Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot alternatieve geneeswijzen (homeopathie, acupunctuur, bach-bloesems, etc.)

Moderator: Lizzy

Gebruikersavatar
Door Border Bandit
#3260450
He, wat vervelend dat ze zo'n pijn blijkt te hebben en niets lijkt te helpen!!

En ik wilde net zeggen dat ik het zo mooi vind om haar te 'zien' groeien, dat ze met kleine stapjes steeds verder uit haar schulpje stapt!

Ik ben zeer te spreken over Aike (osteopaat). Ze gaat zo zachtjes en lief met dieren om.

Ik hoop dat je een oplossing voor de pijn kunt vinden.
Bah, echt naar dat dit nou naar boven komt. Ze krijgt zoveel kansen bij jou om zich weer te ontwikkelen.
Door Anne in Zweden
#3260720
Oef, wat sneu en lastig... Ik hoop dat het binnenkort mogelijk wordt haar te laten röntgenen en andere onderzoeken te doen. Tot die tijd is alles speculeren, helaas. Maar ik duim dat het iets is dat behandelbaar is, en dat ze nog vele mooie jaren in het verschiet heeft bij jullie!
Gebruikersavatar
Door Hope
#3260767
Spikkelneus schreef:Zo langzamerhand begin ik een klein beetje wanhopig te worden. Niet wat betreft haar angst/gedrag, want daar zit een stijgende lijn in en dat duurt gewoon lang.

Maar: het lijkt wel of ze met de dag slechter gaat lopen. Ook ligt ze binnen vaak te hijgen. Toen ze hier net was, hijgde ze ook veel, maar toen was het vooral spanning (denk ik). Maar nu ben ik bang dat het pijn is.
Het lijkt wel of ze hoe gespierder en zwaarder ze wordt, hoe meer last ze van haar poten krijgt. Maar ik kan dat met de beste wil van de wereld niet verklaren.
Hoe kan het dat een hond die na jaren eindelijk fatsoenlijk voedsel krijgt en een zachte ligplaats om haar botjes te ondersteunen, supplementen voor haar gewrichten en een volle dosis pijnstilling - hoe kan het dat die steeds meer last lijkt te krijgen?
Het is zo frustrerend en zielig om te zien.
Het enige wat ik kan bedenken is dat ze zich meer op haar gemak voelt en eindelijk durft te laten zien wat ze al jaren verborgen heeft gehouden: namelijk dat ze vergaat van de pijn.

Volgende week komt de cbd-olie. Maar als dat geen verbetering geeft weet ik even niet meer wat ik moet doen.
Ik denk eerst maar eens de hele hond op de rontgenfoto om te inventariseren hoe erg het nu eigenlijk is, en dan kijken of er uberhaupt nog iets voor haar gedaan kan worden. Want dit is niet om aan te zien :'(

Zo, even mijn verhaal kwijt, dat lucht op. En nu weer verder met hondje in de watten leggen.
Puur gedragstechnisch lijkt het mij wel te verklaren. Een dier dat serieus pijn aangeeft weet dat zijn laatste uren geteld zijn, ze zijn ongelooflijk hard voor zichzelf. Nuria was altijd bang, haar aandacht was altijd bij "overleven" en wellicht niet bij haar pijnlijke lijf. Als je dan een vertrouwde omgeving krijgt en je gaat ontspannen, laat je wellicht meer van die pijn zien. Niet dat die er nooit was, maar wellicht beet ze eerder nog een tandje harder op haar tanden dan nu.

Verder is het soms ook gewoon zo dat elke kilo op een pijnlijke poot een extra belasting kan zijn.
Loopt ze nu ook niet gewoon meer dan voorheen? Ik stel me een hond voor die haar hoekje in de shelter niet uitkwam, en nu vier keer per dag mee uit wandelen gaat.
#3260774
Hope schreef:Puur gedragstechnisch lijkt het mij wel te verklaren. Een dier dat serieus pijn aangeeft weet dat zijn laatste uren geteld zijn, ze zijn ongelooflijk hard voor zichzelf. Nuria was altijd bang, haar aandacht was altijd bij "overleven" en wellicht niet bij haar pijnlijke lijf. Als je dan een vertrouwde omgeving krijgt en je gaat ontspannen, laat je wellicht meer van die pijn zien. Niet dat die er nooit was, maar wellicht beet ze eerder nog een tandje harder op haar tanden dan nu.

Verder is het soms ook gewoon zo dat elke kilo op een pijnlijke poot een extra belasting kan zijn.
Loopt ze nu ook niet gewoon meer dan voorheen? Ik stel me een hond voor die haar hoekje in de shelter niet uitkwam, en nu vier keer per dag mee uit wandelen gaat.
Ja, daar heb je gelijk in, ze heeft jarenlang nauwelijks bewogen (denk ik). Maar we hebben het wandelen rustig opgebouwd en als ze niet mee wil dan mag ze thuis blijven. En als ik tijdens de wandeling zie dat ze wat moeite begint te krijgen draai ik direct om. Dus we proberen aan alle kanten rekening met haar te houden.
Nuria is inmiddels 5-6 kilo zwaarder dan toen ze aankwam, maar nog steeds aan de magere kant.
Dat geeft extra gewicht op haar pootjes, maar het zijn vooral ook spieren die erbij gekomen zijn, en die zouden logischerwijs juist haar lijf moeten helpen dragen. Spierontwikkeling is toch juist bij dieren/mensen met gewrichtsklachten ter compensatie heel belangrijk. Aan de andere kant zitten die spieren vooral in de romp en het bovenste gedeelte van de ledematen, en zitten haar pijnlijke gewrichten vooral verder onderin de pootjes, dus daar rust nu wel meer gewicht op.
Het gaat nu trouwens wel alweer een stukje beter dan twee dagen geleden, ze loopt beter en ze is alerter.

Wat ik zelf nog had bedacht als verklaring voor haar kreupelheid is dat ze natuurlijk wel heel snel is gegroeid (1 kilo per week), dus dat haar lijf ook wat tijd nodig heeft om zich aan te passen aan dit nieuwe model. Zo ´dik´ als nu zal ze in haar hele leven nog nooit geweest zijn.
Dit is de eerste keer dat een herplaatser bij ons zo snel aankomt, meestal duurt het weken tot maanden voordat het blijft plakken. Ik heb haar hoeveelheid vlees van 900 gram bijgesteld naar 750 gram (al 2 weken geleden) en ze groeit nu wel minder snel, dus dat zou in theorie moeten helpen.
Door smulpaap
#3261201
Ik ben het wel met Hope eens .

En ik herken het nog wel met Noa van ons indertijd , die was ook niets meer gewend qua bewegen
Wij zijn begonnen met 200 meter , zo erg was het . We zijn vele maanden met haar bezig geweest om weer conditie en bespiering op te bouwen .
En Noa was wereldvreemd ook geworden , dus naar buiten gaan betekende ook spanning
En gespannen spieren , dan gaan ze ook erg beroert bewegen , een halsband en riem was bv doodeng . Wij gebruikten in het begin een puppylijntje , wat heel licht was
En wat jij ook al beschrijft , direct naar een behandelaar dat zit er vaak ook niet in . Deden wij ook niet
Pas veel later hebben wij dat wel gedaan , Noa haar hele nek gebied was zo enorm gespannen
Gebruikersavatar
Door Spikkelneus
#3262195
Net voor het eerst echt met Nuria geknuffeld, waarbij ze me ook terug knuffelde!
Sinds ze er is heb ik haar een paar keer per dag geknuffeld, net als alle andere honden, maar dan voorzichtig en rustig een beetje aaien en af en toe een kusje.
Maar nu stak ze zelf haar hoofd tussen mijn armen en heeft ze me wel een minuut lang stevig over mijn handen gelikt.
Echt zo fijn dat ze dat durft en ook zelf wil.

En afgelopen zaterdag is ze voor het eerst (na 7 weken) mee op bezoek geweest. Bij mijn ouders, 2 rustige 70-plussers, geen herrie, geen drukte: perfect om te oefenen. De eerste 5 minuten in een vreemd huis stond ze nog in de zoek-de-nooduitgang stand, maar daarna is ze gaan liggen, redelijk ontspannen (zie foto). Niet gehijgd, niet getrild. Wel alert gebleven, maar dat is prima.

En ook fijn: na het bezoek was ze zichtbaar blij om weer hier thuis te zijn. Dus ze begint het toch wel prettig te vinden bij ons.

Afbeelding
Door Anne in Zweden
#3262210
Ach, wat fijn dat dit een goede ervaring was voor haar en voor jullie! Ze komt er wel hoor, als ik het zo lees! En dat ze jou terugknuffelt, zegt al een heleboel. Ze vertrouwt je en vindt je lief! Wat heerlijk!
Gebruikersavatar
Door Border Bandit
#3262214
Oh, wat geweldig om te lezen!!

:-* :-* :-*

Het lijkt me zo mooi voor je, om te ervaren dat ze heel langzaam steeds meer vertrouwen krijgt en zich veilig gaat voelen. :)
En dat ze je terugknuffelde... :-* :-*
Gebruikersavatar
Door Spikkelneus
#3262219
Anne in Duitsland schreef:Ach, wat fijn dat dit een goede ervaring was voor haar en voor jullie! Ze komt er wel hoor, als ik het zo lees! En dat ze jou terugknuffelt, zegt al een heleboel. Ze vertrouwt je en vindt je lief! Wat heerlijk!
Border Bandit schreef:Oh, wat geweldig om te lezen!!

:-* :-* :-*

Het lijkt me zo mooi voor je, om te ervaren dat ze heel langzaam steeds meer vertrouwen krijgt en zich veilig gaat voelen. :)
En dat ze je terugknuffelde... :-* :-*
Ja zo fijn! Ik werd er ook helemaal emotioneel van.... *emo-muts* :)
Gebruikersavatar
Door Ina
#3262239
Wat een prachtig setje ligt/zit daar voor de kast :smitten:

En nee, Nuria is duidelijk nog niet in de relaxmodus, maar hé... ze ligt... zelfs tussen de andere honden in, ze trilt niet, ze hijgt niet... dat zijn toch echt wel winstpunten.

.... en dan vandaag zomaar een spontane knuffel/aflebber-sessie... daar gaat je hart dan toch sneller van kloppen en voel je waar je alle moeite voor doet... een dametje wat een klein beetje gaat beseffen wat het betekent om geliefd en gewenst te zijn :)
Gebruikersavatar
Door Spikkelneus
#3267601
Ze stond net voor het eerst uit zichzelf buiten in de tuin! Ik was met Raul bezig geweest met wat TTouch grondwerk in de tuin en ik had al gezien dat ze met zijn drieën voor het raam stonden te kijken wat wij voor interessants aan het doen waren. Dus toen we klaar waren heb ik de achterdeur open gedaan voor de rest, en ze kwam ook mee, zo goed! Weer een stapje gezet (en kijk eens hoe mooi ze inmiddels op gewicht is)

Afbeelding
Door src_esther
#3267629
Ze is prachtig. Zachtaardige nieuwsgierige blik met een strak bekkie. Ze vindt het heel interessant maar ook heel spannend.
Goed hoor, wat je tot nu toe hebt bereikt

Hoe gaat haar gezondheid/gestel?
 Terug naar “Alternatieve geneeswijzen”

Barfplaats wordt gesponsord door