Al googlend kom ik er niet zo veel over tegen. Heeft iemand er ervaring mee?
Groot voordeel lijkt me dat de hormonen gewoon blijven
Moderator: Lizzy
Kaela schreef:Een zeer belangrijk voordeel lijkt mij het gelijk blijven van gedrag. Lang niet elke reu heeft er belang bij om zijn hormonen te moeten missen. Voor onzekere en angstige honden wordt castratie vaak met klem afgeraden.Ja nou, dit dus eigenlijk.
Bij een langhaar kan de vacht ook een heel belangrijk argument zijn, een castratenvacht is bij veel honden een heel vervelend probleem.
De reactie van andere honden op castraten is een argument. Mijn intacte reu wil op de meeste gecastreerde reuen rijden. Niets aan.
En dat geeft mij dan een argument met de minste kracht, maar wat mij betreft het meeste belang: je laat het wezen van je hond zoveel mogelijk intact. Als de enige reden is dat je geen voortplanting wil, waarom dan een ingreep doen die van je mannelijke dier een het maakt. Want door het weghalen van de testosteronproductie veranderd er zo ontzettend veel in het lijf van je hond. Precies de reden waarom mensen-mannen altijd gesteriliseerd worden en niet gecastreerd.
Kaela schreef:Ik ken niet speciaal dierenartsen die deze operatie vaak doen. Het lijkt mij een redelijk eenvoudige ingreep. Het enige wat er in feite hoeft te gebeuren is het doorknippen van de zaadleiders. En dat gebeurd tijdens een normale castratie ook, dus dat klinkt me weinig spannend in de oren.Klopt hoor, ik heb het er al ook al over gehad met de DA. Die kan de operatie ook uitvoeren. Maar ik denk ik vraag het eens hier of er ervaringen zijn. Het word niet zo vaak gedaan begreep ik
ChantalKrijn schreef:Klopt hoor, ik heb het er al ook al over gehad met de DA. Die kan de operatie ook uitvoeren. Maar ik denk ik vraag het eens hier of er ervaringen zijn. Het word niet zo vaak gedaan begreep ikIk denk dat er maar weinig mensen zijn die enkel geen-nestjes meer als reden hebben en daarom verder kijken. De meeste mensen castreren toch om gedrags of fysieke redenen, al is het maar vanwege een puspiemel ofzo. De meeste mensen die de genoemde argumenten belangrijk vinden, houden de hond intact als dat even lukt.
Kaela schreef:Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die enkel geen-nestjes meer als reden hebben en daarom verder kijken. De meeste mensen castreren toch om gedrags of fysieke redenen, al is het maar vanwege een puspiemel ofzo. De meeste mensen die de genoemde argumenten belangrijk vinden, houden de hond intact als dat even lukt.Nou, niet echt heel bang, maar ik heb liever dat móchten ze eens per ongeluk bij elkaar komen dat er niks kan gebeuren qua bevruchting.. Uit logeren is geen optie want Tyke is best een mama's boy
Ben je echt heel bang van een oeps dekking? Je hebt natuurlijk een teef in huis, dus ik kan het me wel een beetje voorstellen. Maar als hij toch uit logeren moet tijdens loopsheden, is de noodzaak dan echt heel hoog om hem te steriliseren?
Hij gaat zitten rillen en heeft diarree zo lang hij ergens anders zit. Dus dat is voor hem ook niks. Hij moet dus thuis blijven. En een loopse teef stuur ik niet uit logeren, dat vind ik een nog minder goed idee Siberienne schreef:Ja dat is ook mijn idee: want je loopt het risico van een narcose en een ingreep - weliswaar een kleine(re) dus dat zou de afweging mijns inziens moeten zijn. Wil je dat risico nemen tov het risico op een ongewenste dekking.Risico op narcose vs risico op ongewenste dekking.. ik blijf hem lastig vinden
Mijn huidige reuen zijn gecastreerd - vanuit gedragsoogpunt, 3 loopse teven binnen 3 straten was toch wat teveel van het goede.. En dat zal je blijven houden met een intacte reu en teef in huis, dat het dus mentaal moeilijk voor hem blijft...
De pups uit die dekking wil ik dan niet geboren laten worden, dus dan moet ik aan de Alizin. Dat is ook echt bocht.. Dus vanuit dat oogpunt maakt het niet uit. Het is meer een zekerheid dat er echt geen pups van kunnen komen
Kaela schreef:Een zeer belangrijk voordeel lijkt mij het gelijk blijven van gedrag. Lang niet elke reu heeft er belang bij om zijn hormonen te moeten missen. Voor onzekere en angstige honden wordt castratie vaak met klem afgeraden.Ik heb 5 jr lang nagedacht ...wel of niet castreren...hij was onzeker, angstig en zenuwachtig hondje.....had zeker gedragsproblemen..
Bij een langhaar kan de vacht ook een heel belangrijk argument zijn, een castratenvacht is bij veel honden een heel vervelend probleem.
De reactie van andere honden op castraten is een argument. Mijn intacte reu wil op de meeste gecastreerde reuen rijden. Niets aan.
En dat geeft mij dan een argument met de minste kracht, maar wat mij betreft het meeste belang: je laat het wezen van je hond zoveel mogelijk intact. Als de enige reden is dat je geen voortplanting wil, waarom dan een ingreep doen die van je mannelijke dier een het maakt. Want door het weghalen van de testosteronproductie veranderd er zo ontzettend veel in het lijf van je hond. Precies de reden waarom mensen-mannen altijd gesteriliseerd worden en niet gecastreerd.
