Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

#2575661
Mevroi Kruim schreef: Oh bah  :-X
Ik wil niet negatief doen maar Tara werd op haar oude dag ook wat dikker, en wat rustiger, en toen ineens heel erg ziek met kotsen en in shock raken. Bij de da bleek het de lever te zijn, we hebben nog ab en pred geprobeerd maar de volgende dag is ze overleden. Een geknapte levertumor. Was hoe dan ook niks meer aan te doen geweest.
Het was natuurlijk afschuwelijk en ook onvoorstelbaar snel maar achteraf ben ik wel blij dat het zo snel ging, voor haar en voor ons. Ze was tot 2 dagen voor haar dood altijd vief en kerngezond.
Als ze in Shock gaan. Hebben ze dan nog pijn? Of is dat gewoon een pijnloze dood?

Luca likt veel aan zijn buik. En likt veel aan het tapijt. Ligt languit te slapen ( lag altijd op een rolletje) Denk dat te nog pijn heeft. Al gedraagt hij zijn eigen verder 'normaal'.
#2575720
Nathascha schreef: Als ze in Shock gaan. Hebben ze dan nog pijn? Of is dat gewoon een pijnloze dood?

Luca likt veel aan zijn buik. En likt veel aan het tapijt. Ligt languit te slapen ( lag altijd op een rolletje) Denk dat te nog pijn heeft. Al gedraagt hij zijn eigen verder 'normaal'.
Nee, toen ze echt in schock was vernam ze volgens mij nergens meer iets van. Het ging ook heel snel bij haar, het begon met projectielbraken, toen werd ze suf, wij naar de da, spuiten er in, weer naar huis, en daar wilde ze alleen maar met haar koppie naar de muur op haar bed liggen. In de loop van de nacht zakte ze verder weg en 's ochtends wist ze niks meer. Toen hebben we haar laten inslapen.
Waren we er eerder bij geweest dan denk ik niet dan een operatie nog veel zin gehad zou hebben eerlijk gezegd. Ze was 13, een mooie leeftijd vind ik. En pas de laatste week had ik het idee van 'gut, ze lijkt toch eindelijk een beetje bejaard te worden'. Ze was de dag voordat ze ziek werd nog mee geweest aan de fiets naar de wei, 4km heen en terug, weliswaar niet meer met 15km/uur maar 10 liep ze nog zonder problemen.
#2575833
In die pre coma merken ze niets meer.  Ikzelf zou denk ik gaan voor operatie met de mogelijkheid dat Luca daarin blijft als zijn lever ook aangetast blijkt. Voor het biopt moet hij ook onder narcose neem ik aan. Dus dan maar gelijk spijkers met koppen. Dat wat Tara overkwam ben je dan voor. Maar het is wel een pittige operate op die leeftijd. Het is moeilijk te beslissen. Spreek alles goed door met de juiste d.a. 
#2575866
[quote="spreeuwtje"]
In die pre coma merken ze niets meer.  Ikzelf zou denk ik gaan voor operatie met de mogelijkheid dat Luca daarin blijft als zijn lever ook aangetast blijkt. Voor het biopt moet hij ook onder narcose neem ik aan. Dus dan maar gelijk spijkers met koppen. Dat wat Tara overkwam ben je dan voor. Maar het is wel een pittige operate op die leeftijd. Het is moeilijk te beslissen. Spreek alles goed door met de juiste d.a. 
#2576489
Wat een klote situatie Natascha  :(
Onze vorige hond had hetzelfde  :'(
Dikke buik, werd rustiger, echo wees uit dat er een tumor aan de milt zat.
We hebben het laten verwijderen en kregen de uitslag, uitzaaiingen naar de lever.
Ze heeft toen nog een maand geleefd  :'(
Zo'n operatie zou ik niet weer doen, maar dat is achteraf.....
Sterkte in deze moeilijke tijd  :-*
#2576589
(helaas) herkenbare situatie  :'(
ik heb mijn hond (die bijna 11 was, wat al een mooie leeftijd is voor een rottweiler) niet meer laten opereren
tumor aan de milt, groot vermoeden op uitzaaiingen,
de hond was erg ziek (nog maar korte tijd eigenlijk, dus dit nieuws hadden we zeker niet verwacht)
OK ze was sneller moe de laatste tijd, het ging allemaal wat minder
we dachten gewoon aan de leeftijd, hart en longen klonken goed, lever en nierwaarden waren goed,
in haar kop was ze nog altijd haar eigen zotte zelf (en dat maakte de klop nog harder natuurlijk)
en nu ze plots ziek werd met koorts, buikpijn had, niet meer wilde eten... dachten we (ook de DA in eerste instantie) eerder aan een maagdarmontsteking ofzo,
zou niet te verbazen zijn na haar jarenlange medicatie voor haar rugproblemen
maar het verbeterde niet, integendeel
en de echo wees dus helaas iets veel ergers uit...
met cortisone zou ze misschien nog eventjes een beetje kunnen opknappen maar de DA'en spraken in termen van een paar weken ipv maanden :(
het gevaar bestond dat de tumor zou knappen
ik wilde niet afwachten tot ze eventueel nog in shock zou geraken
of op het laatst nog erg zou gaan afzien
enkel omdat ik haar nog niet wou afgeven (tuurlijk wil je dat niet!!)
dat was een harde klap en er moest een zware beslissing genomen worden :'(
 
bespreek het met je DA, wat de mogelijkheden en de prognoses zijn
en beslis dan wat het beste is/aanvoelt wat je kan doen

heel veel sterkte en wijsheid!!! :bigarmhug:
#2577184
Ik heb net een gesprek met een andere DA in de kliniek gehad. Hij raad ook af om in Luca's situatie een Biopt te doen. Als het gezwel kwaadaardig is word de kans op uitzaaiing ineens veel groter. Niet doen, was zijn advies.

Als ik Luca een kans wil geven zou ik er toch voor moeten gaan om voor een operatie te kiezen. Maar hij zei er wel eerlijk bij dat ik hem dan af moest geven voor operatie, met kans op inslapen tijdens de operatie als de lever teveel was aangetast.

Ik mag hem niet rond laten lopen en wachten tot de milt scheurt, van hem. Dan moet ik een afspraak maken om in te laten slapen. Want ik moet wel eerlijk blijven. ( heerlijk die eerlijke DA! Had ook om zijn eerlijke mening gevraagd )

Morgenochtend gaan we nog een echo maken. Nu is het gas uit Luca zijn buik. Dan kunnen we de lever beter in beeld krijgen. En kunnen we zien of daar nu daadwerkelijk uitzaaiingen zitten. Zitten die er, dan word het toch inslapen  :'( Zitten die er niet. Dan gaan we toch voor het verwijderen van de milt.

Als iemand boeh zegt...jank ik al  :'( :'( :'( bah. Wil er juist zijn voor mn ventje. Maar stort een beetje in.  :'(
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door