[doranto]

Helaas nadert voor ons stilletjes aan weer het moment waarop we afscheid zullen moeten nemen van een van onze hondjes.
Het is niet onze eerste hond, dus hebben we dit al vaker meegemaakt. Uiteraard zien we er tegenop. Echter niet alleen omdat je dan afscheid moet nemen, maar ik ben ook bang voor het moment zelf. Nog nooit had ik nl. een hond, die niet piepte als het zover was. Ik vraag mij dus af of er geen manier is, waarop het dier écht rustig zijn oogjes sluit, zónder van tevoren nog (al is het dan ook misschien maar kort) een periode van pijn en angst mee te moeten maken.
Toen ik nog kind was, werd een hond van mijn ouders ingeslapen, zónder verdoving. Dat wil je niet meemaken! Volgens de dierenarts toen, was verdoving niet nodig, "want het was toch een rustige hond" en ach die pijn was maar heel kort.......pffff.
Later kreeg een van mijn eigen honden van tevoren dormicum toegediend. (Hoorde ik later pas.) Zij maakte dus alles mee, maar kon alleen niet reageren! Ik voelde haar onrust en toen ik er later met de dierenarts over sprak vertelde hij dat dat best mogelijk was, omdat ze dormicum had gekregen....
De laatste 2 honden die hier zijn ingeslapen, kregen eerst een spuitje in de bil, wat dus kennelijk ook heel pijnlijk was.
Ik begrijp dat niet goed. Is het een geldkwestie, (ik wil er graag extra voor betalen!) of is het gewoonweg niet mogelijk dat een hond rustig, zonder angst heen gaat?
Graag zou ik advies horen van jullie wat jullie vinden wat de beste manier is....

[choopy]

Zowel Djilly (februari jl) als Bengel (afgelopen maandag) hebben ook een spuit in de bil gehad.
Djilly reageerde hier helemaal niet op en was ook zo onder zeil. Bengel reageerde wel iets, waarop de dierenarts stopte en hem eerst wat in het roesje liet komen. Toen hij wat weggezakt was, kon ze zonder problemen de rest van de narcose geven.
Bij Bengel daarna nog een keer bijgespoten, omdat hij nog reageerde. Djilly was op de narcose al zo goed als weg. Die had zelfs al bijna geen hartslag meer.

Zodra ze goed onder narcose waren, kregen ze pas de prik in het hart.

Hoewel dit voor mij pas de 1e en 2e keer was voor mijn eigen honden, vond ik dat het netjes gegaan was en vond ik niet dat de honden pijn hebben ervaart. Zeker met Bengel stopte de DA toen hij iets reageerde en nam de tijd om hem rustig in de narcose te laten zakken.

[renate1985]

Ghost was thuis ingeslapen. Hij heeft eerst met de da geknuffeld en met ons en ging toen op de grond liggen. Ik had een pak boterhammenworst bij de hand. Toen ik hem boterhammenworst voerde gaf de da de eerste spuit. Ghost heeft geen kik gegeven en viel heel snel in slaap. Daarna kreeg hij de laatste spuit om hem in te slapen 
Na die eerste was hij al heel ver heen.

Ghost heeft overigens geen prik in het hart gekregen. Beide prikken gingen in zijn voorpoot.

[Esther Q]

Ik ga hier iets zeggen waar sommige mensen van tegen het plafond schieten, maar geef mij maar het schot door een goede jager, liefst tijdens een wandelingetje op bekend terrein. Pats, boem en over is het. En daarna kun je het dier in het bos leggen. Geen rit naar de da, geen spuit, geen gif in het lijf dat niet wordt afgebroken door de natuur, geen stress.

Met inslapen heb ik wisselende ervaringen. Een keer een hevig stuiptrekkende hond gehad, vreselijk om te zien, wat hij precies ervoer gaan we nooit weten. Maar ook ging het een keer heel rustig en dan vind ik het op zich een prima manier. Al weet ik dan nog niet zeker wat het dier waarneemt. Mocht ik iemand vinden die bereid is voor mij te schieten (ik heb geen vergunning, anders zou ik het zelf doen) dan heeft dat mijn absolute voorkeur.

[Lizzy]

Jeetje, wat heb jij een nare ervaring zeg . Ach gosssie, dit is echt vreselijk, dat blijft je voor altijd achtervolgen

Tot op heden hebben wij 3 honden in moeten laten slapen, 1 lag al onder narcose en is tijdens de operatie geëuthanaseerd. Onze twee andere honden moesten echt ingeslapen worden. En eerlijk gezegd is dat altijd vlekkeloos gegaan, zonder pijn, zonder gepiep, zonder angst. Mijn dierenarts had me wel gezegd dat 1 van de 2 prikken heel pijnlijk is en daarom moest ik iets aan eten meenemen/thuis moest hebben (Pinkel is thuis ingeslapen, Brutus bij de dierenarts) dat ze af zou leiden. Dan moet je wel een nog voer gerichte hond hebben.... . Daar zaten we dan, met vanille vla, slagroom, knakworst, rookworst. Beide honden hebben niet eens opgekeken of gereageerd op de prik. En ze vielen allebei binnen enkele seconden al weg. En na de 2de spuit was het binnen enkele seconden bekeken, stond het hart stil. Dus het kan wel. Ze hebben overigens beide geen prik in het hart gekregen en ik zou dat ook niet willen. Gelukkig denkt mijn DA daar hetzelfde over.

Ik denk dat de kundigheid en ervaring en mededogen en rust van de dierenarts in kwestie een grote rol speelt. Ik denk dat het ook erg veel uit maakt hoe ernstig op je hond is. Mijn beide honden die ik heb in moeten laten slapen waren echt helemaal op. En ja, beide lieten zich dus goed afleiden toen de eerste nare prik kwam.... Met Pinkel was ik daar heel bang voor, zij heeft hele slechte ervaringen bij de dierenarts opgedaan in haar leven. Ik heb haar daarom thuis in laten slapen. En dat was een goede beslissing, denk ik. 

[zhiva]

Alle drie de honden hebben eerst een narcose injectie gehad in de bil waarbij er helemaal geen stress was wanneer ze goed sliepen pas de fatale injectie. Bij de eerste in het hart, bij de andere beide in de voorpoot. Zo ook bij de kat. Verdrietig? Ja uiteraard, maar geen vervelende ervaringen mee gehad gelukkig. Lijkt me verschrikkelijk  Wederlief wel en was ook heel bang toen we de kat moesten laten gaan. Maar zoals gezegd, geen enkele vorm van stress of pijn ervaren.

[Martine-Tom]

Hier ook 2 nare ervaringen en 1 goede, 1 hond die welliswaar geen pijn had....zover mijn oordeel daarover rijkt maar ze ging vechten tegen de slaap, de da moest 2 keer bijspuiten voor hij de fatale prik kon geven.
Een kat waarbij hij misprikte en er een bloedbad ontstond, niet naar voor de kat want die was binnen 2 sec out maar wel voor mij, al had ik het toen nog niet door, pas toen ik weer naar de auto liep en zag dat ik onder het bloed zat.
En een kat die gewoon heel rustig is heen gegaan, bij de laatste heb ik ook eerlijk verteld welke ervaringen ik had en waar ik tegenop zag, de da heeft dit ondervangen door een ander middel te spuiten (geen idee wat, ik was met andere dingen bezig toen  ) en het via de voorpoot te geven (bij het bloedbad werd het in de lies gespoten..of iig ergens in het achterlijf') en die laatste is echt prima verlopen, heel rustig in slaap gegaan.

Ik zou dus gewoon aangeven wat je ervaring is, dan kan de da iig met je meedenken...sterkte 

[Radja]

Wij hebben met Radja de DA thuis laten komen en ik heb gevraagd of hij het narcose middel rechtstreeks in haar ader wilde spuiten,omdat ik ook bang was om nare tafrelen. DA vroeg of we dat wel echt wilde omdat Radja dan binnen een minuut weg zou zijn! In de spier/ bil zou het ongeveer 10 minuten duren. Ze was idd binnen een minuut diep weg en alles is zonder problemen verlopen.

[kiara]

het blijft een rot "klusje"maar wat ik lees is het het beste rechtstreeks in de ader (zelf bij paar honden en kat eerst in bil) Ook bij 1 hond rechtstreekse hartprik dat wil ik dus NOOIT meer meemaken (is wel al 25 jaar geleden)
Wil je wel heel veel sterkte wensen

[Fenixjuh]

Hier ook de ervaring van een narcose. DA heeft er een speciaal 'achterkamertje' voor, zijn oude operatiekamer. eerst narcose, dan afscheid nemen. Bij de laatste keer moest hij nog narcose bijspuiten, dat kan dan gewoon.. En als de hond goed weg is een spuitje in de poot.
Wat lijkt me dat een verschrikkelijk verhaal Martine.. Het is al vervelend genoeg, dan hoop je dat alles 'goed' en rustig gaat..

[Cathy]

Al heel wat honden inlaten slapen , 1 een hartprik dat nooit weer , bij een BC haar prik in de bil vergeet ik nooit meer , wat heeft die hond gegild    twee honden meteen in de ader en dat ging heel rustig .

[Hope]

Ik ga hier iets zeggen waar sommige mensen van tegen het plafond schieten, maar geef mij maar het schot door een goede jager, liefst tijdens een wandelingetje op bekend terrein. Pats, boem en over is het. En daarna kun je het dier in het bos leggen. Geen rit naar de da, geen spuit, geen gif in het lijf dat niet wordt afgebroken door de natuur, geen stress.

Met inslapen heb ik wisselende ervaringen. Een keer een hevig stuiptrekkende hond gehad, vreselijk om te zien, wat hij precies ervoer gaan we nooit weten. Maar ook ging het een keer heel rustig en dan vind ik het op zich een prima manier. Al weet ik dan nog niet zeker wat het dier waarneemt. Mocht ik iemand vinden die bereid is voor mij te schieten (ik heb geen vergunning, anders zou ik het zelf doen) dan heeft dat mijn absolute voorkeur.

Ik begrijp je wel hoor! Na mijn laatste ervaring, zes maanden geleden, met een paard wat door het dolle heen was omdat ze niet wilde gaan liggen. Da wilde eerst narcose toedienen. Ze was al goed suf maar toen de benen slap werden brak er pure paniek uit. Ze viel, kroop weer omhoog, viel, twee keer, achterbenen beschadigd, overal bloed, twee mannen die aan haar halster hingen, uiteindelijk vastgebonden aan de muur, twee mannen die tegen het 'valschot' aanhingen en ik stond erbij en keer er naar. Twee keer bijgespoten, ogen die alle kanten op rolden, schuim op de mond... Het was echt één van de ergste dingen die ik met paarden heb meegemaakt en ik wil dat echt nooit meer!

Gelukkig nog nooit meegemaakt bij een hond, maar ik zou er ook echt zoals TS nu doet me verdiepen in de mogelijkheden.

[smulpaap]

Tja de dood komt vaak niet op bestelling /afspraak . Ik denk dat het in dergelijke gevallen goed is om na te gaan hoe het in de praktijk van jouw d.a is geregeld
Soms zegt de d.a je mag bellen en geeft een prive-nummer  ( mocht het nodig zijn ) Soms werken praktijken samen met een spoedkliniek
Ik denk dat het dan verstandig is om vooraf na te gaan hoe men daar te werk gaat t.av inslapen en de middelen die men hiervoor gebruikt .

[Lil]

Gelukkig altijd da's gehad die goed de narcose controleerden. Cayley had geen circulatie meer. Toen de narcose niet aansloeg en ze dus al 20 minuten "out" was rechtstreeks in het hart. Er volgde maar 1 klein stuipje en ze was weg. Niet eng in vergelijking met die eerdere 30 minuten dat ze zo extreem vocht tegen de dood. Die spuit was echt een verlossing voor haar. Maar goed ze was al ver heen dus.

Een kogel heb ik trouwens ook geen problemen mee Esther.

[Martine.]

Ik ga hier iets zeggen waar sommige mensen van tegen het plafond schieten, maar geef mij maar het schot door een goede jager, liefst tijdens een wandelingetje op bekend terrein. Pats, boem en over is het. En daarna kun je het dier in het bos leggen. Geen rit naar de da, geen spuit, geen gif in het lijf dat niet wordt afgebroken door de natuur, geen stress.

Met inslapen heb ik wisselende ervaringen. Een keer een hevig stuiptrekkende hond gehad, vreselijk om te zien, wat hij precies ervoer gaan we nooit weten. Maar ook ging het een keer heel rustig en dan vind ik het op zich een prima manier. Al weet ik dan nog niet zeker wat het dier waarneemt. Mocht ik iemand vinden die bereid is voor mij te schieten (ik heb geen vergunning, anders zou ik het zelf doen) dan heeft dat mijn absolute voorkeur.

Ik schiet absoluut niet door het plafond hoor, het was namelijk ook het eerste wat ik dacht toen ik de vraag las. Als ik een jager zou kunnen vinden die dit zou willen doen zou ik dit aanbod zeker met veel dankbaarheid aannemen. Mijn ervaring is namelijk ook niet altijd positief met inslapen. Zelf heb ik het idee dat dit vooral is als de hond nog niet volledig "op" maar het moeten laten inslapen aan één lichamelijk gebrek ligt. De één na laatste teef (14 jaar) die ik moest laten inslapen was bijv. nog superfit. Ze had enkel een niet te opereren bult op haar poot en toen die zeker de maat van een tennisbal had is deze opengesprongen. Ik heb in mijn leven zeven gehad maar zij was echt mijn hond met een gouden randje. Haar dood had echter zeker geen gouden randje. Ze lag met haar kop op mijn schoot en zelfs lang na de tweede spuit las ik nog leven (reactie) in haar ogen. Na zeker een kwartier een derde spuit, pas enige tijd daarna waren haar ogen leeg maar haar lichaam ging nog door. Uiteindelijk moest er een vierde spuit, ditmaal rechtstreeks in het hart aan te pas komen.

Ik ben inderdaad heel bang voor wat zij tot voorbij de derde spuit heeft meegemaakt en gevoeld. Zelf kan ik hier nog steeds niet aan terugdenken zonder tranen. Een vriendin die er bij was heeft wekenlang nachtmerries gehad. Ik kijk dus niet bepaald uit nar de volgende hond die nog niet volledig "oud en op" is en ik die ik door een eigenlijk stom iets moet laten inslapen. Ik ben dus ook heel benieuwd of er tips komen over voor- en nadelen van bepaalde middelen.


*Hope, wat een vreselijk verhaal van dat paard, dat zal je ook niet in de koude kleren zijn gaan zitten. Voor een paard dat liggen uiteraard een veel grotere impact. Hierdoor zal de impact op een paard misschien nog wel groter zijn.