arenda schreef: Het blijkt toch maar weer dat ik beter gewoon op mijn instincten af kan gaan. Eergisterenavond ging het snel bergafwaarts met Quinty, de koorts kwam opzetten en dat liet ze blijken ook. Wat had ik met haar te doen. Dus gisterenmorgen direct naar de da, zodra ik de riem pakte kreeg mevrouw natuurlijk een opleving van jawelste, springen en blij! Ik begon bijna weer te twijfelen.... Eten bleef ze al die tijd ook gewoon doen dus.wil je me AB trachten een baarmoederontsteking weg te krijgen dan moet je 't lang geven....een kuurtje van 7-10 dagen is dan echt tekort.
Maar kortom, bij de da bleek dus dat ze idd een beginnende open vorm van baarmoederontsteking had. Ik was er toch nog heeel vroeg bij, uitvloeisel was nog hoofdzakelijk helderrood, maar wel met veel slijm dus. Prik erin, medicijnen mee en Quinty knapte zienderogend op. Per uur ziet ze er beter uit, wordt ze vrolijker. Op dit moment was castreren niet noodzakelijk, maar ik moet het wel in mijn achterhoofd houden. En goed in de gaten houden natuurlijk! En op dit moment ben ik daar wel blij om, met zo n rotdure maand in t vooruitzicht, een lege rekening op de bank....Nu had ik het geld hoe dan ook wel ergens vandaan gehaald hoor, maar toch, ik haal nu dubbel opgelucht adem. Allereerst omdat Quinty zo snel aan het opknappen is, en ten tweede dat ik op dit moment even niet zo n grote uitgave hoef te doen.
goed dat je naar jezelf geluisterd hebt! Beterschap voor de zieke 
