Barfplaats.nl

Wij gaan donderdag naar de dierenuniversiteit in Utrecht met Eros

Het is begonnen eind aug met een ontsteking in zijn rechtervoetje.
Dus AB kuur en rust en schoonhouden met soda/biotex badjes na het uitlaten en voor de nacht.
Dat leek te helpen want het ging beter. Na een paar dagen ging het opeens weer slechter. Dus terug naar de dierenarts. AB kuur verlengt ze zag dr niets aan voelde ook niets aan zijn voetje. Zo is het een poosje gegaan, soms ging het wat beter en soms weer minder.
Na een poosje hebben we foto's laten maken, daar zag ze twee witte puntjes op die er niet hoorde te zitten. Met een klein naaldje wipte ze er zo twee kleine steentjes uit.
Dus toen dachten we.... nu gaat t vast snel beter. Helaas het was weer een poosje op en af. Nu zagen we vorige week dat zijn teennagel verkleurde en hij was weer manker dan normaal. Dus terug naar de dierenarts. Ze dacht dat de verkleuring in zijn nagels een pigment vorming was,vanwege de (nagelbed) ontsteking.
Even afwachten en kijken wat er gebeurde was haar advies. Afgelopen zondag was t weer mis, hij kon niet meer op zijn pootje staan, er kwam bloed uit wat nieuwe wondjes. Vanochtend kwam er bloed uit zijn nagels leek het wel ( op het stukje waar zijn nagel zijn pootje in gaat) dus gelijk de dierenarts gebeld. En die zei ook meteen, hoppa naar de specialist met jullie manneke.

Met Eros is het niet zo goed:

We zijn een hele ochtend zoet geweest en hij is door verschillende coassistenten en artsen onderzocht. Ze hebben een echo gemaakt van zijn voetje en zijn röntgen foto's bekeken en veel overlegd.

Nou, een heel verhaal gehoord, maar waar we al bang voor waren is gebeurd. Ze weten geen oplossing. Het is zo dat de hoornlaag van de voetkussentjes van Eros te dun zijn. Hierdoor heeft hij kloofjes en ontstaan er ook gaten en andere verwondingen in zijn poten. Dit is een ziekte/verwonding waarvan ze niet weten hoe het komt en ook geen oplossing voor weten. We hebben dus te maken met een hond die altijd pijn zal hebben, omdat zijn voetkussentjes niet de bescherming geven die ze eigenlijk zouden moeten geven. Een idee waarmee zij ook kwamen was om schoentjes aan te doen. Hierdoor is het niet zo dat zijn voetkussentjes niet kapot kunnen gaan, maar het zal minder snel kunnen ontsteken omdat er in de kapotte kussentjes minder snel vuil zal komen. Maar, door wrijving, een steentje of weet ik veel wat onder zijn schoentjes kunnen er toch nog wondjes ontstaan en zal hij pijn hebben. Nu is het dus zo dat we moeten gaan kijken wat wij verder willen. Optie 1: Eros altijd schoentjes aan doen. Hierdoor kunnen we zorgen dat er zo min mogelijk ontstekingen ontstaan, maar het is niet zo dat zijn voetzolen dan beter worden, neemt het probleem en de pijn dus niet weg. Optie 2: De aangetaste delen van de hoornlaag weghalen, waardoor de kloofjes en uitsteeksels weg zijn, maar hij nog steeds pijn heeft. Het is ook niet zo dat de hoornlaag dan weer goed zal herstellen. Morgen hebben we nog een telefonische afspraak met de orthopeed in Utrecht, om nog te overleggen. En, tevens hebben we om 14 uur een afspraak met onze eigen dierenarts om te overleggen. En dan is er nog optie 3: Eros in laten slapen, waardoor hij geen pijn meer heeft.

Het gaat om een Sharpei van 2 vriendinnen van ons.... Is er iemand die goede raad kan geven? Een dierenarts weet die hier eventueel iets mee kan?

(edit; voorgeschiedenis)

En het is geen auto immuun ziekte? Het klinkt me zo bekend.... Ik weet alleen geen details meer, alleen dat de hond een auto-immuunziekte had

Het blijkt inderdaad om een auto-imuunziekte te gaan....
Eros zal vandaag ingeslapen worden  (er zijn meerdere oorzaken waardoor zij deze liefdevolle beslissing voor hem nemen)

....Rust zacht lieve kanjer....

Ik kan me ook nog een geval herinneren van een E.B die zoiets had , die had geheel kale kussentjes . Was ook een auto immuun ziekte

Triest hoor ,

[quote="Inge en Bono"]
Het blijkt inderdaad om een auto-imuunziekte te gaan....
Eros zal vandaag ingeslapen worden  (er zijn meerdere oorzaken waardoor zij deze liefdevolle beslissing voor hem nemen)

....Rust zacht lieve kanjer....
[/quote]

Ik haal dit oude topic naar boven omdat onze Max wat mank loopt en ik vandaag zag dat een paar van de voetkussentjes aan de manke poot heel dun en glad zijn.

Voorgeschiedenis: Max heeft al jaren af en aan last van die poot. Hij gaat dan mank lopen (gebruikt de poot wel), soms wat minder, soms wat meer. Jaren geleden begonnen met groenlipmosselpoeder > einde mank lopen. Een paar jaar terug liep hij hier in Duitsland weer een tijdje mank. In diezelfde periode gingen we weer een paar maanden naar Zweden, en daar was het manken binnen de kortste keren voorbij. Ik dacht dat het onregelmatige terrein misschien andere spieren activeerde en sterker maakte, en dat hij daardoor beter ging lopen. Groenlipmosselpoeder krijgt hij nog steeds iedere dag over zijn eten.

Sinds een paar weken mankt hij nu weer. Maakt niet uit of hij stapt of draaft, hij zakt altijd iets door die ene poot. Vandaag bij de da geweest, die beide voorpoten in alle mogelijke bochten heeft gedraaid en gedaan en getrokken, maar Max gaf geen kik. En Max geeft echt wel even een kort grommetje als hem iets pijn doet, dus ik ga ervan uit dat hij ook echt geen pijn voelde toen de da met hem bezig was. Wel heeft hij in de oksel van de manke poot een bobbeltje in de huid zitten (is echt los in de huid, zit nergens aan vast), en een verdikkinkje onder de huid tussen de voorpoten, ook aan de kant van de manke poot. Dat verdikkinkje zit wel vast, maar het is niet gegroeid sinds ik het heb gevonden (halfjaar geleden of zo?). Verdikkinkje doet ook niet pijn bij aanraking. Ze heeft ook de schouders gecontroleerd, en de hele ruggengraat beknepen om te kijken of dat een pijnreactie gaf, maar nee dus.

Nou zag ik vanochtend, toen we terugkwamen van de wandeling en hij weer mankte, dat drie kussentjes van de manke poot heel dun zijn en geen eelt hebben. Ze zijn niet gescheurd. De andere kussentjes hebben wel een eeltlaagje, de kussentjes van de andere voorpoot ook, al zijn sommige daarvan ook vrij dun, vind ik. Zou dat de oorzaak van het mank lopen kunnen zijn? De da dacht van niet, maar ja, misschien zijn er mensen op barfplaats die andere ervaringen hebben.
We wandelen weinig op asfalt; de straat uit en dan nog een paar honderd meter, en dan staan we op een zand/grindweg met grasbermen. Ook in Zweden geen asfalt te bekennen waar de kussentjes extreem op zouden kunnen slijten.

Kan het de leeftijd zijn, dat die kussentjes zo dun zijn? Max is 12 en weegt 30 kilo, zou misschien een kilootje af mogen, maar dus geen extreem overgewicht. Voor nu heeft hij pijnstillers gekregen, om te kijken of dat verschil maakt. Verder moet ik de komende tijd een spulletje over zijn eten doen dat hyaluron bevat en dat ook goed moet zijn voor de gewrichten. Max eet goed, poept goed, plast goed, is opgewekt, is de eerste die bij de deur staat als we dreigen te gaan wandelen en is ook tijdens het wandelen gewoon nieuwsgierig en snuffelt en doet.

Omdat de dunne kussentjes eigenlijk het enige zijn wat afwijkend lijkt te zijn, vroeg ik me af of iemand daar ervaring mee heeft, dat een hond daardoor mank gaat lopen om de zoveel tijd. Ben benieuwd.

Misschien kan je eerst eens observeren hoe Max zijn voorpoot nu precies gebruikt /neerzet
Milo van ons had ook een goedaardig bobbeltje in zijn oksel . Daar had hij eerst geen last van
Maar Milo zijn voorpoot ging dus toch in een scheve stand staan , en opa die nooit problemen had t.av bewegen ging steeds belabberder lopen
Ik denk dus omdat Milo zijn poot a.hw teveel verdraaide dat spieren en gewrichten hierdoor teveel overbelast raakten
En idd ook irritatie , rode voetzolen en hierdoor manken , ik begon het ook aan zijn nagels te zien Wij hebben de bobbel toen toch maar weg laten halen

Verder denk ik ook dat leeftijd hierin een rol kan spelen . Hier loopt de soos ook niet graag meer op asfalt
Vroeger was de dijk hier bv een waar feestje , ze banjerden dan moeiteloos een uur of langer over het asfalt
Dat is inmiddels geschiedenis , een half uurtje gaat nog . Grint is inmiddels ook minder fijn
Gras en bospaden gaat hier het beste . Klauteren op te ruige of te harde ondergrond idem , ze doen het wel want in je hoofd ben je geen bejaarde
Maar als ze dat bij wijze van teveel zouden doen dan zie ik het ook aan de zooltjes dat dat toch teveel van het goede is
Op een gegeven moment worden ze moe , krijgen meer moeite met het goed optillen van de voorpoten ......
De tand des tijds Ik geef ze hier allebei Doils -Joint waarin ook Vit E zit , dat houd de zooltjes ook soepel
En wilde gans is natuurlijk ook een fijne , als ze dat lusten

smulpaap schreef:Misschien kan je eerst eens observeren hoe Max zijn voorpoot nu precies gebruikt /neerzet
Milo van ons had ook een goedaardig bobbeltje in zijn oksel . Daar had hij eerst geen last van
Maar Milo zijn voorpoot ging dus toch in een scheve stand staan , en opa die nooit problemen had t.av bewegen ging steeds belabberder lopen
Ik denk dus omdat Milo zijn poot a.hw teveel verdraaide dat spieren en gewrichten hierdoor teveel overbelast raakten
En idd ook irritatie , rode voetzolen en hierdoor manken , ik begon het ook aan zijn nagels te zien Wij hebben de bobbel toen toch maar weg laten halen

Verder denk ik ook dat leeftijd hierin een rol kan spelen . Hier loopt de soos ook niet graag meer op asfalt
Vroeger was de dijk hier bv een waar feestje , ze banjerden dan moeiteloos een uur of langer over het asfalt
Dat is inmiddels geschiedenis , een half uurtje gaat nog . Grint is inmiddels ook minder fijn
Gras en bospaden gaat hier het beste . Klauteren op te ruige of te harde ondergrond idem , ze doen het wel want in je hoofd ben je geen bejaarde
Maar als ze dat bij wijze van teveel zouden doen dan zie ik het ook aan de zooltjes dat dat toch teveel van het goede is
Op een gegeven moment worden ze moe , krijgen meer moeite met het goed optillen van de voorpoten ......
De tand des tijds Ik geef ze hier allebei Doils -Joint waarin ook Vit E zit , dat houd de zooltjes ook soepel
En wilde gans is natuurlijk ook een fijne , als ze dat lusten

Hij zet hem helemaal neer, maar 'staat' er korter op dan op normaal, zeg maar, gaat sneller over naar zijn andere poot. Klassiek mank lopen, de pijnlijke poot ontlasten. Ik heb niet het idee dat hij zijn poot scheef neerzet om wat voor reden dan ook. Mijn homeo-da (tevens gespecialiseerd in fysiotherapie) is momenteel met vakantie helaas, maar zodra ze er weer is, ga ik ook eens naar haar toe met Mäxchen.

Het is niet zo dat hij niet meer op asfalt wil lopen. Langs de paar honderd meter asfaltweg die we lopen is aan beide zijden berm of grasland, en hij kiest er niet voor daar te gaan lopen maar blijft gewoon op de weg.
Daarnet liep hij wel beduidend beter, dus ik denk dat hij wel degelijk pijn heeft en dat de pijnstillers helpen.

Doils Joint is een goeie tip, ga ik even bestellen!

Anne in Duitsland schreef:Hij zet hem helemaal neer, maar 'staat' er korter op dan op normaal, zeg maar, gaat sneller over naar zijn andere poot. Klassiek mank lopen, de pijnlijke poot ontlasten. Ik heb niet het idee dat hij zijn poot scheef neerzet om wat voor reden dan ook. Mijn homeo-da (tevens gespecialiseerd in fysiotherapie) is momenteel met vakantie helaas, maar zodra ze er weer is, ga ik ook eens naar haar toe met Mäxchen.

Het is niet zo dat hij niet meer op asfalt wil lopen. Langs de paar honderd meter asfaltweg die we lopen is aan beide zijden berm of grasland, en hij kiest er niet voor daar te gaan lopen maar blijft gewoon op de weg.
Daarnet liep hij wel beduidend beter, dus ik denk dat hij wel degelijk pijn heeft en dat de pijnstillers helpen.

Doils Joint is een goeie tip, ga ik even bestellen!

Ja , nu met pijnstilling zie je natuurlijk al snel verschil . En idd even bij de fysio laten zien ook .

Mijn oudste, nu bijna 6, heeft vanaf pup al voetzooltjes waar de gaten en scheuren 'spontaan' invallen. Heeft het eerste jaar heel vaak met schoentjes gelopen. Niemand wist wat ik eraan kon doen totdat ik iemand tegenkwam die mij biotine tabletjes aanraadde. Ik heb dit ongeveer een half jaar gebruikt. De structuur van de zooltjes knapte hier ontzettend van op. Daarna ben ik d'r wekelijkse eitjes tegen de kook aan gaan koken (totdat het eiwit iets stolt) omdat je dan de meeste biotine uit een ei haalt. De structuur is nu nog steeds goed maar zodra ze op iets staat wat ook maar een beetje scherp is, is d'r zool kapot. Om de dag leggen wij een afstand af naast de scootmobiel maar dan dep ik de poten in met voetzolenspray. Als ik dit niet doe, zijn ze doorgesleten van het asfalt. En dan wil ze ook echt niet meer lopen. Ook houdt ze zelf inmiddels rekening met 'prik' plantjes want daar gaat ze met d'r dunne zolen echt niet overheen. Ik wilde laatst een graslandje oversteken maar dat wilde ze echt niet vanwege de (gemaaide) distels.

winni schreef:Mijn oudste, nu bijna 6, heeft vanaf pup al voetzooltjes waar de gaten en scheuren 'spontaan' invallen. Heeft het eerste jaar heel vaak met schoentjes gelopen. Niemand wist wat ik eraan kon doen totdat ik iemand tegenkwam die mij biotine tabletjes aanraadde. Ik heb dit ongeveer een half jaar gebruikt. De structuur van de zooltjes knapte hier ontzettend van op. Daarna ben ik d'r wekelijkse eitjes tegen de kook aan gaan koken (totdat het eiwit iets stolt) omdat je dan de meeste biotine uit een ei haalt. De structuur is nu nog steeds goed maar zodra ze op iets staat wat ook maar een beetje scherp is, is d'r zool kapot. Om de dag leggen wij een afstand af naast de scootmobiel maar dan dep ik de poten in met voetzolenspray. Als ik dit niet doe, zijn ze doorgesleten van het asfalt. En dan wil ze ook echt niet meer lopen. Ook houdt ze zelf inmiddels rekening met 'prik' plantjes want daar gaat ze met d'r dunne zolen echt niet overheen. Ik wilde laatst een graslandje oversteken maar dat wilde ze echt niet vanwege de (gemaaide) distels.

Als ik dit zo lees, dan is er met Max' zooltjes toch niets aan de hand. Er zitten geen gaten of scheuren in, en ze gaan ook niet snel kapot (controleer ze nu regelmatig). Ze zijn vooral heel glad. Hij weigert ook niet te lopen, integendeel. Zodra ik 'Schuhe an!' roep, vliegt ie naar de deur en de trap af, klaar voor de start. Ook tijdens het wandelen gaat hij nooit liggen of zo. Raar hoor.

Vanavond heeft hij zijn derde rondje pijnstillers gehad, plus nu ook Doils Joint, groenlipmossel en Hyalutidin. Hij ligt nu tevreden uit te buiken.

Nadat Abby haar voetzooltjes kapot had gelopen paar jaar terug ben ik haar ook Biotine gaan geven. Na eerst tig dingen te hebben geprobeerd die niet hielpen. In combinatie met Cani Sport Spray zijn haar zooltjes duidelijk beter geworden en weer helemaal hersteld. Nu kan ze alles weer. Maar als ze hier zooltjes stuk lopen, zet ik ze gelijk weer op de Biotine

Anne in Duitsland schreef: Zodra ik 'Schuhe an!' roep, vliegt ie naar de deur en de trap af, klaar voor de start.

Dan zal hij waarschijnlijk geen last van z'n zooltjes hebben.

@ Miik: Ja, fijn spul hé die Biotine. Ik zal eens even googlen op die Canisport
O shit dat was hier niet meer te krijgen. Vandaar dat ik beophar gebruik. Of heb jij toevallig nog een adresje?