Moderator: Lizzy
Shiloh schreef: Goed te horen dat het zich niet verder ontwikkeld heeft, en we blijven natuurlijk duimen dat het zo blijft.Dank voor je verhaal. We hebben al 6 jaar een blinde hond in ons midden zodat we weten wat het inhoudt. Het is zeker niet het einde van de wereld maar het is ook geen eitje. Als ik kan voorkomen dat we een 2e blinde krijgen dan zal ik dat doen. Natuurijk kan een blinde hond zich prima redden en het zal voor mij ook nooit een reden zijn om niet met een blinde hond verder te gaan maar zich net zo goed ontwikkelen als een ziende hond is er niet bij. Het is voor de hond niet altijd makkelijk.
Mocht er toch verslechtering gaan op treden zou je eerst nog dit middeltje kunnen proberen alvorens tot een operatie over te gaan.
Die onzekerheid is heel normaal, dit wordt na mate ze aan de situatie gewend is vanzelf minder.
Onze eerste hond is op een leeftijd van nog geen 6 jaar plotseling blind geworden (was overigens geen staar hoor) in ca 2 weken tijd was haar gezichtvermogen zo goed als weg.
Ze heeft het er de eerste tijd heel zwaar mee gehad, en was net als Tess erg onzeker en zat in een zware dip.
Met veel steun, begrip en wat homeopatische ondersteunende middeltjes (oppeppers) is ze deze periode weer vrij snel teboven gekomen.
Ze had geleerd 100% op ons te vertrouwen, onze ogen waren haar ogen geworden, en daardoor huppelde ze nog vrolijk los rond hier op de hei en daagde zelfs andere honden nog uit voor een spel.
Mensen die haar niet kenden zagen zelf niet dat ze blind was, totdat wij het vertelde en ze er op gingen letten.
Geloof het of niet, we hebben later zelfs nog de Behendigheid (zover mogelijk) weer opgepakt (alleen de in mijn ogen gevaarlijke toestellen achterwegen gelaten) en ook daar had ze nog veel plezier in.
Dit wilde ik even vertellen om te laten weten dat blindheid niet het einde van de wereld betekend, oké ik had ook liever gehad dat ze gewoon had kunnen zien, maar ik weet nu ook dat ze zich met deze handicapt prima kunnen redden.
Qaya wordt over 2 maanden 10 jaar, maar wij hebben besloten haar niet te laten opereren, omdat we het risico dat het mis gaat toch best wel hoog vinden en speelt bij Qaya ook nog mee dat ze epilepsie heeft en wij dus niet zo staan te springen op die narcoses.
Daarom geven wij haar nu dit middel en hopen dat we het zo kunnen rekken.