Wat een paar dagen gezellig bij mijn ouders had moeten worden is geeindigd in een hel voor onze pup.
Even het verhaal tot nu toe kopieren wat ik vrijdag op mijn weblog schreef:
.....
Woensdag ben ik samen met teddie naar zaandam gegaan om gewoon eens lekker bij te komen onder moeders vleugels.
Donderdagochtend ben ik samen met Teddie even de stad in gegaan en heb ik Ziva in de keuken gezet met de deur dicht zodat ze zo min mogelijk eventuele schade aan kon richten. Toen ik thuis kwam liep ze op drie pootjes, haar rechter achterpootje gebruikt ze helemaal niet meer.
Mijn vermoeden is dat ze naar de deur heeft willen springen om die open te krijgen en zich versprongen heeft, maar helaas blijft het alleen maar gissen.
Omdat ze totaal geen pijn aangaf had ik het idee dat het wel mee zou vallen en besloot het gewoon even een nachtje aan te zien
Gisterochtend liep ze zo mogelijk nog kreupeler. Snel een dierenkliniek in zaandam gebeld en daar konden we snel terecht. 3 uur, 4 rontgenfoto's en talloze onderzoekjes later (laten we het over de rekening maar niet hebben ) kwam de dierenarts er zelf niet meer uit.
Ziva geeft geen pijn aan, maar ze vergaat duidelijk van de pijn gezien haar oversprong gedrag (gapen en hijgen als ze aan de aangedane knie zaten).
Op de rontgen was geen breuk te zien van haar groeischijf wat ze in eerste instantie vermoeden. Wel was er duidelijk een wit 'stukje' te zien voor de knie waarvan de dierenfysio en de arts niet wisten wat ze daarvan moesten maken. De foto;s zijn nu voor tweede beoordeling naar de DOCA in amsterdam gestuurd, en hier hopen we in de loop van deze week duidelijkheid over te krijgen.
De dierenarts de de fysio daar vonden het meest aannemelijke scenario nog dat ze door het verdraaien een pees gescheurd of verdraait heeft die een stukje bot heeft losgetrokken. Tot de uitslag van de foto´s bekend is willen ze nog niets doen en zit ze op de pijnstillers met ontstekingsremmers. Waarschijnlijk zal ze geopereerd moeten worden om de kapotte knie te herstellen...
....
Inmiddels ben ik terug gebeld door de arts en is duidelijk dat het om een gecompliceerde groeischijffractuur gaat. Mijn man gaat zometeen zodra ze open zijn bellen met de doca in amsterdam om door te spreken wat te doen (we wonen zelf in Delft..)
Nu vraag ik me af of hier ervaringen zijn met een groeischijffractuur bij een pup (ziva is geboren op 23 maart dit jaar) en wat ik kan verwachten. Zal ze ooit helemaal herstellen, hoe gaat dit nu verder?
Ik ben een heel verdrietig baasje