Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

#1163357
Vervelend Astrid..... Ik hoop iig dat het wondje gauw geneest.

Overigens is dat stereotiepe gedrag lastig hoor, Loebas heeft een poos aan zijn poot gebeten. Door hem schoentjes aan te doen hebben we dat eruit gekregen maar nu bijt hij aan zijn mand, soms aan een dekbed als hij boven is, of soms aan een handdoek als hij die ergens kan vinden. Nou ja, liever dat dan zijn poten kapot bijten  :-\ :-\. We noemen het ook wel tukken, het is echt met zijn voortanden in een heel snel tempo bijten.
Hij doet het trouwens om zichzelf rustig te maken.
#1163427
@Femke, dat 'tukken' dat heeft Sofi ook gedaan, heb ik weten om te buigen naar flossen knagen en dat deed ze eigenlijk niet meer.
Wellicht is het nu ook een neveneffect van het afbouwen van haar Clomicalm, wat juist als mogelijke medicatie wordt genoemd tegen dit soort dwangmatig gedrag...

@Marjolein, dat is ook een idee om het zo te sprayen, maar ik wil het nu eerst beperken tot de DA spray, mijn ervaring is hoe meer ik er op doe en er aan zit, des te meer zij ook geneigd is er aan te zitten.
beetje een kip-ei verhaal  :-\

Wat ik trouwens nog wel een dilemma vind is het volgende.
Hoe meer opwinding en afleiding ik Sofi kan geven, hoe vermoeider ze is, des te minder ze geneigd zal zijn energie te stoppen in likken.
Wat zij echter altijd doet als zij losloopt, is in iedere plomp gaan staan tot aan haar buik, om te drinken. Dan staat ze dus met die open wond in het water, wat vast de genezing niet ten goede komt. Dat betekent echter dat ik haar niet kan laten loslopen, want overal hier in de buurt waar je kan loslopen is water...
Vanmiddag maar met haar aan de flexlijn gelopen, het is niet ideaal, maar beter dan niets.
#1163573
likgranuloom heeft altijd als onderliggende reden je niet goed voelen. De verwonding en je aandacht voor die verwonding kunnen allerlei gevoelens op gang hebben gebracht. Bovendien is likken aan een wond heel gewoon voor een hond en aangezien Sofi een lik verleden heeft, is de gewoonte weer teruggekomen. Daar komt het afbouwen van de clomicalm bij.
Wat je vooral moet doen, is zorgen dat de wond dicht gaat. In één van mijn handboeken werd lasertherapie genoemd om dat te bespoedigen. weet niet of ze dat in Nederland ook doen. Verder zorgen dat ze niet bij de plek kan. Zalfjes smeren zou ik mee stoppen, ik denk dat dat het likken alleen maar aanzet. De meeste honden zijn nl. gek op zalfjes.
Het afbouwen van de clomicalm zou ik nu even stoppen en weer de gewone dosis geven. Dit ondersteunt jouw pogingen om het likken te doorbreken door wat anders te geven om aan te knagen. Pas daarna kan je weer gaan afbouwen, maar in het meest langzame tempo dat er is. Tijdens de afbouw zou ik Sofi dan ondersteunen met in huis een DAP-verdampter en buiten een DAP halsband.
gr.
Nicolette
#1163579
Nou ik wou net reageren maar dat doet Nicolette gelukkig al! Toch wil ik nog even mijn zegje doen :D

Sofi heeft natuurlijk proberen met niet alleen kunnen zijn. Die lijken misschien opgelost maar uit dit topic blijkt dat niets minder waar is. Een likgranuloom ontstaat door chronische stress en dit is zeer ernstig. En die stress ontstaat als gevolg van het feit dat ze niet goed alleen kan zijn. Wellicht hebben jullie er minder last van omdat ze niet vocaliseert en/of sloopt maar Sofi daarentegen heeft er nog altijd heel veel last van. Ga met een goede GT en DA aan de slag. Ik weet er nog wel eentje..... :-X
#1163595
onze Noël heeft ook wel eens een plekje op zijn poot en gaat daar dan ook aan likken .......
het wordt dan eerst groter en kaler .......
ik doe er niets aan en dan gaat het vanzelf weer dicht  en verdwijnt .............

ik kan me niet voorstellen dat Noël gestresst is  ......
hij wil volgens mij het plekje alleen maar schoonhouden.
misschien naief van mij, maar ik denk niet gelijk zo ver  .......

af en toe denk ik wel dat het met de zalmolie te maken heeft .
tijdens zijn vachtwisseling krijgt hij soms extra zalmolie en ik kreeg toen het idee, dat juist dan zo'n likplekje ontstaat.
ik ben nu dus wat terughoudender met het geven van zalmolie
#1163605
he get astrid, balen zeg..
moeilijk om zoiets te doorbreken..
ik ga met nicollete en monique mee en ik zou zorgen dat het wondje zo snel mogelijk dicht gaat.
spoelen,zoals ik eerder schreef, gaat echt heel goed!
er was een belg op een ander forum die het zelfde had als vinnie, die heeft het laten hechten....heeft echt een tijd geduurd voordat het helemaal in orde was, bij vinnie binnen een week!
succes!
#1163787
K@rin schreef: onze Noël heeft ook wel eens een plekje op zijn poot en gaat daar dan ook aan likken .......
het wordt dan eerst groter en kaler .......
ik doe er niets aan en dan gaat het vanzelf weer dicht  en verdwijnt .............

ik kan me niet voorstellen dat Noël gestresst is   ......
hij wil volgens mij het plekje alleen maar schoonhouden.
misschien naief van mij, maar ik denk niet gelijk zo ver  .......

af en toe denk ik wel dat het met de zalmolie te maken heeft .
tijdens zijn vachtwisseling krijgt hij soms extra zalmolie en ik kreeg toen het idee, dat juist dan zo'n likplekje ontstaat.
ik ben nu dus wat terughoudender met het geven van zalmolie
En likgranuloom is wel iets anders dan een plekje waar weleens aan gelikt wordt.
http://www.yahwoof.com/likgranuloom.html
#1164045
oebaya schreef: likgranuloom heeft altijd als onderliggende reden je niet goed voelen. De verwonding en je aandacht voor die verwonding kunnen allerlei gevoelens op gang hebben gebracht. Bovendien is likken aan een wond heel gewoon voor een hond en aangezien Sofi een lik verleden heeft, is de gewoonte weer teruggekomen. Daar komt het afbouwen van de clomicalm bij.
Wat je vooral moet doen, is zorgen dat de wond dicht gaat. In één van mijn handboeken werd lasertherapie genoemd om dat te bespoedigen. weet niet of ze dat in Nederland ook doen. Verder zorgen dat ze niet bij de plek kan. Zalfjes smeren zou ik mee stoppen, ik denk dat dat het likken alleen maar aanzet. De meeste honden zijn nl. gek op zalfjes.
Het afbouwen van de clomicalm zou ik nu even stoppen en weer de gewone dosis geven. Dit ondersteunt jouw pogingen om het likken te doorbreken door wat anders te geven om aan te knagen. Pas daarna kan je weer gaan afbouwen, maar in het meest langzame tempo dat er is. Tijdens de afbouw zou ik Sofi dan ondersteunen met in huis een DAP-verdampter en buiten een DAP halsband.
gr.
Nicolette
Bedankt voor je uitgebreide reactie Nicolette.
Ik zat er ook al aan te denken om even terug te gaan met die Clomicalm naar het oude niveau totdat de plek goed dicht is.
Sofi is inderdaad gek op zalfjes, achteraf denk ik dat ik haar ertoe heb aangezet om zo te likken met die calendula, want toen werd het zo'n ronde plek, daarvoor was het een sneetje.

Sofi heeft al een DAP band en krijgt ook homeopathische ondersteuning voor het afbouwen van de Clomicalm, DAP verstuivers reageert zij niet op, heb ik in het verleden geprobeerd, de band echter sorteert duidelijk effect.

Op dit moment probeer ik het gedrag af te bouwen door het hele huis weer vol te hebben liggen met flossen (net zoals toen ze hier net was) en haar aandacht te geven als ze daar aan likt of knaagt. Zo heb ik het gebijt en gelik aan haar poten toen afgewend.
Mogelijk daardoor en door de spray die ik van de DA heb, lijkt het er op dat de plek vandaag wat minder belikt is. Er zitten namelijk droge haartjes overheen die er voorheen niet waren, maar het is helaas beslist niet zo dat ze er helemaal af blijft.

@ Monique - Bedankt voor het meedenken en dat geldt natuurlijk voor jullie allemaal!!!
Ik heb daar ook aan gedacht wat jij zegt over dat alleen thuis zijn. Echter ik film dat nog steeds en dan zie je dat ze de meeste tijd rustig ligt te slapen, feitelijk zie je niet veel verschil met Borke die ook veel ligt te slapen. Soms staat ze evenop, kijkt naar buiten, verligt zich en slaapt verder.

Toch moet er een reden voor zijn voor het likgranuloom en meest logisch lijkt me dan toch die afbouw Clomicalm. Vorige keer dat ik dat deed ging het alleen zijn slechter (niet vocaal, maar ik zag op film veel meer onrust in haar houdingen) nu valt ze dus terug in ander oud gedrag namelijk gelik.

Ik vraag me zo wel af of het ooit gaat lukken om die Clomicalm af te bouwen  :-\ maar daar kan mogelijk de homeopathie een bijdrage leveren.

Ik had al een afspraak staan met een GT op 7/2 voor blafgedrag buiten naar grote honden en sommige mensen, dus dan nemen we dit gewoon mee.
Laatst gewijzigd door Borke op do 29 jan 2009, 18:06, 1 keer totaal gewijzigd.
#1164706
oebaya schreef: Als Sofi niet reageert op een DAP verdamper, dan kan je het verbranden van essentiële oliën proberen of geursteentjes neerleggen waarop die gedruppeld zijn. Lavendel en Marjolein lijken met een goed idee of je moet een Bachtherapeut een speciale samenstelling laten maken.
gr.
Nicolette
Ik heb even op internet gezocht wat een geursteentje is  ;)
Dat is wel een praktisch idee, geen gevaar voor honden of katten met kaarsen.
Die zou ik dan in mijn werkkamer kunnen zetten als ze alleen thuis zijn, die kamer is 3x3 meter dus dat is waarschijnlijk wel genoeg met 1 steentje?
4 druppels op het steentje las ik op internet, voor hoe lang is dat?
In de woonkamer heeft het weinig zin denk ik, die is 55 m2 met een open trap naar boven. De woonkamer is de plek waar de honden normaal altijd zijn, tenzij ze zoals nu bij mij komen liggen in mijn werkkamer.

Ik zal morgen eens kijken bij de natuurwinkel, daar hebben ze zoiets vast wel!
#1164707
Borke schreef: Bedankt voor je uitgebreide reactie Nicolette.
Ik zat er ook al aan te denken om even terug te gaan met die Clomicalm naar het oude niveau totdat de plek goed dicht is.
Sofi is inderdaad gek op zalfjes, achteraf denk ik dat ik haar ertoe heb aangezet om zo te likken met die calendula, want toen werd het zo'n ronde plek, daarvoor was het een sneetje.

Sofi heeft al een DAP band en krijgt ook homeopathische ondersteuning voor het afbouwen van de Clomicalm, DAP verstuivers reageert zij niet op, heb ik in het verleden geprobeerd, de band echter sorteert duidelijk effect.

Op dit moment probeer ik het gedrag af te bouwen door het hele huis weer vol te hebben liggen met flossen (net zoals toen ze hier net was) en haar aandacht te geven als ze daar aan likt of knaagt. Zo heb ik het gebijt en gelik aan haar poten toen afgewend.
Mogelijk daardoor en door de spray die ik van de DA heb, lijkt het er op dat de plek vandaag wat minder belikt is. Er zitten namelijk droge haartjes overheen die er voorheen niet waren, maar het is helaas beslist niet zo dat ze er helemaal af blijft.

@ Monique - Bedankt voor het meedenken en dat geldt natuurlijk voor jullie allemaal!!!
Ik heb daar ook aan gedacht wat jij zegt over dat alleen thuis zijn. Echter ik film dat nog steeds en dan zie je dat ze de meeste tijd rustig ligt te slapen, feitelijk zie je niet veel verschil met Borke die ook veel ligt te slapen. Soms staat ze evenop, kijkt naar buiten, verligt zich en slaapt verder.

Toch moet er een reden voor zijn voor het likgranuloom en meest logisch lijkt me dan toch die afbouw Clomicalm. Vorige keer dat ik dat deed ging het alleen zijn slechter (niet vocaal, maar ik zag op film veel meer onrust in haar houdingen) nu valt ze dus terug in ander oud gedrag namelijk gelik.

Ik vraag me zo wel af of het ooit gaat lukken om die Clomicalm af te bouwen  :-\ maar daar kan mogelijk de homeopathie een bijdrage leveren.

Ik had al een afspraak staan met een GT op 7/2 voor blafgedrag buiten naar grote honden en sommige mensen, dus dan nemen we dit gewoon mee.
Astrid, heb je haar onlangs nog wel na laten kijken op LM? Een likgranuloom kán ook een lichamelijke oorzaak hebben. Ik las toevallig hier: http://www.hondenschoolabovo.nl/nieuws/ ... nuloom.htm dat LM er daar één van kan zijn. Het zou natuurlijk het afbouwen van de Clomicalm kunnen zijn, maar ik zou een lichamelijke oorzaak niet uitsluiten. Niet met haar LM verleden en zeker omdat je ziet dat zij zo rustig is en het er niet naar uitziet dat ze gestressed is.

Onze RR kreeg op haar derde aan beide poten likgranuloom. We hebben echt álles geprobeerd maar niks hielp, en pas op het eind bleek dat daar een lichamelijke oorzaak voor was.  De da. heeft het een hele tijd op stress etc. gegooid maar dat heb ik nooit geloofd, daar was het de hond niet voor. Als ik tóen geweten had dat er ook een lichamelijke oorzaak voor kon zijn, had ik haar veel eerder grondig na laten kijken.

Sterkte voor jou en Sofi!
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door