Ach Els wat moeilijk dit
Wens je heel veel sterkte
Moderator: Lizzy
Extreme schreef: Ja heel begrijpelijk dat je het probeert uit te stellen totdat je man ook afscheid kan nemen. Gelukkig hou je ook Max zijn leefbaarheid in de gaten, dus het gaat zeker wel goed komen bij jullie, klinkt wel heel bot, zo bedoel ik het niet hoor, want wat is goed als je al weet dat je lieve labje erbinnen kort niet meer is, dat hij op is, hoe zo goed??Ja dat zijn wij inderdaad.
Zit net te denken, klopt het dat ik het goed onthouden heb dat jullie het "stelletje" zijn die aan het wandelen was, dat jij door een man aan je been werd gegrepen de bosjes in en dat Max super Max werd en die man duidelijk gemaakt had dat hij van je af moet blijven?? Klopt het of ben ik abuis?
En wat is er tussen die en deze tijd gebeurd dat hij zo hard achteruit is gegaan(sorry als je er al maanden over geschreven hebt, ben een vergiet, )
En voor jou en max
Els en Max schreef: Ik weet diep in mn hart wel wat ik moet doen, maar ik vind dat mijn man ook het recht heeft om afscheid te nemen. Max gaat nu heel hard achteruit, maar ik hoop en duim dat hij op de baas wil wachten. Mijn man weet wel dat ik de beslissing hoe dan ook neem, met of zonder hem. Stel dat het volgende week nog slechter gaat en ik zie er geen heil meer in dan moet ik alsnog alleen die beslissing nemen. Maar ik probeer het zo lang mogelijk te redden, als in de zin wat draagelijk is voor Max.Klinkt heel wijs en begrijpelijk.
Els en Max schreef: Ja dat zijn wij inderdaad.Moeilijk hoor, als je je lieffie zo ziet afnemen , dat je hem ziet veranderen,, waardoor er allerlei problemen ontstaan.
Max heeft een hele tijd terug een narcose gehad en daar een flinke tik van over gehouden. De dementieklachten die hij daarvoor al licht vertoonde, zijn vele malen erger geworden. Hij heeft zn dag/nachtritme omgedraaid, het maakt niet uit of we hem overdag bezig houden. Hij gaat s nachts aan de wandel door de woonkamer (laminaat, tikt dus lekker met zn nagels), steeds een vast patroon. Hij durft niet meer zonder 1 van ons de schuifpui door, heen wel, terug niet of omgekeerd. Wil vaker dan ons lief is bij de buren naar binnen, als de deur daar open staat gaat ie in de woonkamer zoeken naar zn mand en ploft dan maar in de mand van 1 van de collies. Thuis hangt ie enorm aan mij, gelukkig hebben we de verlatingsangst momenteel aardig onder controle. Wel brengen we hem naar de oppas als we een dagje weg moeten/ willen. Om te voorkomen dat er paniek uitbreekt en hij de hele straat wakker houd, wat al een paar keer te vaak is gebeurd.
Buiten hadden we hem eindelijk zo ver dat hij niet meer in iedere reu hing die langs kwam, maar ook daar gaat het wat vaker weer mis. hij vervalt van het ene op het andere moment in oud= fout gedrag wat wandelen in een losloopgebied midden op de dag onmogelijk maakt. Vorige week hing ie in een fractie van een seconde in een cane corso, die knokte (uiteraard) terug met alle gevolgen van dien.
het zijn allemaal tekentjes aan de wand dat Max moe is, op aan het raken is en de zeeman en ik moeten een heel goed gesprek gaan voeren met onze da.