Lizzy schreef:Ik vind de reactie van de specialisten eerlijk gezegd niet helemaal tofIk denk dat het komt doordat ik zo hard (te hard?) werk.. Hij krijgt al Apoquel. Wat is dat beter dan Cytopoint? En daarnaast he.... Ik maak in dierenartsenland eerlijk gezegd niet anders mee als "jukje, hupje spuitje predje". En zo heb ik jonge honden van 12 maanden al op de pred zien gaan. En na 5 jaar drama met Nelson doen ze moeilijk....? Ik vind het eerlijk gezegd een beetje...... ik weet niet eens het goede woord.
Want ik kom dus de spreekkamer in met een jonge hond. Mooie conditie, veel bespiering, glanst als een spiegel, voelt zacht aan en heeft niet één rode of kale plek. Je ziet het gewoon écht niet aan hem.
Maar ze zien het werk niet. Ze zien niet dat ik hem twee keer per week was (en bijbehorende ellende van natte handdoeken en een huis vol nat haar en zo, verstopte putjes en weet ik het wat), dat ik hem twee keer per dag afblaas met de waterblazer, dat ik zijn poten was na een wandeling, dat ik mijn huis op eerste kerstdag sta te stofzuigen en dat hij nooit ergens even kan logeren zodat wij zonder hond weg kunnen.
Ik hou hem zo wel goed, en dat is fysiek voor Nelson inderdaad wellicht beter dan medicijnen, maar dit kan gewoon niet meer. Het kost ons zoveel tijd en frustratie.
Maar dat ze nu weer met een nieuwe allergietest kwamen viel niet echt lekker nee. Hoewel ik de theorie echt begrijp hoor!
De laatste keer heb ik hem laten testen in juni. Dat is geen ideale maand, want juni is niet zijn slechtste tijd.
Het idee is dat we ook een test doen in de winter. Daar komt dan misschien iets anders uit en met de combinatie van uitslagen kunnen we dan misschien een imuumtherapie maken die wél helpt.
Daarnaast zijn ze er allemaal van overtuigd dat voer een heel groot aandeel heeft. Ik ben zelfs brokken gaan proberen, maar dat gaat fout. Dat maakt het allemaal erger. Ik koop dan ander voer (en dat is allemaal van een andere prijsklasse dan brok van de Aldi) en na 4x doneer ik dan een halve zak aan het asiel.
En hij kreeg ook ineens diarree en viel af. Hij was bijna dood. Ze zeiden dat het toch een allergie was waarvan de symptomen werden onderdrukt door medicatie. Ze zijn er bang voor dat dat nog een keer gebeurd.
Maar ondertussen lees ik ook dat langdurig gebruik van apoquel óók niet tof is, en dat het krijgen van infecties en de groei van bacteriën veel groter is. Nelson had de helicobacter bacterie, misschien was dat wel deels door de apoquel. Ik wéét het gewoon niet meer. Ik weet alleen dat deze hele toestand een te grote aanslag is voor ons leven.
Zou ik nog wel op mijn plek zitten bij specialistische zorg? Misschien is het bij de dierenarts hier om de hoek makkelijker omdat ze daar minder mogelijkheden hebben.
* ik wil geen negatief beeld schetsen van de specialisten. Wellicht doe ik dat nu toch, maar ze kunnen echt enorm veel en hebben altijd met alles wat voor handen was voor ons klaargestaan. Ik zou deze mensen stuk voor stuk aanraden. *
Ik vind het al knap dat je het al zolang volhoudt!
Sorry. Maar ik zou zo graag willen dat je eindelijk eens van je lekkere knuffelkop kunt genieten. En ik vraag me werkelijk af of je qua omgevings- en voedingsallergieën niet alles al hebt gedaan wat er gedaan kan worden, en of nóg een keer het hele rijtje aflopen ook maar enig verschil gaat maken. Maar ja, veel alternatieven zijn er natuurlijk niet. 
