Border Bandit schreef:Goed idee, psyllium bindt de ontlasting.
Maar wat is toch de oorzaak en wat maakt hem echt beter?!
Eerst ging het 'goed' met 2 theelepels psyllium per dag.
Hij krijgt nu al weken 2 theelepels met een flinke kop erop omdat zijn ontlasting anders te dun werd.
En dan zou hij nu nog meer moeten krijgen.
Het zou minder moeten worden. 
Het gaat gewoon niet goed en ik wil hem beter hebben.
Het wordt echter niet van zelf minder dus zal je, als je niet wilt dat het hem dun door de broek loopt, psyllium moeten geven. Het is enkel symptoombestrijding, maar voor de hond wel zo prettig. Voor jou waarschijnlijk ook.
2 theelepels zegt me niets want ik weet niet wat de hond weegt en welke psyllium je geeft.
Mijn verhaal dan maar:
Zelf gaf ik Clear intestine van Phytonics aan Duc, daarvan moest ik volgens etiket een maatschep (10 ml) geven en ik gaf hem er twee, dus 20 ml. Ter vergelijking: 1 theelepel is 5 ml. Duc kreeg dus 4 theelepels bij een gewicht van 17 kg. Bij Phytonics zitten er ook nog wat andere stoffen in naast de psyllium die een positieve uitwerking hebben op de darmen/darmflora.
Ook Duc heeft dus maanden lang met darmproblemen gelopen, heeft toen ook alle "lieve" middeltjes gehad tot ik er ook echt helemaal doorheen zat en het niet meer zo zag zitten. Ik begrijp dus heel erg goed hoe het aanvoelt wat jij nu meemaakt. Maar toen dacht ik hier moet iets grofs in dit gaat zo niet langer. Voor de hond niet (die wel eetlust had maar geen gram aankwam, alleen maar afviel) en voor mij ook niet. Toen ging ik naar de da en heb gezegd hij heeft antibiotica nodig want ik raak dit probeem niet kwijt. Die kon ik krijgen, maar de da wou dan wel dat ik hem aan de gekookte rijst met gekookte kip zette en vooral ook het kookwater van de rijst, tja het bekende verhaal. Uhhhhhh ja maar... en toen dacht ik weet je wat: ik geef hem dat. Wat kan er nog erger worden? Aan de schijterij is hij toch al. Wat ik hem ook geef het gaat niet goed. Als hij overgevoelig is voor rijst merk ik dat binnen een dag. En hij heeft gekookte rijst met gekookte kip gehad (wat ik afwisselde met gekookte koolvis) en alle kookwater van de rijst (wat een vieze smurrie), hij kreeg daarbij zijn ab, zijn psyllium (gedurende die dagen een variant van de da, de merknaam ben ik even kwijt, rommel vond ik dat), en probiotica van Solgar maar hij knapte op, leek het, maar hij kreeg nog psyllium dus zou het echt wel beter gaan? Na een dag of vier de rijst/kip geleidelijk vervangen door Renske kip, de psyllium van de da raakte op, oh jee als dat maar goed gaat, ik gaf weer phytonics bij. Toch de psyllium langzaam afgebouwd en het bleef goed gaan. De kuur was ten einde, maar het ging goed op de Renske. Ik had er echter geen vertrouwen in maar de da zei, maak je niet zo druk het gaat heus wel goed met hem, die antibiotica heeft alles om zeep geholpen. Toen heb ik hem op kvv gezet. Enkelvoudige, dus maar een diersoort in een rol. Nu is het half februari en het gaat nog steeds goed. Het is zo lang niet goed gegaan met hem dat ik nu 1,5 maand later nog steeds met argusogen kijk naar wat er aan ontlasting uitkomt. Elke dag is hier "poepverslag". Ik geef hem nog steeds probiotica. Ik denk ook dat ik die er in houd, omdat hij medicatie krijgt voor zijn epilepsie, die pleegt mogelijk ook een aanslag op zijn darmflora.
Voorafgaand: Ik dacht ook dat hij reageerde op iets in het voer. Eerst werden de snacks als gedroogde visjes geschrapt en toen de gedroogde oortjes. Ik begon met later op de dag te voeren in plaats van in de ochtend, want dan hoefde hij in elk geval niet 's nachts eruit, dat scheelde (voor mij althans). Het een na het ander werd uit zijn menu geschrapt. Eerst de groente. Toen de pens. Toen het rund. Etcetera. Vervolgens ging ik zijn bot malen. Daarna kreeg hij gekookt vlees. En na elke wijziging ging het soms even goed en dan weer mis en uiteindelijk bleef er dus eigenlijk niets over wat ik hem nog durfde geven. Ook het gekookte voer ging niet meer goed. Maar het was dus achteraf helemaal niet het voer. Hij eet nu inmiddels weer 9 diersoorten zonder problemen. Nog steeds in kvv vorm, maar ik zit nu toch weer stiekempjes te denken om met een barfdag te beginnen. De eerste hele sardientjes heeft hij al weer gegeten.
En, wat ik ook niet onvermeld wil laten, ik heb spijt als haren op mijn hoofd dat ik niet eerder voor de antibiotica ben gegaan. Het had de hond en mijzelf een hoop ellende bespaart. Oke, dat was dan mijn verhaal in een notendop.
En ik weet het, elke hond is anders, Ducs probleem hoeft niet Bandits probleem te zijn, maar ik hoop van harte dat Bandit met antibiotica ook eindelijk eens op gaat knappen. Ik vind niet dat je na vier maanden mag spreken van ongeduld. Terughoudendheid met het geven van antibiotica is zeker niet verkeerd, maar soms kan je nou eenmaal niet zonder.
