Gistermiddag kreeg ik tegen 3 uur in de middag een telefoontje van de dierenarts die vorige week bloed en urine van Murphy had afgenomen, hij had iets gevonden.
Murphy had de Ziekte van Cushing in een vergevorderd stadium.
Dat wilde zeggen dat er Tumoren op de bijnieren zitten, maar bij Murphy zaten zijn nieren er zelf ook al helemaal onder waardoor deze zeer ernstig waren aangetast, dat verklaarde het gewichtsverlies, haaruitval, geen eetlust en heel veel drinken maar toch uitdrogen.
Ook stonk hij gewoon heel erg naar een kadaverlucht, het was net of hij zelf van binnen al aan het sterven was, en dan die blik in zijn ogen van "help me", ik kon er niet meer tegen.....
Gisteren was Murphy weer heel erg ziek, zijn ogen waren helemaal naar achteren gedraaid in zijn kassen vanwege de uitdroging terwijl hij wel naar schatting 3 liter per dag naar binnen slokte en niet wilde eten.
Nu hebben we met ons gezin samen met de dierenarts de moeilijke beslissing moeten maken om Murphy uit dit lijden en pijn te verlossen en gisteravond tegen 22.00 uur hebben we hem in laten slapen hier thuis bij ons, fijn op de bank bij zijn gezin.
Murphy wordt vandaag gecremeerd......
Ik ben er echt helemaal kapot van, we zullen hem echt vreselijk missen, hij was echt ons maatje, hij was dikke vriendjes met onze 2 katten en zo lagen ze altijd samen in de mand te slapen, zelfs onze nieuwe pup werd met open pootjes door hem ontvangen en dat kereltje mist hem enorm nu.
Het is stil in huis...
Ik zal een mooi gedicht voor hem schrijven en deze met een foto hier op het forum plaatsen als nagedachtenis, vanmiddag mogen we de urn gaan halen, die komt bij ons op de schoorsteenmantel te staan zodat we deze geweldige vent nooit meer willen vergeten.
We missen je schat en we houden van je, rust zacht....