Barfplaats.nl

Hallo,
Even in het kort over de verlammingsverschijnselen van Isis. Half november zag ik ineens schuim aan haar bek, terwijl ze naar ons, aan de eettafel, loopt. Ze piept en valt om, haar blik is vreemd. Krabbelt weer moeizaam overeind en braakt. Het leek om marshmallows . Hond naar buiten en kijken wat er aan de hand is. Vervolgens valt ze steeds om. Getild naar het veldje, daar braakte ze een gigantische schuimbal uit. (vervangend) Dierenarts gebeld. Zijn telefonische conclusie was dat het erg veel op epilepsie lijkt. Bij aankomst daar kon ze alweer redelijk staan. Haar maag was enorm van streek was zijn conclusie. Ze kreeg een prik en medicijnen mee. Ze sliep veel, lopen ging redelijk.

Half december, na thuiskomst, vindt ik braak ontlasting. Hond zit te trillen voor haar mand met vreemde blik in haar ogen en piept. Haar achterpoten werken weer niet mee. Na 15 minuten kan ze weer staan. Trek dus zelf de conclusie dat het vast weer hetzelfde is en kijk het aan. Na een uur loopt ze weer een beetje en eet heel goed.

Vandaag: Zoontje komt met hond naar binnen (8.00) Ja ik moest haar tillen want ze kan niet meer lopen.
Ik zet de trillende hond neer. Weer zo’n vreemde blik in haar ogen. Ze kan op geen enkele poot staan.
Pas om 8.40 is ze instaat op haar voorpoten te staan. Ik kreeg contact met vervangend dierenarts (zelfde). Weer zegt hij dat het erg op epilepsie lijkt en dat het geen spoed is aangezien ze bij bewust zijn is. Ik moet het even een kwartier aankijken en contact opnemen met mijn eigen dierenarts. Als het goed is zal ze snel ook weer haar achterpoten gebruiken. Bij aankomst dierenarts (9.00) was dit nog niet zo. Dierenarts was er zelf later pas.
Ik ben net langs geweest. Conclusie was dat het waarschijnlijk met een zenuw te maken had. Ze denkt niet aan epilepsie omdat het dan al over had moeten zijn (ondanks haar geschiedenis) en er een zwelling rond een plek zit. Zelf denkt ze eerder aan een beroerte of hernia. Isis heeft een spuitje gekregen en als het goed is moet het aan het einde van de dag beter gaan. Ik moet dan terugbellen. Als ze weer beter is moet ze een uitgebreidt onderzoek krijgen.
Afwachten dus. Wat ik mij afvroeg is of iemand dit herkend. Alvast bedankt. met vriendelijke groet,Rebecca

ik heb hier geen ervaring mee en kan je dus niet helpen maar wil je wel efe sterkte wensen, wat zal je gechokken zijn vanmorgen !

Lijkt toch welw at op epilepsi mijn hond kon pas vaaak na 2uur na een aanval wee normaal lopen

Onze Whoofer had een hernia en ik vond haar op een ochtend verlamt in de kamer. Haar achterpoten konden niks meer.... Maar deze verschijnselen zijn beslist niet gepaard gegaan met opvallen, braken, schuimbekken of iets dergelijks. Ik denk dat ik me zou laten doorsturen naar een specialist.

Hoe zijn de ogen tijdens die episodes? En dat trillen, is dat de hele tijd?

Gr.
Linda

De prik heeft schijnbaar uiteindelijk geholpen. Sinds 15.30 staat ze weer en nu loopt ze zelfs een beetje rond. Ze is nog steeds niet zich zelf. Ze loopt ook steeds achter me aan en loopt dan heel voorzichtig. Ze speelt nog niet.

Ik heb net gebeld, maar ik moet morgenochtend nog terugbellen, misschien geeft de DA dan medicatie (aldus de assistent,want de DA kon zelf even niet aan de telefoon komen)

Mijn schoonmoeder herinnerde mij aan de aanval van die pitbull zo'n jaar geleden (ze was toen iets van 6 maanden oud). Ze is toen behoorlijk door elkaar geschud. Naar mijn idee kan dat er niets meer mee te maken hebben. Maar ik meld het morgenochtend toch even.

Ik vind het moeilijk de blik in haar ogen te beschrijven. Ze zijn dof, maar er is een vreemde blik. Ik heb haar ogen nooit zien wegrollen of zo.
Ze trilt vanaf het moment dat ze verlamd is en dit blijft zeker een uur aanhouden. Daarna wordt het minder en dan houdt het op.
Ze heeft dit keer overigens niet gebraakt.
Ik meldde aan de DA dat ik dat ze het al eerder had (alleen bleef ze dan niet zo lang verlamd) en dat ik het vreemd vind als dit een hernia-achtig iets zou zijn. Maar ze houdt de optie van een beroerte open.
Ik heb in ieder gaval besloten dat ik meer antwoord wil (inderdaad anders door laten sturen) want ik wil gewoon weten wat ze heeft en niet medicatie krijgen. Wat voor medicatie geef je als je niet weet wat ze heeft? Wordt vast een leuk gesprek morgen.
Gr. Rebecca

Er is maar 1 manier om erachter te komen en dat is rugfoto's laten maken. Nu blijf je gissen. Hij kan rillen en overgeven van de rugpijn maar het kan ook iets anders zijn. Bij Spike dachten we in het begin ook dat zijn aanvallen door zijn rugprobleem [spondylose] werd veroorzaakt. Hij zakte in het begin nl door zijn achterhand [als een gekke koe] en viel dan om en kon niet meer lopen totdat de aanval voorbij was. Later kwamen we erachter dan zijn aanvallen niets met de rug hadden te maken, maar dat hij last van krampaanvallen heeft. Overgeven kan voor of na een aanval voorkomen, ook urine laten lopen of ontzettend moeten poepen. Sommige Border Terriers hebben dat bij een aanval anderen weer niet. Wat ze gemeen hebben is dat ondanks dat de aanvallen epileptiform zijn het geen epilepsie is. Ze bliven min of meer aanspreekbaar tijdens een aanval. Onze honden reageren heel goed op een 100% graanvrij rauw dieet.

westie schreef: De prik heeft schijnbaar uiteindelijk geholpen. Sinds 15.30 staat ze weer en nu loopt ze zelfs een beetje rond. Ze is nog steeds niet zich zelf. Ze loopt ook steeds achter me aan en loopt dan heel voorzichtig. Ze speelt nog niet.

Ik heb net gebeld, maar ik moet morgenochtend nog terugbellen, misschien geeft de DA dan medicatie (aldus de assistent,want de DA kon zelf even niet aan de telefoon komen)

Ik meldde aan de DA dat ik dat ze het al eerder had (alleen bleef ze dan niet zo lang verlamd) en dat ik het vreemd vind als dit een hernia-achtig iets zou zijn. Maar ze houdt de optie van een beroerte open.
Ik heb in ieder gaval besloten dat ik meer antwoord wil (inderdaad anders door laten sturen) want ik wil gewoon weten wat ze heeft en niet medicatie krijgen. Wat voor medicatie geef je als je niet weet wat ze heeft? Wordt vast een leuk gesprek morgen.
Gr. Rebecca

Beroertes komen bij honden eigenlijk niet zo gauw voor, dus ik zou me daar niet te veel aan vastklampen. Dat de injectie heeft geholpen, is misschien te verklaren dat het een cortico was. Die helpen vaak tegen alles.
Medicatie is moeilijk. Er moet wat gebeuren, maar ik zou liever kiezen voor verdere onderzoeken. Ik zou zeker geen anti-epilepsie medicijnen aan je hond geven (fenobarbaital o.i.d.). Zolang er geen onderzoeken zijn gedaan, is dat echt niet nodig. Laat je anders gewoon eens doorsturen naar een goede internist!

Gr.
Linda

Ik heb net de DA gesproken. Ze zei dat ze in dunio zat of ze medicatie moest geven. Ik zei meteen dat ik dat niet wilde, maar dat ik uitgezocht wilde hebben wat er nu is. Er gaat nu eerst een rontgenfoto van haar rug worden gemaakt. Afhankelijk van de uitslag gaan we verdere onderzoeken doen.
In ider geval bedankt voor jullie advies. Ik laat nog even weten hoe het afloopt.
met vriendelijke groet,
Rebecca Post

Heel verstandig!

Bij mijn hond deden ze een test om te zien of het de rug was. Hebben ze dit niet bij jouw hond gedaan?Daarna zijn er nog foto's genomen .

Ik wil trouwens nog wel opmerken dat er op een gewone rontgenfoto een hernia vaak niet te zien is.

Lupa schreef: in amsterdam heb je een speciaal klinik die voor dit gevallen gespecializeerd is, ik weet alleen de naam niet meer maar lussink da in hoofddorp weet dat.
anders ga ook naar atjo westerhuis

Handig om te weten. Ik zit zelf bij Lussing in Hoofddorp. Ik ga dinsdag naar noordwijkerhout voor een rontgenfoto . Ik wacht dit eerst af en bespreek dat dan met haar. Overigens denk ik zelf niet aan een hernia, want het is wel typerend, dat het om de 5 weken gebeurt. In iedergeval beginnen we nu met onderzoek en daar ben ik al erg blij om.
Gr. Rebecca

Lizzy schreef: Ik wil trouwens nog wel opmerken dat er op een gewone rontgenfoto een hernia vaak niet te zien is.

Dit klopt inderdaad . Bij Timo was op de foto niets te zien.

De foto van haar ruggegraat (als verwacht) was goed. Ze moest nuchter komen, wat voordelig was, want ik ben meteen doorgegaan naar de DA. Haar bloed is daar nu geprikt. Als er niets uitkomt wordt ik als het goed is, doorgestuurd naar de specialist.
De arts die de foto maaakte wees me erop dat bijvoorbeeld ook een suiker tekort kan leiden tot plotselinge (tijdelijke) verlamming.
Dus even bloedtest afwachten. Ik hoop eigenlijk dat daar iets uit op te maken is. Ik laat het nog even weten.
Gr, Rebecca