...heeft vandaag onze hartkleppen succesvol getest
Zoals we wel vaker doen gingen we vanmorgen de landerijen op voor een lekkere wandeling. Heerlijk weer, zonnetje, wat wil je nog meer. Op de terugweg, toen iedereen al moe en voldaan was ging Heather in het zicht van de auto ineens rare piepjank-bijgeluiden maken, ging zitten en liggen en herhaalde dit zodra ik haar in de beentjes wilde zetten. Een pauze van ruim 10 minuten gaf geen verbetering, die auto stond nog steeds op een paar honderd meter, dus te ver voor haar om te lopen en dragen was een kansloze missie
Toen dus maar meneer Lique gebeld en die was er gelukkig binnen 10 minuten, auto de landerijen opgereden, Heather ingeladen en hij snel naar huis. Ik snel naar mijn auto met de andere 5, ingeladen en ook naar huis.
Thuisgekomen nog geen verbetering bij Heather, wilde niks drinken, maar hijgde en kwijlde wel als een bezetene. Dit 10 minuten aangekeken, toen stond ze op en na een paar passen weer janken, piepen en naar de grond. Toen hadden we het wel bekeken en heb ik haar ingeladen en naar de da gebracht. Omdat ze wisten dat ik kwam stond het zuurstof al klaar en nadat ze eerst 2 shots met cortisone had gehad ging ze aan zuurstof. Daar werd ondertussen ook de temperatuur opgemeten en die was 41,5 dus werd ze onder de natte handdoeken gelegd, ventilator er nog bij, infuusje zoutoplossing erin en wachten dat ze weer tot haar positieven ging komen. Na een goed uur ging ze eindelijk weer een beetje normaal ademhalen en na 1,5 of 2 uur was de temperatuur zover gezakt dat enig gevaar geweken was.
Oorzaak is wat vaag, want het was niet warm genoeg (zou je denken) om nu al oververhit te raken en die oververhitting was waarschijnlijk het gevolg geweest van dat ze het benauwd kreeg en daardoor niet meer goed kon uitwasemen, of andersom natuurlijk.....hoe het ook zij, het resultaat is hetzelfde
Hart en longen klonken goed en op dit moment heeft ze ook goed gegeten en ziet ze er niet uit alsof er vanmiddag bijna iets ergs met haar gebeurd was. Nog even afwachten wat er gebeurd als de cortisonen zijn uitgewerkt, dus we houden haar wel nog wel in de smiezen en jammer voor haar zal ze haar wandelingen voortaan met de ouwe l*llenclub mee moeten maken, want ik neem nu maar niet nog een keer het risico dat ik in de middel of nowhere sta met haar.