Barfplaats.nl

Bea is nu alweer schijnzwanger, dit komt telkens terug na haar loopsheid, ze is dan helemaal van slag, piept en dwaalt doelloos rond, eet weinig, opgezette tepels en tegen het eind van de schijnzwangerschap geeft ze zelfs melk. Ze is nu 3,5 jaar en ik zit te denken aan sterilisatie. Waarom? Omdat ze steeds helemaal van slag is, thuis kruipt ze weg en loopt te piepen, we zien haar de hele dag niet want ze ligt in haar bench. Als ik haar uitlaat is ze wel enthousiast maar ook heel opvliegend naar andere honden toe. Kortom: Bea is Bea niet.

Nu heb ik al heel veel gelezen over sterilisatie maar de twijfel blijft.

Heeft er iemand tips.

Oja....asa foetida, pulsatilla en abla vetsem (?) doen hier ook weinig!

Ik zou haar zeker laten steriliseren. Ondanks alles tegen's. Zelf heb ik er nooit spijt van gehad dat ik het bij mijn teef heb laten doen destijds.

Ik heb het nog nooit zelf bij de hand gehad, maar ik ken genoeg mensen waarbij de teefjes zó'n 'last' hadden en ondanks dat ik zelf niet uitgesproken 'pro' ben zou ik haar ook laten helpen. De hond van mijn ouders was er elke keer gewoon ziek van, gewoon niet leuk meer voor zowel de hond als voor de baas.

Als ze er zo vervelend van zijn en ze zijn hebben deze leeftijd dan heb ik er niet zoveel moeite mee om voor castratie te kiezen.

Als niks helpt (ga je ook veel met haar op pad, zodat ze niet de kans krijgt om thuis te sippen?), ging ik voor een castratie. Het moet wel leuk blijven voor de hond. Natuurlijk moeten de nadelen van castratie niet opwegen tegen de nadelen van de schijnzwangerschap, maar dat kun je alleen zelf bepalen. Sommige teefjes worden pittiger (mijn hond is alleen maar liever geworden) en sommige teefjes worden incontinent. En dat is ook best vervelend.

Ik zou ze laten steriliseren als ze er zo ziek van zijn. Je hebt alles goed nageplozen en afgewogen.
Hier ook twee teven die schijnzwanger waren de een nog erger dan de ander. Nooit spijt gehad van de sterilisatie.( nou ja castratie eigenlijk)

Ze is er niet ziek van maar wel gigantischvan slag af en vorige week dus agressiever dan anders. Nu is ze weer superlief.
Wat is wijsheid? Bij mij wegen de eventuele nadelen van sterilisatie zwaarder dan die van de schijnzwangerschap maar 't gaat ook niet om mij; ik wil gewoon het beste voor onze hond!

Hier ook een ernstig met schijndracht behebte dame (zie mijn topic bij alternatief). Toch heb ik tot op heden steeds besloten niet te laten helpen. Vanwege de vacht die gruwelijk wordt bij een newfy als je pech hebt (en die pech heb ik 1 keer gehad, die teef is helaas met 7 overleden, maar qua vacht was ik daar niet rouwig om, ze stonk altijd zuur en ik zat iedere zaterdag een paar uur met een ontwoller om overdadige ondervacht eruit te halen, zwemmen / regen betekende een hond die niet meer droog werd), de grote kans op incontinentie (ken te veel newfy's die dat hebben na geholpen te zijn en bij een groot aantal helpt medicatie niet, een lekkende newfy stinkt), en omdat niet te voorspellen is wat het gedrag gaat doen (en dat weegt bij mij het zwaarst). Nu heb ik helaas na iedere loopsheid een teef die lui/loom wordt en die vervolgens na 60 dagen 2 hele beroerde weken heeft, maar dat zijn 4 weken per jaar. De vacht, incontinentie en evt. een slechter gedrag zijn blijvend. Wij proberen nu met homeopathie op maat te kijken of we nog kunnen bijsturen, lukt dat niet, laat ik haar nu nog niet helpen. Overigens begint de schijndracht direct na de loopsheid al, dan moet je ook eigenlijk al middelen gaan geven, het "heftige" merk je pas rond het moment waarop normaal de pups geboren worden (graven, neppups, daadwerkelijke melkgift).
Ik kan mij overigens erg voorstellen dat je wel besluit om haar te laten helpen, sommige honden zijn echt heel erg als ze schijndrachtig zijn.

Dus dan zou ik eigenlijk direct na de loopsheid al pulsatilla o.i.d. moeten geven? En hoelang dan? Ik kan dat toch niet zo'n 64 dagen lang gaan geven of kan dat verder geen kwaad?

Ik heb er ook eentje die er last van heeft. Ik begin vlot na de loopsheid met Puurschijnzwanger (werkt beter dan ablavetsem bij haar) en haal alles wat te broeden is weg. Veel wandelen, afleiden en minder eten geven (tijdelijk)
Dat werkt hier het beste. Ik stop pas met de Puur als ik het idee heb dat het ergste voorbij is.
Ik twijfel ook wel eens, maar tot nu toe slaat de weegschaal nog niet over naar sterilisatie.

Lizzy schreef: Als niks helpt (ga je ook veel met haar op pad, zodat ze niet de kans krijgt om thuis te sippen?), ging ik voor een castratie. Het moet wel leuk blijven voor de hond. Natuurlijk moeten de nadelen van castratie niet opwegen tegen de nadelen van de schijnzwangerschap, maar dat kun je alleen zelf bepalen. Sommige teefjes worden pittiger (mijn hond is alleen maar liever geworden) en sommige teefjes worden incontinent. En dat is ook best vervelend.

Vaak kan daar osteopatisch wat aan gedaan worden. Regulier gaat men ervan uit dat het hormonaal is maar osteopatisch verdenkt men beschadigingen op neurologisch gebied in het bekken veelal veroorzaakt door verklevingen. Een osteopaat kan dat behandelen en vaak met succes.

heb je wel eens geprobeerd om de ablavetsem al in de laatste week van de loopsheid te geven? Ik doe dat met onze Alice (die ook totaal niet leek te reageren) en toen ik ben ik het de loopsheid erop al tijdens de loopsheid gaan geven en ze werd totaal niet schijnzwanger...zelfs niet een beetje... Geen idee hoe dat komt, maar bij haar werkt het wel op die manier.

Fido schreef: Vaak kan daar osteopatisch wat aan gedaan worden. Regulier gaat men ervan uit dat het hormonaal is maar osteopatisch verdenkt men beschadigingen op neurologisch gebied in het bekken veelal veroorzaakt door verklevingen. Een osteopaat kan dat behandelen en vaak met succes.

Ik heb hier laatst een heel artikel over geschreven. Ik heb de meest recente literatuur gelezen. En de stand van zaken is dat men het niet weet, het mechanisme is nog niet opgehelderd. Er werd aangenomen dat het hormonaal was, maar dit is nooit bewezen. Een groot percentage van de teefjes reageert nl helemaal niet op hormoontherapie.
Maar kijk ik nu naar m'n eigen teefje, dan vraag ik me af of de oorzaak gezocht moet worden in castratie, ze heeft nl ook forse spondylose op de lumbosacrale overgang. Ze krijgt momenteel propalin, optimax verikan en quertilla, maar ze verliest nog steeds grote plassen tijdens haar slaap. 

Decibels schreef: heb je wel eens geprobeerd om de ablavetsem al in de laatste week van de loopsheid te geven? Ik doe dat met onze Alice (die ook totaal niet leek te reageren) en toen ik ben ik het de loopsheid erop al tijdens de loopsheid gaan geven en ze werd totaal niet schijnzwanger...zelfs niet een beetje... Geen idee hoe dat komt, maar bij haar werkt het wel op die manier.

Hier ook eentje. Eén van mijn puppemeiden werd vanaf haar 1ste loopsheid al extreem schijnzwanger. Na de 2de loopsheid Ablavetsem gegeven en dat deed wel wat maar niet veel. De keer erop vanaf het begin van de loopsheid aan de Abla en het was niet 100% weg, maar wel stukken minder en leefbaarder dan eerder.

Decibels schreef: heb je wel eens geprobeerd om de ablavetsem al in de laatste week van de loopsheid te geven? Ik doe dat met onze Alice (die ook totaal niet leek te reageren) en toen ik ben ik het de loopsheid erop al tijdens de loopsheid gaan geven en ze werd totaal niet schijnzwanger...zelfs niet een beetje... Geen idee hoe dat komt, maar bij haar werkt het wel op die manier.

Nee, ik gaf het pas bij beginnende schijnzwangerschap en dan asa foetida omdat ablavetsem en pulsatilla niets deden maar die asa foetida deed dus ook weinig.

@ hoe denken jullie dan over baarmoederontsteking; hier waarschuwen ze me voor bij 't teckelforum omdat Bea al zo vaak schijnzwanger is geweest.

Sorry maar ik vind 't echt een complex onderwerp en zo'n moeilijke beslissing