Moderator: Lizzy
Kaela schreef:Ik vond dat ook altijd lastig. Wij hebben de natuurgeneeskundige twee keer hier thuis gehad en beide keren had Oscar direct door als ze gericht aan het voelen was. Dit deed ze heel lief, rustig en tussen gewoon fijn aaien en kroelen door. Maar het wantrouwen was er dan direct. Dus ik vond het voor Oscar niet een succes. En omdat ik vind dat thuis veilig moet zijn, hebben we dus verder nooit meer iemand thuis laten komen voor zoiets.Ja dat is dus het punt waarom ik twijfel. Ik vind ook dat zijn thuis veilig moet zijn. Duc is nogal eenkennig en heeft niet veel op met mensen die hij niet kent. Hij zit niet te wachten op bezoek dat hem wil aanraken. Hij vindt dat best eng. Dus ik vraag me echt af of het nou beter is om hem aan huis te laten behandelen. Al die gerichte, verplichte aftastingen aan zijn lichaam jagen hem de stuipen op het lijf. Buitenshuis is dat natuurlijk niet anders, maar dan komt hij na afloop wel terug in zijn veilige omgeving en is alles weer oke. Hoe langer ik erover nadenk hoe meer ik ervan overtuigd raak dat ik beter met hem erheen kan gaan. De eerste keer overvalt het hem misschien nog, maar bij een tweede bezoek vrees ik dat hij gelijk maakt dat hij wegkomt en in een hoekje ligt te bibberen.
pearlsofpassion schreef:Is hij ook bang voor gewoon bezoek?Dat weet ik nog zo net niet. Duc's vroegere osteopaat was ook zijn da. En aangeraakt worden door een osteopaat voelt toch echt wel anders dan geaaid worden door bezoek.
Is hij bang voor aanrakingen van vreemden?
Want een osteopaat aan huis is toch gewoon bezoek dat hem komt aanraken. Ruikt niet naar DA, lijkt er niet op, en de handelingen zijn ook anders.
pike schreef:Dat weet ik nog zo net niet. Duc's vroegere osteopaat was ook zijn da. En aangeraakt worden door een osteopaat voelt toch echt wel anders dan geaaid worden door bezoek.Vooral dat laatste. Een Osteopaat gaat bewust en gericht aan de slag. En hoe lief, geduldig en zacht dan ook (als het goed is), dat gerichte pikken ze zo op.
pike schreef:Ja dat is dus het punt waarom ik twijfel. Ik vind ook dat zijn thuis veilig moet zijn. Duc is nogal eenkennig en heeft niet veel op met mensen die hij niet kent. Hij zit niet te wachten op bezoek dat hem wil aanraken. Hij vindt dat best eng. Dus ik vraag me echt af of het nou beter is om hem aan huis te laten behandelen. Al die gerichte, verplichte aftastingen aan zijn lichaam jagen hem de stuipen op het lijf. Buitenshuis is dat natuurlijk niet anders, maar dan komt hij na afloop wel terug in zijn veilige omgeving en is alles weer oke. Hoe langer ik erover nadenk hoe meer ik ervan overtuigd raak dat ik beter met hem erheen kan gaan. De eerste keer overvalt het hem misschien nog, maar bij een tweede bezoek vrees ik dat hij gelijk maakt dat hij wegkomt en in een hoekje ligt te bibberen.Volgens mij heb je je antwoord hier zelf gegeven.
pike schreef:Ja dat is dus het punt waarom ik twijfel. Ik vind ook dat zijn thuis veilig moet zijn. Duc is nogal eenkennig en heeft niet veel op met mensen die hij niet kent. Hij zit niet te wachten op bezoek dat hem wil aanraken. Hij vindt dat best eng. Dus ik vraag me echt af of het nou beter is om hem aan huis te laten behandelen. Al die gerichte, verplichte aftastingen aan zijn lichaam jagen hem de stuipen op het lijf. Buitenshuis is dat natuurlijk niet anders, maar dan komt hij na afloop wel terug in zijn veilige omgeving en is alles weer oke. Hoe langer ik erover nadenk hoe meer ik ervan overtuigd raak dat ik beter met hem erheen kan gaan. De eerste keer overvalt het hem misschien nog, maar bij een tweede bezoek vrees ik dat hij gelijk maakt dat hij wegkomt en in een hoekje ligt te bibberen.Ik had deze over het hoofd gezien.