Hallo allemaal.
Ik ben nieuw op dit forum, al heb ik al wel vaker goede tips hier gevonden qua voeding en supplementen.
Mijn naam is Charlotte en we hebben een hond en ze heet Amber. Ze is 12.5 jaar oud, een friese stabij, en heeft ed en hd helaas. Ze heeft hoogstwaarschijnlijk het Geriatrisch Vestibulair Syndroom, En wil graag hier mijn verhaal schrijven en misschien herkennen jullie het wel.
Woensdag dag 1. Ik werd rond 7 uur wakker, ga even naar de wc en kleed me aan. Normaal komt Amber in de tussentijd onder het bed vandaan waar ze al een paar jaar ligt te snurken snachts. Rare gewoonte maar ja. Maar het bleef stil. Dus ik kijk onder het bed en daar lag ze een beetje wazig voor zich uit te kijken en ze had over gegeven. Ik trek haar onder het bed vandaan en ze kon amper op haar poten staan. Snel naar beneden getild en daar moest ze weer overgeven. Toch even een plasje in de tuin gedaan en gepoept met mijn hulp om te blijven staan. Toen ging ze wat drinken en ook dat kwam er weer uit. Snel de buurvrouw opgebeld en hup naar de da. We kregen een nieuwe da. Prima toch. Mijn gedachte was eerst dat ze last van de heupen had, dus dat werd goed bekeken en zou me daarvoor pijnstillers geven en dan kijken hoe het gaat, Verder nog nagekeken en ze dacht dat ze toch wat verkeerds had gegeten, wat wel kan want ze eet nog wel is wat buiten. Wilde gelijk even bloed laten prikken nu we er toch waren. Nou dat kon maar zo niet dan moest ze opgenomen worden, want dan kon ze door met het spreekuur, en wilde ze gelijk via infuus vocht toedienen. Pardon!! Ze was niet uitgedroogd ofzo en ook de buurvrouw zij dat ze met haar honden nog nooit een opname voor bloed mee had gemaakt. Nou ze ging toe toch maar even een bloedje prikken zei ze, en was binnen een minuutje klaar, pfffff grrrrr. Nou ja de uitslagen waren goed, alleen de alt waarde van de lever was ietsje verhoogt, maar verder niks aan de hand. nog wat voor het braken mee gekregen en weer naar huis. Weer even een plasje gedaan en ze zwalkte of ze dronken was. ook vond ik haar koppie wat scheef staan toen ik haar aankeek, daarvoor niet opgemerkt. Toch had ze nog een schijfje energique gegeten en is even gaan slapen. ondertussen even internet afgegaan omdat ze zo dronken loopt. Toen kwam ik dus het Geriatrisch Vestibulair Syndroom tegen, en bleef in mijn achterhoofd hangen. Later op de dag kreeg ik steeds meer het vermoeden dat dat het was, alleen gingen haar ogen niet heen en weer. Maar savonds keek mijn man haar nog eens aan en zij de ogen gaan nu ook heen en weer, en toen wist ik het haast wel zeker. Het moet vast gvs zijn. Alle symptomen heeft ze.
Dag 2. Na snachts met weinig slaap op de bank gelegen, en steeds naar buiten willen, leek het nog niet veel beter te gaan. De ogen schieten nog heen en weer, scheef koppie en zwalken en misselijk zijn. Maar ze had niet meer gespuugd. Eten was een no go, maar drinken deed ze wel goed. De hele dag wat slapen, en af en toe beetje rondzwalken, verder deed ze niet. Had ergens gelezen dat ze dan zo weinig mogelijk prikkels moeten hebben, dus geen tv, radio aan, en gordijnen dicht overdag.
Dag 3. Snachts weer weinig geslapen, want elke keer als ze beweegt kijk je toch weer wat ze gaat doen of wat ze wil, en ze mag graag op de bank liggen, dus dat is op en af tillen. Haar ogen leken weer wat rustiger, en vond ik haar al ietsje beter lopen. Eten wil ze nog niks van weten, maar drinkt nog steeds goed gelukkig. Heb geprobeerd om wat van haar vlees in de wang te stoppen zodat ze wat binnen krijgt, maar nee dat wil ze echt niet. Ook kipfilet, kaas, ham, brood en koekje wil ze niet. Dat vind ik toch wel zorgwekkend. Maar als ze draaierig en misselijk is, dan is dat ook wel logische. Haar koppie houd ze nog steeds scheef. De rest van de dag slaapt ze veel en hebben we toch voor het huis weer een plasje kunnen doen aan de riem.
Dag 4. Weer op de bank geslapen met 1 oog open. Snachts weer naar buiten voor een plasje, en op en van de bank tillen. Haar ogen staan weer normaal. Het lopen gaat weer iets beter vooruit. En haar koppie is weer aardig recht. Als ze loopt trekt ze haar koppie nog wel naar rechts en moet ze dan even blijven staan om haar balans weer te vinden denk ik. Als ze haar plas gedaan heeft vind ze het wel weer best. Drinken gaat goed, maar dat eten... Weer een beetje met dwang proberen te laten en maar nee, echt niet he. De buurvrouw had nog een blik bonzo vlees staan omdat haar hond laatst ook niet wilde eten en Bonzo wel. Dus met stille hoop een beetje bonzo op een schoteltje gedaan, en ja hoor ze slikkerd het op. Ik totaal toch 3 schoteltjes opgegeten vandaag. Verder slaapt ze veel en lijkt ze een beetje slapjes.
Dag 5 (vandaag). weer op de bank geslapen met 1 oog open, een ook het baasje kwam gezellig beneden liggen. Weer snachts een plas gedaan en op en af van de bank tillen maar al niet zo vaak meer gelukkig. Half acht weer een plas gedaan en vol goede moet een beetje bonzo voer in haar voerbak gedaan. Ze liep er heen en dacht nog yesssss. Maar helaas, ze wilde niet eten. Verder is ze weer gaan slapen. Rond 11 uur toch weer even proberen. Weer wat eten op een boterhambordje gedaan en ja hoor, ze at!! Je moet niet zien hoe, ze lag op haar zij en was nog te lui om haar koppie even op te tillen hihhihi, maar ze heeft alles opgegeten en zelfs het bordje leeg geslikkert. En buiten nog een koekje aangenomen van een buurvrouw, wat kun je dan blij zijn. Nu ligt ze weer lekker te slapen. Ik hoop dat we in deze lijn door gaan. Maar ooh, wat een vermoeiende dagen zijn dit. En zelf was ik er ook misselijk van zeg, wat een schrik!!
Tot zover onze belevenis van gvs
. Ik denk dat de misselijkheid en draaierigheid wel de oorzaak is van het niet willen eten. Als het mijn hond was, zou ik Bone Broth maken. Dat zit vol voedingsstoffen, is gezond en voor de hond heel erg lekker. Ik denk dat je haar daar wel een plezier mee doet. Hier het recept, helaas wel Engelstalig dus mocht je vragen hebben horen we het wel:
geen idee hoe je een filmpje hier kunt plaatsen.
verder merken we helemaal niks meer aan haar en is ze weer haar zelf. Alleen zijn de spieren in de achterhand er wel door achter uit gegaan helaas. Ik hoop dat dat nog een beetje mag herstellen. Ze houd niks meer over zo.
. Als ze wat ouder worden verdwijnen de spieren op de achterhand erg snel... Dat merk ik nu ook weer aan Linga (die door een blessure niet meer mee kan naar het bos). Er zijn wel oefeningen die je kunt doen om de spieren weer wat aan te laten sterken. Een honden-fysio kan je daar goed bij helpen.
