Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Door Eef+Stippels
#3354276
Janie2 schreef:Dat is gek. En heel vervelend natuurlijk! Bah :/
Heeft de fysio de pijn gelokaliseerd?
Knie? Heup? Rug? Masseert ze ook? Ben je daar mee naar de dierenarts geweest of wil je eerst even aankijken?
Opperde de fysio niet hydro met hoger water (rugpijn)? Je was ook bekend bij een dierosteopaat of iets van een orthomanueel toch?

Ik hoop dat het snel verbeterd! Hoe lang duurt jet nu al? En zie je verbetering of verslechtering of golfbewegingen?
Je bericht heb ik niet gezien tussen de 'nieuwe berichten', vandaar mijn laten reactie :-[

Fysio heeft de pijn niet gelokaliseerd, kon niets bijzonders vinden, maar ze denkt aan de rug.
Ze is ook chiropractor, dus ze behandelt/masseert inderdaad ook meteen. En omdat Bella al naar haar toe gaat, ben ik niet met de achterpoot bij de dierenarts geweest, het was een lichte kreupelheid met 1x de poot optrekken.Je ziet het al bijna niet meer. Zo niet, gaan we alsnog foto's maken. Maar het ziet/zag mij er overbelast uit. Ze wilde die achterpoot tijdens het zwemmen ook niet gebruiken, daarmee compenseert ze bij het lopen altijd al voor haar voorpoot denk ik, maar ze moest dit tijdens het zwemmen wel doen van de begeleidster. Dat was misschien teveel van het goede.
Ik denk dat we wel kunnen stellen dat ze gewoon niet goed in elkaar zit :-\ Ze is inmiddels al zo vaak gefotografeerd, gescand en geopereerd aan diverse problemen.

Het duurt inmiddels 2,5 maanden. Nu we tijdelijk met de pijnstillers gestopt zijn, lijkt het erop dat het nog hetzelfde is als 2,5 maanden terug. Er zit volgens de fysio nu wel meer bewegelijkheid in haar schouder, maar daar zie ik nu zonder pijnstillers niets van. Met pijnstillers wel iets, met golfbewegingen. Die golfbewegingen komen (ook) doordat ze zich gedraagt als een pup en dus soms een verkeerde beweging maakt. Moet ik er wel bijzeggen dat die schouder echt misvormd is en dat dus op zichzelf al voor de nodige problemen kan zorgen, plus die artrose van de ocd operatie, is geen geweldige combinatie en zal ook nooit meer echt goed komen. Maar ik had wel op iets meer vooruitgang gehoopt met de fysio en hydro.

Ze krijgt hydro in een zwembad, dus het water is zo hoog dat ze niet bij de grond kan, ze zwemt echt.
Ja, de honden gaan met regelmaat naar een osteopaat. Bella is over 3 weken aan de beurt. Ze is tijdens dit traject nog niet bij de osteo geweest, ik wilde niet alles door elkaar laten lopen, maar ga dat nu toch maar doen. Fysio zei dat dit ook kon.

Volgende week weer fysio en dan ga ik ook overleggen over de laser.
Op het moment ben ik bang dat we aan permanente pijnstilling zitten de rest van haar leven. Als ze maar gelukkig is, ze is zo'n lieve vrolijke meid met heel veel energie. Ik wil dat ze daar zoveel mogelijk van kan genieten. Lekker rondracen en spelen, dat maakt haar blij. Dan maar op de pijnstillers.


Hoe gaat het bij jullie?
Door Janie2
#3354324
Shit zeg!
Misschien kun je beter lopende training gaan volgen in plaats van zwemmen? Ik weet niet of dat verschil geeft voor Bella, zwemmen of lopen.
Wij zwemmen niet, mijn hond loopt echt in een hydrotrainer, zo'n water loopband.
Bella is 3 he? Ik word er verdrietig van als ik dat zo allemaal lees, ontzettend naar voor jullie.
Ik geef je groot gelijk met pijnstilling, je bent een super baasje en doet er alles aan.. als ze dan nog pijn aan geeft..
De hpl is nog niet overal bekend, komt steeds meer, maar als ik het zo lees is het zeker de moeite waard voor haar artrosepootje.
En ACP injecties wellicht?

Hier blijven we nu even hangen kwa niveau. Meer revalidatie oefeningen nodig denk ik, ipv gewoon steeds meer opbouwen, daar ben ik mee bezig.
Door Eef+Stippels
#3354436
Een aquatrainer waarin ze moet lopen is geen optie, alleen al het lawaai is te eng voor haar en dan staat ze er nog niet eens in.

Ja, Bella is nog maar 3.. Geen idee hoe we dit op de lange termijn moeten gaan doen. Ik denk dat het voor haar het belangrijkst is dat ze pijnvrij kan leven. En misschien als ze ouder wordt, wordt ze ook rustiger en heeft ze minder pijnstilling nodig..

Ik heb research gedaan mbt de acp injecties (en stamceltherapie, want dat schijnt samen het best resultaat te geven), maar ik kan niet echt eenduidige positieve ervaringen vinden. Dierenklinieken vinden het blijkbaar wel nuttig, maar zij verdienen er dan ook bakken met geld aan.
Daarnaast is het ook behoorlijk invasief, en moet ze elke keer onder narcose. Dat maakt de keuze nog extra moeilijk. Ze raakt erg in paniek van narcose. Ik wil haar ook niet teveel belasten, ze heeft al zoveel meegemaakt. Ze is nog geen jaar van haar leven doorgekomen zonder dierenarts/specialistenonderzoeken en operaties.
Maar ik ga het met mijn dierenarts overleggen, kijken welke ervaringen zij hoort. Altijd goed om alle opties te overwegen.

Laser lijkt me dan nog de beste optie voor nu. Pijnloos en zonder narcose.
Hier blijven we nu even hangen kwa niveau. Meer revalidatie oefeningen nodig denk ik, ipv gewoon steeds meer opbouwen, daar ben ik mee bezig.
En hoe is dat niveau?
Gebruikersavatar
Door Kaela
#3354443
Elke hond is anders en elke angst is anders. Dat realiseer ik me, ik werd soms zelf ook kriegel van goedbedoelde adviezen en ervaringen. Toch wil ik je meegeven dat het ons reuze mee is gevallen met onze angsthaas in de hydrotrainer.

Als ze er in gaan is hij uit. Dus dan is er geen herrie. Onze Oscar was als de dood voor de dierenarts, dus die was er niet bij als we hem erin lieten gaan. Wij hadden met Oscar al heel wat "als je iets eng vindt, clickeren we je er heen" oefening gedaan en we hadden hem er zo in. Vrijwillig en zonder dwang.
Eerst wen je zonder water. Oscar vond dat het aller ergste moment en wilde er uit klimmen. Ook wel door de herrie en het is heel raar voor ze als in hun beleving de grond opeens gaat bewegen. Was niet leuk, maar doordat het een loopband is, viel toch behoorlijk snel het kwartje wat de bedoeling was: lopen. En dan hebben ze iets wat heel herkenbaar voor ze is, waar ze makkelijk aan kunnen voldoen, waar ze zich op kunnen concentreren en wat ook stress afvloeit.
Oscar had een bloedhekel aan water, maar dat kom heel langzaam van onderen omhoog en hebben ze eigenlijk niet eens door. En de momenten dat ie dacht "shit ik word nat ik wil er uit" hielp het lopen ook direct weer.

Uiteindelijk was de hydrotrainer de plek waar de dierenarts aan hem kon zitten. Aai over zijn bol en een super snel onderzoekende beweging over rug, kont of achterpoot. Zou buiten de hydrotrainer tot een opgegeten dierenarts geleid hebben, maar in de hydrotrainer was Oscar aan het werk en boeide het hem veel minder.
Oscar herstelde door de hydrotrainer ontzettend goed en snel van zijn bekkenkanteling. Ik ben blij dat wij het met hem aangedurfd hebben. Wel met een dierenarts en personeel wat diep respect voor Oscar zijn angsten en onze instructies daaromtrent. Dat hielp zeer zeker goed mee!

De voordelen van trainen in een hydrotrainer ten opzichte van zwemmen zijn heel groot. En ik snap heel goed dat jij een inschatting moet maken hoe Bella het zou kunnen ervaren. Misschien helpt onze ervaring je een beetje.
Door Eef+Stippels
#3354447
Bedankt voor het opschrijven van jouw ervaring met Oscar, Karin :)
We hebben het bij de eerste revalidatie na de operatie wel geprobeerd hoor, die hydrobak. Maar dat ging helaas niet.

Eerlijk gezegd zag ik het voordeel van zo'n hydrobak ten opzichte van zwemmen ook niet zo.. Het leek me juist ideaal om de therapie in het zwembad te doen.
Maar nu ik er verder over nadenk, Bella zwemt met haar slechte poot uitslaand naar buiten, dus niet goed. Met een loopband zouden we dat probleem misschien niet hebben? Bij het lopen zie ik dat namelijk niet zo (maar ze loopt meestal voor me uit, dus misschien valt het me niet op). Ze heeft vrijdag weer fysio, ik zal dan nog even vragen of aquatherapie in een bak in haar geval veel voordelen zou kunnen opleveren. Bella's fysio is zelf trouwens juist gestopt met de bak en verwijst volgens mij iedereen naar het zwembad..

Bella is haar hele korte leven, en de afgelopen maanden helemaal, overal geweest voor diverse medische problemen. Ze disasocieert (of hoe je het wilt noemen, ze doet net alsof ze er niet is, je krijgt geen contact meer met haar) dan meestal van angst en ik wil voorkomen dat ze op een gegeven moment haar vertrouwen in mij (die haar overal naartoe sleept) ook verliest. Ze is ondanks alles zo'n lief en vrolijk hondje, het is belangrijk dat ze dat kan houden.


Sorry dat ik je hele topic vervuil, Janie :-*
Door Janie2
#3363778
Na een dipje laatst zijn we weer goed op koers, volgende week controle bij Paul, ik ben benieuwd.

Tijdje vrijaf van medisch internet genomen :duimen: , daar was ik wel aan toe. Hoe is het bij jou Eef?
Waterbak en zwembad zijn echt wel twee verschillende werelden, die toepassingen kun je niet vergelijken.
Door Eef+Stippels
#3363796
Wat voor dipje hadden jullie? Meer manken?
Fijn dat het nu weer in de goede richting gaat :-*

Bella staat nu op Trocoxil. Dat gaat goed, ze zit lekker in haar vel. Zoveel mogelijk pijnvrij zijn is toch wel heel belangrijk en dat ging met alleen supplementen helaas niet.
Door Janie2
#3364599
hehe, mijn hoofd staat er eindelijk naar.
Ik heb mijn hoofd en buik zo vol van de medische shit.. dat het mij tegenstond verder te gaan in dit topic.

Controle knie bij Paul was een fijne geruststelling.
De knie ziet er gewoon goed uit. Rustig, geen artrose, helemaal top.
Je ziet nu duidelijk dat de meniscus is aangepakt, het kommetje wat je op foto's ziet staat iets vlakker.
Dat komt aldus Paul omdat je met dat hapje meniscus eruit het vlakker maakt.
Ik probeer die vieze smaak van wat er gebeurd is en het vervolg, de arthroscopie, niet meer naar boven te laten komen.
Toch geeft dat dan weer een knauw, als je op de foto prachtige gladde botten en gewricht ziet.. maar wel dat er aan gesleuteld is.
Wil ik niet wil ik niet wil ik niet..

De dip was veroorzaakt door het eindelijk de teugels een beetje durven vieren met andere honden..
Onze allereerste weer afgesproken gezamenlijke wandeling met een oude bekende..zonder te laten spelen maar wel af en toe een hups.. deze hond sprong toch een paar keer bovenop en tegen de flank.
Dippie.. dus rustig aan en gewoon weer los steady draf-wandelingen zoals we lopen zonder andere honden. Met ontmoetingen van loslopende honden houd ik hem bij met koek, zodat er rustig gesnuffeld gaat worden en ik meteen kan ingrijpen als er een ruige hond staat. Direct dat weekend mislukte dat, golden retriever die we tegen kwamen leek rustig, snuffelen, totdat we wilden doorlopen en dat ook weer zo'n rugbeuker bleek. En dan is 1 keer genoeg bij zo'n uit de kluiten gewassen mega golden.
Dag daarna schoot het in zijn rug. Hij snuffelde aan een struikje en sprong ineens op, ik dacht aan glas in zijn poot, hij liep op 3 poten (echt he.. sta je midden in het bos.. huilen..). Ik heb hem nog nooit op drie poten gezien.

Gelukkig stond hij er na 100 meter weer op, ik kon niets anders dan een kwartier naar huis lopen, kon niets vinden in zijn poot en hij was ontzettend onrustig in huis en stampte geregeld met zijn rechter poot.. ik ben direct naar de dierenarts gereden. Conclusie daar was rug, en gelijk een pijnlijke knie en pijnlijke rechterpoot.

Gelukkig zijn we dus gerustgesteld met de goede röntgen en zal dat dus in de knie zacht weefsel zijn wat nu nog belemmerd (pezen, banden). Fysio vond duidelijk een pijnlijke rechter hamstring en bovenbeenspier, dus we kunnen ongeveer denken aan: schoot in rug, uitstraling en kramp rechter poot, op drie poten gelopen (hallo belasting linker knie).. lekker domino effect.

We zijn een jaar verder en stiekem is het gewoon drie x klote.. excuses.
Je wilt gewoon weer dat hij volluit kan spelen, tientallen honden, rennen, sjezen, springen, sporten..
En daar zijn we niet, en of we daar geraken weet ik ook niet.
We kunnen weer uren wandelen... maar natuurlijk wilt hij graag met andere honden sparren.. en bij iedere hond roep ik hem en leidt ik hem rustig naar de honden toe en voorkom ik dat er gespeeld gaat worden. En daar ben ik eigenlijk zo klaar mee.. ik had de hoop dat dat langzaam niet meer nodig zou zijn.

Hij knabbelt soms in knie/liezen (zijkant, en dan knabbelen bovenop bij de inham knie/buik), en ik verdenk dat dat dus toch iets van uitstraling/tinteling/pijn vanuit de rug is. hij doet dat namelijk beide kanten, en niet bijvoorbeeld alleen links, dan had ik nog aan zijn knie gedacht. Dus daar moeten we nog wat mee..
Door Lizzy
#3364673
Janie2 schreef:hehe, mijn hoofd staat er eindelijk naar.
Ik heb mijn hoofd en buik zo vol van de medische shit.. dat het mij tegenstond verder te gaan in dit topic.

Controle knie bij Paul was een fijne geruststelling.
De knie ziet er gewoon goed uit. Rustig, geen artrose, helemaal top.
Je ziet nu duidelijk dat de meniscus is aangepakt, het kommetje wat je op foto's ziet staat iets vlakker.
Dat komt aldus Paul omdat je met dat hapje meniscus eruit het vlakker maakt.
Ik probeer die vieze smaak van wat er gebeurd is en het vervolg, de arthroscopie, niet meer naar boven te laten komen.
Toch geeft dat dan weer een knauw, als je op de foto prachtige gladde botten en gewricht ziet.. maar wel dat er aan gesleuteld is.
Wil ik niet wil ik niet wil ik niet..

De dip was veroorzaakt door het eindelijk de teugels een beetje durven vieren met andere honden..
Onze allereerste weer afgesproken gezamenlijke wandeling met een oude bekende..zonder te laten spelen maar wel af en toe een hups.. deze hond sprong toch een paar keer bovenop en tegen de flank.
Dippie.. dus rustig aan en gewoon weer los steady draf-wandelingen zoals we lopen zonder andere honden. Met ontmoetingen van loslopende honden houd ik hem bij met koek, zodat er rustig gesnuffeld gaat worden en ik meteen kan ingrijpen als er een ruige hond staat. Direct dat weekend mislukte dat, golden retriever die we tegen kwamen leek rustig, snuffelen, totdat we wilden doorlopen en dat ook weer zo'n rugbeuker bleek. En dan is 1 keer genoeg bij zo'n uit de kluiten gewassen mega golden.
Dag daarna schoot het in zijn rug. Hij snuffelde aan een struikje en sprong ineens op, ik dacht aan glas in zijn poot, hij liep op 3 poten (echt he.. sta je midden in het bos.. huilen..). Ik heb hem nog nooit op drie poten gezien.

Gelukkig stond hij er na 100 meter weer op, ik kon niets anders dan een kwartier naar huis lopen, kon niets vinden in zijn poot en hij was ontzettend onrustig in huis en stampte geregeld met zijn rechter poot.. ik ben direct naar de dierenarts gereden. Conclusie daar was rug, en gelijk een pijnlijke knie en pijnlijke rechterpoot.

Gelukkig zijn we dus gerustgesteld met de goede röntgen en zal dat dus in de knie zacht weefsel zijn wat nu nog belemmerd (pezen, banden). Fysio vond duidelijk een pijnlijke rechter hamstring en bovenbeenspier, dus we kunnen ongeveer denken aan: schoot in rug, uitstraling en kramp rechter poot, op drie poten gelopen (hallo belasting linker knie).. lekker domino effect.

We zijn een jaar verder en stiekem is het gewoon drie x klote.. excuses.
Je wilt gewoon weer dat hij volluit kan spelen, tientallen honden, rennen, sjezen, springen, sporten..
En daar zijn we niet, en of we daar geraken weet ik ook niet.
We kunnen weer uren wandelen... maar natuurlijk wilt hij graag met andere honden sparren.. en bij iedere hond roep ik hem en leidt ik hem rustig naar de honden toe en voorkom ik dat er gespeeld gaat worden. En daar ben ik eigenlijk zo klaar mee.. ik had de hoop dat dat langzaam niet meer nodig zou zijn.

Hij knabbelt soms in knie/liezen (zijkant, en dan knabbelen bovenop bij de inham knie/buik), en ik verdenk dat dat dus toch iets van uitstraling/tinteling/pijn vanuit de rug is. hij doet dat namelijk beide kanten, en niet bijvoorbeeld alleen links, dan had ik nog aan zijn knie gedacht. Dus daar moeten we nog wat mee..
Jeetje.... Ik kan me dus echt ZO goed voorstellen dat je het allemaal echt 3 keer klote vindt :-\ . Ja, dat is het ook..... En dan nu dit weer, wat een dip zeg :-X . Ik snap zo goed dat je hem weer lekker z'n gang zou willen laten gaan :-\ . Ik hoop dat het ooit weer komt. Je bent nu al zo lang aan het tobben dat ik wel begrijp dat je de moed verloren hebt. Dit is echt een complex probleem. Ik hoop en blijf toch duimen voor jullie!
Door Eef+Stippels
#3364837
Janie2 schreef:hehe, mijn hoofd staat er eindelijk naar.
Ik heb mijn hoofd en buik zo vol van de medische shit.. dat het mij tegenstond verder te gaan in dit topic.

Controle knie bij Paul was een fijne geruststelling.
De knie ziet er gewoon goed uit. Rustig, geen artrose, helemaal top.
Je ziet nu duidelijk dat de meniscus is aangepakt, het kommetje wat je op foto's ziet staat iets vlakker.
Dat komt aldus Paul omdat je met dat hapje meniscus eruit het vlakker maakt.
Ik probeer die vieze smaak van wat er gebeurd is en het vervolg, de arthroscopie, niet meer naar boven te laten komen.
Toch geeft dat dan weer een knauw, als je op de foto prachtige gladde botten en gewricht ziet.. maar wel dat er aan gesleuteld is.
Wil ik niet wil ik niet wil ik niet..

De dip was veroorzaakt door het eindelijk de teugels een beetje durven vieren met andere honden..
Onze allereerste weer afgesproken gezamenlijke wandeling met een oude bekende..zonder te laten spelen maar wel af en toe een hups.. deze hond sprong toch een paar keer bovenop en tegen de flank.
Dippie.. dus rustig aan en gewoon weer los steady draf-wandelingen zoals we lopen zonder andere honden. Met ontmoetingen van loslopende honden houd ik hem bij met koek, zodat er rustig gesnuffeld gaat worden en ik meteen kan ingrijpen als er een ruige hond staat. Direct dat weekend mislukte dat, golden retriever die we tegen kwamen leek rustig, snuffelen, totdat we wilden doorlopen en dat ook weer zo'n rugbeuker bleek. En dan is 1 keer genoeg bij zo'n uit de kluiten gewassen mega golden.
Dag daarna schoot het in zijn rug. Hij snuffelde aan een struikje en sprong ineens op, ik dacht aan glas in zijn poot, hij liep op 3 poten (echt he.. sta je midden in het bos.. huilen..). Ik heb hem nog nooit op drie poten gezien.

Gelukkig stond hij er na 100 meter weer op, ik kon niets anders dan een kwartier naar huis lopen, kon niets vinden in zijn poot en hij was ontzettend onrustig in huis en stampte geregeld met zijn rechter poot.. ik ben direct naar de dierenarts gereden. Conclusie daar was rug, en gelijk een pijnlijke knie en pijnlijke rechterpoot.

Gelukkig zijn we dus gerustgesteld met de goede röntgen en zal dat dus in de knie zacht weefsel zijn wat nu nog belemmerd (pezen, banden). Fysio vond duidelijk een pijnlijke rechter hamstring en bovenbeenspier, dus we kunnen ongeveer denken aan: schoot in rug, uitstraling en kramp rechter poot, op drie poten gelopen (hallo belasting linker knie).. lekker domino effect.

We zijn een jaar verder en stiekem is het gewoon drie x klote.. excuses.
Je wilt gewoon weer dat hij volluit kan spelen, tientallen honden, rennen, sjezen, springen, sporten..
En daar zijn we niet, en of we daar geraken weet ik ook niet.
We kunnen weer uren wandelen... maar natuurlijk wilt hij graag met andere honden sparren.. en bij iedere hond roep ik hem en leidt ik hem rustig naar de honden toe en voorkom ik dat er gespeeld gaat worden. En daar ben ik eigenlijk zo klaar mee.. ik had de hoop dat dat langzaam niet meer nodig zou zijn.

Hij knabbelt soms in knie/liezen (zijkant, en dan knabbelen bovenop bij de inham knie/buik), en ik verdenk dat dat dus toch iets van uitstraling/tinteling/pijn vanuit de rug is. hij doet dat namelijk beide kanten, en niet bijvoorbeeld alleen links, dan had ik nog aan zijn knie gedacht. Dus daar moeten we nog wat mee..

Ik kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt, helemaal zat van de medische molen en het overal op letten en voorzichtig doen :-* :-*

En dan ook nog zoveel last van zijn rug midden in het bos, nou daar schieten je de tranen ook wel van in de ogen :(
Balen dat je van die rugbeukers tegenkomt.

Dat stampen heeft Xindy in het verleden ook gedaan, tenminste ik denk dat je hetzelfde bedoelt. Zij heeft wat ruimte in de knieen en dan zit de schijf even niet goed, begreep ik. Door het schoppen/strekken trekken ze hem dan zelf weer op de plek.

Hopelijk is het een beetje een troost dat hij over het algemeen wel lekker mee kan wandelen. En ik hoop natuurlijk dat het spelen ook gauw goed komt.
:bigarmhug: :bigarmhug:
Door Janie2
#3365364
En wie liepen altijd zo graag grote gezamenlijke wandelingen :-\

Volgende week weer controle rug.
Ik zit er aan te denken de mri beelden als second opinion te laten bekijken door een andere radioloog. Eerst maar eens de controle afwachten bij de arts die hem gezien heeft toen het er accuut inschoot. Zijn woorden “nooit meer spelen” hebben me slapeloze uurtjes gegeven. Dat kan toch niet zo blijven...leuk uren wandelen..maar je gunt je hartsvriendje toch meer.

Enne... vies woord.. operatie..hernia operatie.. is dat wat? Lijkt me heftig. Geen garantie geven.
En door wie laat je dat dan doen?

Utrecht gaf me vorig jaar ongv drie keuzes waarvan operatie door de milde hernia niet in beeld was:
- conservatief
- meedoen gratis studie naar inspuiting rug met nieuw middel of placebo, waarvan je niet weet onder welke groep je hond valt, en twee x ct-scan etc.. dat dus duidelijk niet gekozen!
- operatie

Prof. Meij was daar wel de enige in: testen vd rug door een achterpoot achteruit omhoog te bewegen waardoor heiligbeen holt. Duidelijk pijnlijk. Terwijl je best op de wervels kunt drukken zonder zo’n reactie. Geen enkele andere arts heeft dat zo getest.

:-\
Door Eef+Stippels
#3365656
Een second opinion kan geen kwaad zou je denken...

Ik zou zelf niet gauw aan een brace beginnen omdat als resultaat daarvan de spieren en het bindweefsel verslechteren, maar in dit geval zou dat misschien toch een (tijdelijke) oplossing kunnen zijn? Een flexibele bijvoorbeeld? Jullie zijn nu al zo lang aan het revalideren..
Als er minder druk op de knie komt dan wordt er misschien ook minder gecompenseerd in de rug?
En met brace zou spelen misschien ook mogelijk zijn, aangezien de boel op zijn plaats wordt gehouden?
Ik weet het niet hoor, ik probeer met je mee te denken maar heb er zelf geen ervaring mee.

:bigarmhug: :bigarmhug:
Gebruikersavatar
Door Kaela
#3365674
Eef+doggies schreef:Bedankt voor het opschrijven van jouw ervaring met Oscar, Karin :)
We hebben het bij de eerste revalidatie na de operatie wel geprobeerd hoor, die hydrobak. Maar dat ging helaas niet.

Eerlijk gezegd zag ik het voordeel van zo'n hydrobak ten opzichte van zwemmen ook niet zo.. Het leek me juist ideaal om de therapie in het zwembad te doen.
Maar nu ik er verder over nadenk, Bella zwemt met haar slechte poot uitslaand naar buiten, dus niet goed. Met een loopband zouden we dat probleem misschien niet hebben? Bij het lopen zie ik dat namelijk niet zo (maar ze loopt meestal voor me uit, dus misschien valt het me niet op). Ze heeft vrijdag weer fysio, ik zal dan nog even vragen of aquatherapie in een bak in haar geval veel voordelen zou kunnen opleveren. Bella's fysio is zelf trouwens juist gestopt met de bak en verwijst volgens mij iedereen naar het zwembad..

Bella is haar hele korte leven, en de afgelopen maanden helemaal, overal geweest voor diverse medische problemen. Ze disasocieert (of hoe je het wilt noemen, ze doet net alsof ze er niet is, je krijgt geen contact meer met haar) dan meestal van angst en ik wil voorkomen dat ze op een gegeven moment haar vertrouwen in mij (die haar overal naartoe sleept) ook verliest. Ze is ondanks alles zo'n lief en vrolijk hondje, het is belangrijk dat ze dat kan houden.


Sorry dat ik je hele topic vervuil, Janie :-*
Ik lees je berichtje nu pas, sorry.

Onze dierenarts heeft ons uitgelegd dat met zwemmen de hond de kans heeft om de pijnlijke poot nog te ontlasten en verkeerd te bewegen. Met de loopband lukt ze dat veel minder en door tempo, helling en waterniveau kan je er veel meer invloed op uitoefenen om de poot goed te laten gebruiken. Wij zagen aan Oscar dat hij als hij gewoon liep echt een wat kortere pas met zijn geopereerde poot zette en in de waterbak waren zijn stappen mooi even groot.

@Jannie2, ik ben de draad een beetje kwijt. Wat is nu nog het probleem? De revalidatie van de knie, of speelt er nog iets in zijn rug?

Een second opnion, of nog een goede check door de behandelend dierenarts is altijd goed. Een second opinion is wat mij betreft pas nodig als je geen vertrouwen hebt in de behandeling van de huidige arts. Anders gaan behandelingen door elkaar heen lopen. In geval van de knie, wat heeft Paul er over gezegd? In geval van de rug, als daar iets mee speelt, heeft Paul daar ook naar gekeken?

Daarnaast, en dat is een pijnlijke, vraag ik me ook af wat realistisch is. Je wilt zo te lezen dolgraag dat ie weer op wilde speel wandelingen mee kan. Is dat realistisch? En vindt jou hond het echt zo erg dat het niet meer kan, als dat je dat voor jezelf voelt? Dat bedoel ik niet als oordeel hoor, ik begrijp heel goed hoe moeilijk het is om dingen niet meer te kunnen. Maar ik weet ook dat vooral wij dat heel erg moeilijk vinden en dat de hond zelf al snel heel erg gelukkig is in zijn aangepaste mogelijkheden. Wij willen graag dingen voor ze en daardoor hebben we soms vooral zelf er last van als die dingen niet meer kunnen.
Zoals ik al zei, ik ben de draad even kwijt, dus ik wil op geen enkele manier iets hier van vinden. Maar ga voor jezelf wel na wat er zowel fysiek bij de hond, als qua verlangen bij de hond én jou speelt. Dan weet je beter wat je afweging kan gaan worden.
Door Janie2
#3366384
Dank beide!

Knie is goedgekeurd, rug ook.
In de zin van: knie geen artrose en de meniscus is gerepareerd, niet overvuld etc. Rug hernia maar te mild voor operatie, loopt goed, gebruikt goed.

Zoals nu met de sneeuw, ik zie hem zijn knie ontlasten. En zag hem net zn poot omhoog trekken toen hij op de bank wat passen zette om een paar meter verder te gaan liggen.

Loopt hij lekker? Ja
Heeft hij er zin in? Ja
Plast hij links en rechts? Ja
Belast hij beide benen? Ja
Draagt hij de staart hoog? Ja
Zit hij met beide achterpoten aangesloten? Ja
Rolt en doet, ligt gestrekt met poten languit naar voren en achteren op zijn buik? Ja
Etc etc.
Staat hij soms net wat meer op rechts? Ja
Heeft hij zo nu en dan een stijvere rug? Ja

Het is gewoon kut.
Hoe lang blijft die knie en rug nog pijnlijk, door dat vervelende incident met een grote hond die er volop tegenaan beukte om mijn hond te pakken.

Wat doet er nu steeds zo zeer en wat kan ik er aan doen.

Ik herken ook ergens hope haar frustratie, over glanzende blije Nelson terwijl je als baas weet dat het naadje is en een flinke klus is om dat niveau te handhaven.

Sneeuw is zijn ultieme weer. Ik zie gelijk weer effect op zn poot. Hij heeft wat meer gerend en gehupst, zeg zo’n 40% van wat hij normaal zou doen. Voorheen was het rennen en springen en spelen geblazen.

Ik weet het niet.

Mijn hond kijkt reikhalzend uit naar iedere hond die we tegen komen. Ik laat hem ze ook ontmoeten, neus aan hand met koek en pas vrij laten sniffen als we bij de hond zijn aangekomen. En dan hopen dat de andere hond niet wild is, of gaat springen. En als ik zie dat mijn hond wilt spelen roep ik hem terug. Dat vind ik wel vervelend. Je fluit hem toch terug, meer begrenzing. Hij zou willen spelen, lekker hard sjezen.

Ik ben in ieder geval van plan niet spelende wandelmaatjes te zoeken. Kleine swiffertjes of rustige honden. Om gezellig mee samen te wandelen. Vind die maar eens.. de mijne vind het heerlijk in een roedeltje.
“Wandelmaatje gezocht voor hond, verboden te spelen en te racen”.

Misschien heeft iemand hier zoiets in de aanbieding? Bange honden en kleine honden smelten vaak bij die van mij, en ik zelf ben toch ook wel gezellig ;)
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door