Hallo, vanwege onze hond van 14 jaar heb ik me onlangs hier aangemeld. We lopen, zoals vele ooit zullen doen en hebben gedaan, met het grootste dilemma rond wat juist is te doen. Onze hond heeft vanaf pups af aan veel pech qua gezondheid gehad. Ze was 7 maanden oud toen ze baarmoeder ontsteking kreeg, heeft verschillende tumoren gehad en de ergste was op dr lip die van de een op andere dag er zat en met de dag enorm groeide waardoor we haar met spoed hebben laten opereren en haar neus hebben kunnen redden. Tumoren op dr oor, en vele snel groeiende vetbulten hebben we laten verwijderen. Ook haar gebit was vanwege scheefstand niet goed schoon te houden waardoor we ineens vr een keuze stonden en ze 11 tanden kwijt is geraakt. Ze is altijd een hele rustige, op zichzelf staande hond geweest die graag alleen bij mij of m’n man is. Kinderen vindt ze helemaal prima en is in dr leventje echt naar alles met me mee naar toe geweest. Zelfs een verhuizing naar t buitenland, vervoerd worden in het vliegtuig, ze was altijd bij ons en ze is meer dan goed voor ons geweest zo trouw als ze is.
Nu, 14 jaar is ze doof, heeft al 2 jaar flinke hartruis en artrose, krijgt furosurol, rimadyl, vitamine D en prilactone. Ze doet t hier goed op en ze is nooit een overenthousiaste hond geweest. Ze doet r ding, slaapt de hele dag wel maar als ze naar buiten moet kan ze de tuin in. Mee uit wil ze sindskort niet meer. Ze ziet al heel lang vanwege flinke staar niet goed meer. Nou heeft ze daar acute glaucoom bij gekregen.. dr ene oog is al volledig blind. Andere oog begint ook. Die blindheid is niet zon probleem voor haar. Vanwege haar staar is ze daar al wel aangewend. Maar omdat haar oog niet operatief te verwijderen is omdat ze de operatie niet zal overleven vanwege een vergrote lever en dr slechte hart staan we nu ineens vr een beslissing.....
Hoelang kijken we het aan? Laten we haar nu gaan? Is dit de druppel? Ze heeft pijn, glaucoom is zeer pijnlijk. Ze krijgt er wel nu tramadol bij en ze kreeg al flinke pijnstilling.
Maar nu waarom ik twijfel...... ze eet en drinkt nog goed, is nog graag bij ons, doet haar behoeftes in de tuin en geeft dit goed aan. Mee uit lukt niet meer omdat ze me niet meer kan zien en aan de riem vindt ze niet fijn en gaat juist harder aan de lijn trekken dan meelopen. Ze kan op haar manier nog wel rond scharrelen maar veel is het niet. Is glaucoom nu de druppel dat we haar nu moeten laten gaan? De dierenarts zegt dat ze al een tijd in reservertijd zit en dat we aan haar afscheid moeten gaan wennen. Ja dat weet ik al heel lang, maar is de glaucoom nu die druppel?
. En als dat zo is, dan denk ik dat je er goed aan doet om na te gaan denken over een naderend einde..... 
. Hoe verdrietig dat ook is, ze heeft een prachtig leven bij jullie gehad en soms is het einde daar........ 
. En ik hoop dat je nog een tijdje heerlijk van jullie hondje mag genieten!
