is en blijft een gevoelig materie.

Ik vind dieren ook puur, maar mijn hond weet heus wel dat de kat van mijn ouders zwart is, al heeft hij er misschien niet een idee over, van: "die kat is zwart"!
Hij weet heus wel hoe die kat eruit ziet en dat is toevallig zwart.
Dus als hij iets uitzend over die kat, als jij telepathiesch aan het communiceren bent met hem, dan kan het heel goed dat jij een beeld opvangt van een zwarte kat, omdat hij dat plaatje in zijn hoofd heeft.
Ik denk dat je het meer zo moet zien en het niet ingewikkelder moet maken dan het is.
Tuurlijk zal hij niet "nadenken" van dat is zwart en dat is wit, maar hij ziet het wel en herkent het wel.

Telepathie is een "universele" taal, dus als ik bijvoorbeeld in "woorden" iets opvang van een dier, dan is dat niet omdat dat "dier' Nederlands spreekt, maar omdat "ik" Nedelands spreek en ik het dus zo vertaal voor mezelf, het dier zend gewoon in de universele taal uit en ik vang het op in het Nederlands, omdat dat de spreektaal is die ik ken.

[sharpie]

maar dat ligt toch aan de comunicatieve vaardigheid?
al zit ik mijn hond uit te schelden met live worden zal ze me plat kussen, maar dat komt niet door telepathie maar door mijn lichams taal, geur(geen adrenaline) en klank.

Dat is met mensen ook zo, we zijn immers ook dieren.(heel lang geleden)

Er zijn verschillende manieren van communiceren met elkaar:
Doormiddel van woorden, lichaamstaal, toon en klank, vooral bij dieren komt daar ook "geur" nog bij......en telepathie is gewoon ook een vorm van communiceren bij mensen en bij dieren.

Ik denk dat over het algemeen wij een combinatie van al deze vormen gebruiken als we communiceren.
Alleen is het dus ook mogelijk om deze vormen van communiceren los van elkaar te gebruiken, denk maar eens aan telefonisch contact, dan gebruik je alleen woorden, toon/klank en evt. telepathie en geen lichaamstaal of geur.
Zo kun je dus ook telepathie los gebruiken van de andere communicatie vormen, zonder telefoon en evt. op afstand.

[jill]

Er zijn verschillende manieren van communiceren met elkaar:
Doormiddel van woorden, lichaamstaal, toon en klank, vooral bij dieren komt daar ook "geur" nog bij......en telepathie is gewoon ook een vorm van communiceren bij mensen en bij dieren.

Ik denk dat over het algemeen wij een combinatie van al deze vormen gebruiken als we communiceren.
Alleen is het dus ook mogelijk om deze vormen van communiceren los van elkaar te gebruiken, denk maar eens aan telefonisch contact, dan gebruik je alleen woorden, toon/klank en evt. telepathie en geen lichaamstaal of geur.
Zo kun je dus ook telepathie los gebruiken van de andere communicatie vormen, zonder telefoon en evt. op afstand.

Heel goed verwoord Shanti.

[Roeleke]

Ik snap niet zo goed waarom jullie dit onderwerp nou zo graag willen verzieken, hebben jullie niks beters te doen ofzo?
Als het je niet boeit, waarom moet je je er dan zo nodig mee bemoeien?

Zeker ook nog nooit gehoord van andere mensen in hun waarde laten?

Jullie hebben je mening hier al eens eerder kenbaar over gemaakt en het lijkt me overbodig om dat nu weer te doen.
Daar zal Callas in ieder geval zeker niks mee opschieten.
En ik begin het een beetje vervelend te vinden, dat negatieve gedoe hierover, ik laat jullie het lekker bullshit vinden en laten jullie mij dan aub ook in mijn waarde.

Dan hoeven we elkaar niet verder in de weg te zitten.

Ik sluit me bij je aan, Shanti. Zelf heb ik ook kontakt met dieren, alleen werk ik er niet mee naar anderen toe.
Praten met dieren ervaar ik als het zien van beelden, vanuit verleden of heden, horen van info, en open staan voor het dier, d.w.z. echt luisteren.
Ik ben dankbaar dat ik deze gave heb, en zoals ik jou in je waarde laat, zou je ook anderen die op deze manier in het leven staan, in hun waarde laten.

Nog even over een cursus en de betaling ervan: zelf weet ik hoe zwaar dit werken en overdragen kan zijn, en afgezien daarvan heeft iedereen recht op betaling;je vraagt de bakker ook niet om gratis brood, en ook niet de dokter of hij gratis consulten geeft.

Roeleke