Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Door Anna
#10024
OK, een stomme vraag, maar wat zijn precies de voor- en nadelen van steriliseren vs. castreren?  Ik heb begrepen dat steriliseren veel minder ingrijpend is dan castreren, maar dat enkele problemen daarmee niet van de baan zijn.
Wat voor mij vooral van belang is, is de invloed op het karakter van de hond.
Is het zo dat een hond het karakter houdt van het ogenblik van de ingreep?  Dus als ze op dat moment levendig en vrolijk is, blijft dat dan zo?  Of is er altijd de mogelijkheid dat een hond veel dominanter wordt?
Incontinentie vind ik ook een heel naar gevolg, evenals schijnloopsheden, maar wat hangt nu precies samen met steriliseren en wat met castreren??  Vaak worden die twee termen door elkaar gebruikt.
Als er wordt beweerd dat het risico op mammatumoren vermindert, gaat het dan over castratie of sterilisatie?
Is sterilisatie trouwens steeds een kijkoperatie?
Heb dus eigenlijk nog heel wat vragen...

Oh ja, en over schijnzwangerschap...  Is het op een of andere manier bewezen waaraan dit ligt?  Fysiek, mentaal, omgeving of een combinatie?  Het is mij niet zo duidelijk.  Wel heb ik pas nog een aantal docu's gezien over wolven en wilde honden.  De alfateef zoogde de pups steeds helemaal alleen.  Geen sprake van schijnzwangerschap bij de andere teven.  Deze hielpen wel mee met voeden vanaf het moment dat de pups vlees konden eten (ca. 5 weken).  Na de jacht braakten ze het vlees op voor de kleintjes, maar geen sprake van melkgift dus, ofwel heb ik dat gemist...
Nogmaals, bij mijn hond is er ook geen sprake van melkgift, maar ze is altijd zo sloom en ik wil er wat aan doen.  Misschien kan je het geen schijnzwangerschap noemen, maar het is geen leuke toestand voor haar.  Maar liever dan castreren/steriliseren zou ik een andere manier willen vinden om haar te helpen.

Groetjes,

Anna.
Door Lot
#10025
Nou, op aanraden van Oebaya ben ik hier maar eens gaan kijken. In een ander forum had ik namelijk gezegt mijn reu met 7 maanden te willen castreren. Fijn om alle inzichten te kunnen lezen, voordat ik een beslissing neem!
Reden dat ik hem wil laten castreren is eigenlijk dat de dierenarts mij dit aanraadde. Pepper had namelijk bij de keuring een wat vieze piemel. Haar leek dit dus beter en ze zei me ook dat ze tegenwoordig vroeger castreren, omdat de ingreep dan kleiner is, omdat alles bij de hond dan nog kleiner is. Pepper is naar mensen toe absoluut niet dominant, maar hij begint nu wel rijgedrag te vertonen op andere reuen. Ik vind dit best vroeg voor een pup van zes maanden! De dominantie is voor mij dus ook een reden als ik het zou laten doen.
Ik heb destijds mijn andere foxreu, die nu dood is, met anderhalf jaar laten castreren, omdat ik Sammy het teefje erbij kreeg. Voor haar eerste loopsheid is de reu toen geholpen.
Ik vond het onzin om Sammy te laten sterriliseren, maar toen ze op een gegeven moment steeds ziek was tijdens de loopsheid heb ik haar op 8-jarige leeftijd toch nog laten helpen. Sammy at dan niet, dronk niet, wilde niet uit en kwam de hele dag niet onder de bank vandaan. Toen ze dan ook nog eens schijnzwanger werd, was voor mij de maat vol. Overigens was ik dus niet iemand die haar hond als een kind behandelde. Ik heb daar namelijk de schurft aan! Een hond is een hond en die behandel je ook zo. Waarom ze dan toch schijnzwanger werd, weet ik niet. Feit was wel dat die hond niet lekker in haar vel zat en daar moest wat aan gedaan worden.
Overigens heb ik bij beide honden geen nadelige gevolgen ondervonden. Ze waren beide kerngezond en Sammy die nu nog leeft, verkeerd nog steeds in topconditie. Mensen geloven me vaak niet eens als ik vertel dat ze al bijna 14 jaar is.
Ik sta open voor ieders mening voordat ik een beslissing neem over de castratie van Pepper. Ik wil graag de voor- en nadelen goed overwegen voordat er wat gebeurt. Ik ben er namelijk geen voorstander van om zomaar in een kerngezonde hond te gaan snijden.
Door Lizzy
#10026
Ik denk dat je wel kunt stellen dat er een medische indicatie moet zijn voor casteratie van een reu. Een puspiemel vind ik persoonlijk gEEn reden tot casteratie. Een puspiemel kan gewoon behandeld worden met het spoelen van de piemel.

Of het normaal is dat jouw hond op andere honden rijdt en wat je daar aan moet doen; dat zou je beter kunnen vragen op het gedragsforum: www.yalla.nl

Groetjes, Lizzy
Door Lot
#10027
Hai Lizzy,

Hoe meer ik lees, hoe meer twijfels bij mij. Je staat daar bij die dierenarts en die verteld vanalles en je gaat er toch vanuit dat ze er verstand van heeft. Ik krijg langzamerhand het idee dat ze alles zo propageren om hun wekelijkse biefstukje te kunnen blijven eten.
Het snijden in een gezonde hond staat me enorm tegen. En waarom zo vroeg? Ik ben blij met alle inzichten hier en dat ik daardoor niet zomaar alles klakkeloos van de DA aanneem.
Ja, Pepper begint nu te rijden. Ja, ik heb daar een hekel aan. Maar Pepper is aan het puberen en nu alles aan het uitproberen. Pepper moet nog heel veel leren. (en afleren) Ik heb hem tenslotte pas anderhalve maand. Dat hij dat nu doet, wil natuurlijk niet zeggen dat hij dat blijft doen. Op mij komt Pepper niet dominant over nu. Misschien blijft dat zo, misschien niet.
Weet je...ik blijf het allemaal nog lekker afwachten. Laat die hond zich eerst lekker ontwikkelen. Jullie hebben me overtuigd, maar ik geloof ook dat dat niet zo moeilijk was bij mij. Die twijfels borrelden al een hele tijd en naarmate die 7 maanden eraan kwamen werd dat alleen maar erger.
Pepper blijft gewoon lekker mijn Pepper MET ballen! En die DA eet maar lekker een biefstukkie minder  ;)
Door Ink
#10028
Lot, dat rijden is gewoon af te leren hoor! Ik heb het Sam twee keer 'laten' doen puur en alleen om hem op z'n flikker te kunnen geven. Hij heeft het in totaal 2 keer gedaan. Een keer op een been, wat zo ongeveer het lAAtste is wat ik mijn hond wil zien doen, en een keer op een kussen.
Niet als een idioot in elkaar rossen, gewoon een flinke 'NEE' will do.
Door oebaya
#10029
OK, een stomme vraag, maar wat zijn precies de voor- en nadelen van steriliseren vs. castreren?  Ik heb begrepen dat steriliseren veel minder ingrijpend is dan castreren, maar dat enkele problemen daarmee niet van de baan zijn.
Wat voor mij vooral van belang is, is de invloed op het karakter van de hond.
Is het zo dat een hond het karakter houdt van het ogenblik van de ingreep?  Dus als ze op dat moment levendig en vrolijk is, blijft dat dan zo?  Of is er altijd de mogelijkheid dat een hond veel dominanter wordt?
Incontinentie vind ik ook een heel naar gevolg, evenals schijnloopsheden, maar wat hangt nu precies samen met steriliseren en wat met castreren??  Vaak worden die twee termen door elkaar gebruikt.
Als er wordt beweerd dat het risico op mammatumoren vermindert, gaat het dan over castratie of sterilisatie?
Is sterilisatie trouwens steeds een kijkoperatie?
Heb dus eigenlijk nog heel wat vragen...

Oh ja, en over schijnzwangerschap...  Is het op een of andere manier bewezen waaraan dit ligt?  Fysiek, mentaal, omgeving of een combinatie?  Het is mij niet zo duidelijk.  Wel heb ik pas nog een aantal docu's gezien over wolven en wilde honden.  De alfateef zoogde de pups steeds helemaal alleen.  Geen sprake van schijnzwangerschap bij de andere teven.  Deze hielpen wel mee met voeden vanaf het moment dat de pups vlees konden eten (ca. 5 weken).  Na de jacht braakten ze het vlees op voor de kleintjes, maar geen sprake van melkgift dus, ofwel heb ik dat gemist...
Nogmaals, bij mijn hond is er ook geen sprake van melkgift, maar ze is altijd zo sloom en ik wil er wat aan doen.  Misschien kan je het geen schijnzwangerschap noemen, maar het is geen leuke toestand voor haar.  Maar liever dan castreren/steriliseren zou ik een andere manier willen vinden om haar te helpen.

Groetjes,

Anna.
Bij sterilisatie wordt niet alles weggehaald en bij castratie wel. Tegenwoordig wordt eigenlijk altijd voor castratie gekozen. Een aantal gevolgen van castratie komen echter ook bij sterilisatie voor, omdat deze problemen onder invloed van hormonen of het niet meer aanwezig zijn van die hormonen ontstaan.
Je vragen over karakter en schijnzwangerschap hoop ik binnenkort onderbouwd te kunnen beantwoorden. In Duitsland is daar nl. onderzoek naar gedaan en het verslag van dat onderzoek is naar mij onderweg. De ervaring leert echter, dat post vanuit Duitsland wel een week onderweg kan zijn, derhalve verwacht ik het stuk zo op zijn vroegst half deze week. Dan is mijn artikel over castratie klaar en krijgen jullie een seintje.
Door oebaya
#10030
vreemd verhaal trouwens van die teef die toch last had terwijl alles eruit was. Wat mij sterkt is jouw ervaring met je eigen honden die niet geholpen zijn en geen kanker of andere nare dingen hebben gekregen. Zou het ook aan het ras kunnen liggen? Dat het ene ras er gevoeliger is dan het andere?
Bij sommige gecastreerde teven ontstaat baarmoederweefsel op andere plaatsen. Dat geeft dan alsnog loopsheid verschijnselen, tot voor de reu staan aan toe.
Door Anna
#10031
Bij sterilisatie wordt niet alles weggehaald en bij castratie wel. Tegenwoordig wordt eigenlijk altijd voor castratie gekozen. Een aantal gevolgen van castratie komen echter ook bij sterilisatie voor, omdat deze problemen onder invloed van hormonen of het niet meer aanwezig zijn van die hormonen ontstaan.
Je vragen over karakter en schijnzwangerschap hoop ik binnenkort onderbouwd te kunnen beantwoorden. In Duitsland is daar nl. onderzoek naar gedaan en het verslag van dat onderzoek is naar mij onderweg. De ervaring leert echter, dat post vanuit Duitsland wel een week onderweg kan zijn, derhalve verwacht ik het stuk zo op zijn vroegst half deze week. Dan is mijn artikel over castratie klaar en krijgen jullie een seintje.
Hey Nicolette,

Bedankt voor je antwoord!  Wat bedoel je met alles weghalen?  Alleen de eierstokken of ook de baarmoeder?  Ik heb er intussen wat meer over gelezen en het blijkt dat een laparoscopische ingreep mogelijk is om de eierstokken weg te halen.

Ik ben nog altijd erg geinteresseerd in oorzaken van schijnzwangerschap en manieren om die te voorkomen, dus ik ben erg benieuwd naar dat Duitse onderzoek!!

Groetjes,

Anna.
Door Anna
#10033
Hey Nicolette,

Super!! 8)  Bedankt voor alle moeite!!!  Ik heb jouw stuk gelezen en het was echt verhelderend.
Heb je ook al info over schijnzwangerschap en de oorzaken daarvan?  En vooral... over hoe het kan voorkomen worden?

Groetjes,

Anna.
Door oebaya
#10034
Hey Nicolette,

Super!! 8)  Bedankt voor alle moeite!!!  Ik heb jouw stuk gelezen en het was echt verhelderend.
Heb je ook al info over schijnzwangerschap en de oorzaken daarvan?  En vooral... over hoe het kan voorkomen worden?

Groetjes,

Anna.
Helaas Anna, speciaal met betrekking tot schijnzwangerschap heb ik in het Duitse stuk niets kunnen vinden. Het citaal dat dit deed en zich op het Duitse stuk beriep heeft waarschijnlijk zelf een bepaalde conclusie geïnterpreteert. Die conclusie is de volgende:
Als honden met meerdere soortgenoten tegelijk worden gehouden, komt het duidelijk minder vaak tot problemen.
Dat dat zo is wordt toegeschreven aan het feit, dat de eigenaar zich met meerdere honden in huis niet heel speciaal aan één dier kan binden. Is er echter één hond in huis, dan vindt vaker vermenselijking plaats.
Dat kan betekenen, maar nu interpreteer ik zelf ook vrij, dat bij een hond die erg vermenselijkt wordt, ook extra veel aandacht wordt besteed aan de loopsheid. Zo in de trant van: het vrouwtje voelt zich altijd rot als ze ongesteld is, dus jij zal je ook wel rot voelen. Dan extra troosten, tuttelen etc. Deze aandacht kan de rangorde verstoren, waardoor de teef denkt alpha te zijn en dus recht te hebben op zwangerschap. Gevolg dan weer: schijnzwangerschap. Daar weer mee tuttelen in plaats van de hond afleiden en hondse activiteiten mee doen, kan dan weer versterking van die symptomen geven. De ervaring van veel hondeneigenaren is nl. dat als schijnzwangerschap min of meer wordt genegeerd, de hond wordt afgeleid en aangezet tot activiteit, de schijnzwangerschap vaak verdwijnt of veel minder heftig is.
Let wel: ik zeg niet dat een hond zich onder invloed van de hormonen niet eens rot voelt. Ik heb er thuis één die gigantisch dipt ca. een maand voor de loopsheid begint. Ze zit dan soms te trillen in een hoekje. Nu is dit hondje een keer ernstig ziek geweest en dat begon ook met trillen, dus we controleren even wat voor trillen het is, gooien een rustgevend middeltje naar binnen. Het dametje slaapt dan even heel erg lekker diep en het is weer over.
Weet ook van een teefje dat regelmatig schijnzwanger was. Ze leefde bij eigenaren van een schoenenzaak. Het teefje maakte nestjes in de etalage met schoenen en sokken van klanten. Ze lieten haar altijd maar lekker gaan, gaven de klant een paar nieuwe sokken en eigenlijk was er daar geen probleem.
Het is dus ook zo, dat een probleem pas bestaat, als je het zelf als probleem ervaart en dat geldt ook voor schijnzwangerschap.
Overigens zijn er behoorlijk goede homeopatische middelen om de schijnzwangerschap te behandelen. Zelf heb ik daar geen ervaring mee, omdat ik geen teven heb die schijnzwangerschap vertonen, maar kijk eens bij alternatieve geneeswijzen of stel daar een vraag.Goed trouwens dat je alles al gelezen hebt.
Door avalon
#10035
Mijn stuk over nadelen van castratie is klaar. Heb het giga-lange stuk met toestemming van Lizzy in de bibliotheek gezet.
Geweldig precies wat ik wilde weten bedankt hoor!
Door Lot
#10036
Dat van dat vermenselijken had ik ook al gehoord ja. Bij mij was dat dus niet zo. Ik had twee honden en de reu was eigenlijk mijn lievelingetje. Ik heb ze nooit betutteld. Ik erger me zelfs dood aan mensen die dat doen. En toch werd mijn teef schijnzwanger. Niet dat ik daar veel van merkte, want nestjes bouwen enzo deed ze niet, maar had wel enorme korsten van de viezigheid op haar tepels zitten.
Mijn teef was dus echt ziek als ze loops was. At en dronk niet, wilde niet uit en lag de hele dag onder de bank. Ik heb dat jaren aangekeken en toen ze 8 jaar was heb ik haar uiteindelijk toch laten sterriliseren. Vond het best wel moeilijk, hoor, maar twee keer per jaar een zieke hond die gewoon mager werd door het niet willen eten vond ik ook zielig.
Gelukkig word er nu meer aandacht besteed aan dit soort dingen. Er zijn andere mogelijkheden voor de honden zoals homeopatie en dergelijke. Toendertijd hoorde je daar eigenlijk helemaal niks over en forums zoals deze waren er al helemaal niet. Gelukkig dat er zulke mooie ontwikkelingen zijn zodat er meer keuzes zijn voor hond en baas!
Door avalon
#10037
Het kan dus erger zie ik. Mijn teef is tijdens de aanloop periode schagerijnig dat is ongeveer een maand van te voren, ook haar vulva is dan al wat opgezet. Tijdens de loopsheid is ze super chagerijnig naar andere honden, maar wil wel gewoon knuffelen voor het slapen gaan (vast ritueel) en bij opstaan. Ze gedraagd zich ziek (buikpijn denk ik, heb ik ook altijd). Ze blijft gewoon eten en drinken. Deze keer hebben we de week na de loopsheid voor heel veel afleiding gezorgd door op vakantie te gaan. We gaan ook vaker uit, ze mogen gaan hardlopen met mijn man 3x in de week (hij is gestopt met voetbal en moet aan zijn conditie blijven werken) en 9 weken na de loopsheid gaan we weer een week er tussen uit dan moeten ze mee naar texel. Daarbij heb ik ze regelmatig een framboosblad tablet gegeven. Bij Avalon merk ik geen afwijkend gedrag, bij Angie wel. Ze is erg aanhalig we negeren dat grotendeels soms moet je er wel aan toegeven, ze klimt dan op schoot en legt haar snuit in je nek, je kunt dan zo lekker met haar kroelen zalig gewoon. Dat is dan ook het enige verder hebben ze nu nog nergens last van. Maar ik houd jullie op de hoogte.

oja Angie is nog steeds chagerijnig tegen andere honden als die op haar af komen of aan haar snuffelen, maar ook weer niet alle andere honden. Sommige vreemde honden vind ze wel leuk, vaak zijn dit dan ook angstige honden, dus ik betwijfel of het aan de loopsheid ligt, daar Angie ook een angstig, onzeker hondje is.
Laatst gewijzigd door avalon op wo 17 sep 2003, 16:54, 1 keer totaal gewijzigd.
Door Anna
#10038
Hier is het hele "loopsheidgebeuren" ook niet zo extreem, geen melkgift of zo, maar het gaat dus wel gepaard met een heel ander (lees: vooral erg sloom) gedrag.  Misschien valt het zelfs niet onder de noemer "schijnzwanger".  Maar het is wel heel rottig voor mijn hond.  Ze heeft dan echt helemaal de blues.  Het begint al tijdens de loopsheid en duurt tot een tweetal maanden erna.  Welke (bij voorkeur homeopathische) middelen kunnen helpen?  Waarvoor dient een framboosbladtablet?  Oké, ik plaats het ook wel eens in een andere categorie, maar in deze thread staat het gedrag van mijn hond tijdens en na de loopsheid al zo'n beetje beschreven.  Weet iemand raad?  Zoals gezegd is het niet ongelooflijk problematisch, maar toch ook alles behalve aangenaam.  Enne... ik blijf dus bij mijn mening dat ik mijn hond liever niet wil laten castreren.  Zeker na het lezen van jouw stuk, Nicolette! ;)
Ze is trouwens nu al 2,5 en ik heb begrepen dat die paar voordelen van castratie dan ook niet meer gelden. :-/

Groetjes,

Anna.
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door