Met pijn in ons hart hebben wij afscheid genomen van onze Mike.
We weten dat dit het beste is voor ons mannetje, maar wat doet het pijn.
De tumor was zo groot als een tennisbal en was compleet verweven met de kauwspieren, ook zat hij aan de schedel gehecht. Zo veel mogelijk weghalen zou een vreselijke belasting voor Mike betekenen en er zou altijd een flink stuk blijven zitten.
Mike moet hier al veel last van hebben gehad, al merkte je dat maar aan hele kleine dingetjes, zeker achteraf.
Zijn misselijkheid en die vorige plek op zijn wang, moet hier ook mee te maken hebben gehad.
Alleen hoe of wat, daar had de chirurg ook geen weet van.
Het zou niet eerlijk zijn geweest Mike wakker te laten worden, wetende dat hij dan moet herstellen van deze operatie en wetende dat hij steeds meer pijn zou krijgen en dat hij snel achteruit zou gaan.
Dan zouden wij het voor onszelf doen en het voor Mike alleen rekken en daar is hij ons veel te dierbaar voor, dat verdiende hij niet.
