Moderator: Lizzy
cairodyn schreef: Ik vond narcose ook eng daarom ben ik naar een dierenarts gegaan die met gasnarcose werkt. Dat is voor het geval dat je het doet wellicht een optie. Ik zou zoiezo het liefst gaan voor gasnarcose aangezien je over middelen als domitor hele nare dingen hoort.En wat heeft jouw hond dan voor middelen gehad voordat de gasnarcose werd toegediend?
*Dorothea* schreef: En wat heeft jouw hond dan voor middelen gehad voordat de gasnarcose werd toegediend?Ik heb een briefje in mijn portomenee zitten met die middelen die jij eens genoemd hebt, de "goede" en de "foute".... mogen ze mij eerst vertellen wat ze gaan gebruiken en of ik daarmee akoord ga (lees of het alszijnde "goed" op mijn briefje staat) Mocht het ooit gebeuren dat 1 van de honden onder narcose moet
Elies schreef: Hoe oud is Bas, Jantina?Basje is in maart 3 jaar geworden.
.FLJTS schreef:Je zal in deze tijd, waarin honden vaak noodgedwongen op elkaar leven en zich dienen aan te passen in een mensenmaatschappij, soms vaker tot deze stap moeten overgaan. Helaas.Ja, daar heb je een punt, vooral als je in stadsomgeving woont. De lat voor honden wordt in onze moderne maatschappij bijzonder hoog gelegd.
Gittje schreef: Ja, daar heb je een punt, vooral als je in stadsomgeving woont. De lat voor honden wordt in onze moderne maatschappij bijzonder hoog gelegd.Eh
Wij waren in principe ook niet van plan onze kruising BD x rott te castreren, maar als ik zie hoe scherp hij staat en z'n uitvalgedraag er erger op wordt, ondanks regelmatige lichaamsweging én training, begin ik serieus te twijfelen.
Hij is nu 2 1/2 jaar. Ik heb het steeds uitgesteld omdat ik vind dat definitieve castratie toch ook medische implacaties heeft, maar de nadelen van z'n scherp gedrag als intacte reu beginnen stilletjesaan door te wegen. Uiteraard zouden we beginnen met een chemische castratie. Onze DA blijkt niet echt gewonnen voor de implantaat en neigt eerder naar de "gewone" chemische castratiespuit die volgens hem in niets verschilt met de implantaat én een stuk goedkoper uitvalt.
dat is echt een totaal foute gedachte! Een chemische castratie middels een injectie, dat zijn vrouwelijke hormonen. Dat heeft in z'n geheel niks te maken met een implantaat waarbij de totale produktie van testosteron wordt plat gelegd.*Dorothea* schreef:Uitvalgedrag heeft vaak weinig met hormonen te maken, castratie is hier vaak de oplossing niet voor.Heeft uitvalgedrag/overdreven machogedrag dan totaal niets te maken met testosteron?
Gittje schreef: Heeft uitvalgedrag/overdreven machogedrag dan totaal niets te maken met testosteron?Machogedrag zeker, maar uitvallen heeft niet altijd met status te maken. Het ligt er maar niet aan onder welke omstandigheid een hond uitvalt. Een hele zelfverzekerde hond zal niet uitvallen, die heeft genoeg aan machtsvertoon. Wat doet de andere hond? Waar valt de hond uit, alleen in eigen territorium of overal? Het is gewoon geen simpele kwestie waarbij voor iedere hond de oplossing hetzelfde is. Veel honden laten in het uitvallen ook onzekere trekjes zien.
En is het niet zo dat elke hond anders reageert op castratie, dus waarschijnlijk ook met het implantaat m.a.w. je kan niet met zekerheid voorspellen hoe de hond erop zal reageren. Als het zo is, verliezen we niets met het implantaat eens uit te proberen.Ja dat klopt iedere hond reageert anders op castratie en dus ook op het implantaat. Het is niet altijd de oplossing voor een gedragsprobleem, een probleem kan zelfs verergeren. Voordeel van een implantaat is dat het tijdelijk is en dat je met grote betrouwbaarheid kan voorspellen hoe een hond zal reageren op een castratie. Aan die tijdelijkheid zitten dus grote voordelen indien gedragsproblemen juist blijken te verergeren door het wegnemen van hormonen.
