Barfplaats.nl

Hallo allemaal,

Onze Beauceron is nu 11 maand en de eerste keer loops geweest.
Ze heeft ongeveer 6 weken wat druppeltjes bloed verloren, wat volgens mij erg lang is. Voor de rest was er niets aan te zien, ze is altijd even gek.
Ze eet 2x per dag, ochtend kvv en avond barf. Zowat alle dier en vissoorten die ik kan krijgen (meer dan 15 verschillende per maand).
Ik ga er niet mee kweken en daarom de vraag van wel of niet steriliseren.
Door de natuurlijke voeding zal ze minder afvalstoffen binnenkrijgen en hopelijk minder kans op kanker en andere graanziektes hebben.
Onze vorige beauceron kreeg een heel doffe vacht na de sterilisatie en zij kreeg de "beste" merken commerciele brokken rotzooi 15j geleden.
Op haar 10 was ze volgens de dierenarts afgeschreven en zijn we zelf eten gaan samenstellen, ze is bijna 14 geworden.
Zijn er volgens jullie meer voor of nadelen aan sterilisatie?

Sam

Ik zou nooit zonder reden steriliseren en zeker niet op zo'n jonge leeftijd. Ik zou google even loslaten op nadelen sterilisatie. Die zijn er meer dan je denkt.

als t medisch niet nodig is zou ik ook niet laten steriliseren , zeker niet voor ze een jaar of 2 is ....
overigens hier is 1 van de dames wel gesteriliseerd ivm terugkomende BMO , grootste probleem is het gewicht op peil houden  .....

Bedankt voor de snelle recties, ik zou ook nooit in mezelf laten snijden zonder reden dus waarom in mijn hond wel??
We wachten gewoon af, het enige wat me zorgen baart is de lange tijd dat ze loops is 6 weken is nogal lang denk ik.

Ik heb mijn vorige dalmaatje laten sterilliseren toen ze 2 jaar was. Twee jaar later werd ze incontinent door die sterillisatie. Nooit meer laat ik mijn gezonde teefje zonder goede reden sterilliseren. Mijn idee hier over is dat een relatie nu eenmaal voor en nadelen heeft, zo ook die met je hond, dus deal with it!! Ze hebben hun spullen niet voor niks van moeder natuur gekregen!

Overigens was het op gewicht houden hier echt geen probleem hoor! Te dik = minder eten en/of meer bewegen ook al lijkt het dan super weinig wat ze krijgt.

Ik heb Whoofer, Pinkel en Linga laten castreren (steriliseren kun je het niet noemen want alle vrouwelijke organen worden eruit 'gesloopt'). En ik denk erover Bisq ook te laten castreren. En ik vind het een heel lastige overweging. Van honden die gemiddeld toch wel ouder dan 10 worden, kun je redelijk zeker zijn dat ze een keer problemen krijgen met de baarmoeder. Dus dat is waar ik wel bang voor ben en mijn honden tot nu toe wel heb laten castreren. Wel pas als ze helemaal volwassen zijn en dat is bij de Dalmaat na de leeftijd van 3 jaar. Linga is inderdaad incontinent geworden na de castratie, ook super vervelend en zeker goed om mee te nemen in je overweging.

Ze hebben niet voor niets hormonen gekregen van moedernatuur.
Als er geen medische noodzaak is zou ik het niet doen.
Je hoort mi te vaak over incontinentie.

Als je een teefje koopt weetje dat ze loops wordt. Als je een reu koopt weetje dat ie zn poot gaat optillen en praatjes krijgt.

Daarnaast...we praten er gemakkelijk over bij honden maar bij mensen doen we het toch ook niet zo maar?

Berna schreef: Ze hebben niet voor niets hormonen gekregen van moedernatuur.
Als er geen medische noodzaak is zou ik het niet doen.
Je hoort mi te vaak over incontinentie.

Als je een teefje koopt weetje dat ze loops wordt. Als je een reu koopt weetje dat ie zn poot gaat optillen en praatjes krijgt.

Daarnaast...we praten er gemakkelijk over bij honden maar bij mensen doen we het toch ook niet zo maar?

Nee, maar die loopsheid hebben ze gekregen om gedekt te worden en pups te krijgen. Dat is ook moedernatuur.

Verder kun je een hond onmogelijk met een mens vergelijk. Wij krijgen niet op ons 50ste een levensbedreigende BMO als we ons niet laten castreren.

Ik blijf het lastig vinden. Tot nu toe zijn alle teven gecastreerd, de 2 voor de eerste loopsheid, 2 na de eerste loopsheid en 2 na 4+ jaar. Geen enkele hond is incontinent geworden maar vachten zijn wel ontploft. Dus heel eerlijk ik overweeg nu toch een reu.

Lizzy schreef: Nee, maar die loopsheid hebben ze gekregen om gedekt te worden en pups te krijgen. Dat is ook moedernatuur.

Verder kun je een hond onmogelijk met een mens vergelijk. Wij krijgen niet op ons 50ste een levensbedreigende BMO als we ons niet laten castreren.

Lizzy, hoeveel honden ken jij die ook daadwerkelijk een BMO hebben gekregen op latere leeftijd? Ik vraag me ook af in hoeverre de leefstijl en voeding van die honden invloed heeft gehad. Daarnaast is het in de natuur ook niet zo dat elke teef pupjes krijgt.

Blijft moeilijk vind ik....

Nancy73 schreef: Lizzy, hoeveel honden ken jij die ook daadwerkelijk een BMO hebben gekregen op latere leeftijd? Ik vraag me ook af in hoeverre de leefstijl en voeding van die honden invloed heeft gehad. Daarnaast is het in de natuur ook niet zo dat elke teef pupjes krijgt.

Blijft moeilijk vind ik....

Ben ik ook benieuwd naar....is zoiets misschien ook nog ras afhankelijk?

Er zijn altijd pros en cons.. Ik weet dat de Amerikaanse Kennel Club een onderzoek heeft gegaan naar kanker in relatie tot castratie. Het blijkt dat gecastreerde honden veel meer kans lopen op kanker dan intacte honden.. Sja....

Ik zat net van de week te denken, als ik Patsy zou laten castreren voor de 1e loopsheid op 6 mnd, dan zou dat al over 3 weken zijn. 
Ze is nog een puppy. 
Patsy gaat ooit puppies krijgen, als alles goed gaat, dus ik hoef er nog niet over na te denken. Maar ik vind het een duivels dilemma. Als de dalmaat niet zo hoog scoorde in incontinentie na castratie, dan zou ik het zeker doen.

Alleen als er een medische reden is.

Tessa was drie jaar toen hebben we haar laten steriliseren , ze ging toen langdurig mee naar Griekenland en aangezien alles daar losloopt en wij niet op een oeps nest zaten te wachten . En men is daar dol op goed verzorgde buitenlandse rashondjes . We zijn ook heel geregeld aangesproken .... baby,s , baby,s ..... nee geen baby,s 
Zodra men in de gaten had dat een teefje nog intact was was de kans op diefstal nog groter .... handel
Tessa is nu 10 jaar , niet incontinent en geen problemen met haar gewicht , ze is en blijft netjes 7 kg

Noa kwam gesteriliseert na adoptie , is bijna 12 en kurkdroog , geen problemen met gewicht

Amber is geholpen toen ze drie was , is nu bijna 8 en ook geen incontinentie of toename gewicht

Chintha onze toenmalige Langhaar Hollander werd wel incontinent toen ze een jaar of 8 was

Nancy73 schreef: Lizzy, hoeveel honden ken jij die ook daadwerkelijk een BMO hebben gekregen op latere leeftijd? Ik vraag me ook af in hoeverre de leefstijl en voeding van die honden invloed heeft gehad. Daarnaast is het in de natuur ook niet zo dat elke teef pupjes krijgt.

Blijft moeilijk vind ik....

Breezer, vorig jaar. Toen 9,5 jaar oud. Net zo oud als Dommelsch nu.
En bij Bree was het heel lang niet duidelijk dat dát de oorzaak was van haar niet willen eten, lusteloos zijn. De da heeft het ook niet gezien. En toen het duidelijk was, was het te laat. Veel te zwak om ook nog maar iets te kunnen doen.

Needless to say dat mijn stressniveau volgend op een loopsheid van Dommelsch de pan uit rijst?

Wodka is heel vroeg gecastreerd (vóór haar eerste jaar). Toentertijd onwetendheid mijnerzijds, maar ik moet bekennen dat ik er nu héél blij mee ben dát ik dat gedaan heb. Wodka is nu ruim 11,5 en huppelt door het leven zonder castratie-gerelateerde problemen.

Geen van drieën hebben ooit pupjes gehad, al denkt Dommelsch van wel.