[quote="Angelique"]
Ach ach, wat een schrik weer
Ik denk niet dat je op dit moment iets anders kan doen dan wat je nu doet. Ik twijfel eerlijk gezegd door de heen en weer schietende ogen of je van epilepsie kunt spreken. Je zou dan eerder aan een vestibulair syndroom denken, maarja, dan mist ze weer de scheve kopstand.
Volgens mij heeft Sammy de laatste tijd regelmatig een bloedonderzoek gehad toch? Ja stom gezegd misschien, maar als daar niets vreselijk afwijkends aan te vinden was dan gaan ze nu ook niets vinden wat die aanval zou kunnen veroorzaken.
Sterkte voor jullie tweetjes, je krijgt het wel om de oren met haar de laatste tijd
[/quote]
Klopt, Sammy heeft een heleboel bloed onderzoeken gehad vanwege afwijkende nierwaardes, behalve urea en crea die niet goed waren was verder alles in orde.
Ik heb zelf ook gedacht aan een vestibulair syndroom, alleen vanmorgen had ze dus geen scheve kop.
Wat ze wel heeft de laatste paar weken is dat ze klappert met haar hoofd, alsof ze last heeft van haar oren en houdt dan haar hoofd voor langere tijd wat scheef.
Oren zijn in orde dus daar komt het niet van
zou dat dan toch misschien met elkaar te maken kunnen hebben??
[quote="zhiva"]
Zhiva mijn schottie die ik helaas vorig jaar heb moeten laten gaan, had af en toe aanvallen. Vooral met erg warm weer of als zij zich erg druk maakte. Eerst dachtten ze aan scottie cramp, later aan een hersenbloeding/tia. Ze heeft ook nooit een scheve kop stand gehad. Het begon met het optrekken van de poten en eindigde in heftige stuipen en met de kop achterover slaan. Wat haar altijd hielp op het moment van een aanval (tijdens dus!) was een injectie met vitamine B. Na de aanval kreeg ze altijd een week of ze dagelijks nog een vitamine B tabletje. Ik had wel het idee dat ze hier sneller van opknapte. Mijn ragdoll heeft op haar 4e een aanval gehad met scheve kopstand erbij (en die heeft ze nog steeds, ze is inmiddels 8) ook die deed het erg goed op de Vitamine B. Het blijft een heel eng gezicht en nee je kan ze beter niet vastpakken want ze kunnen bijten. Maar ik pakte Zhiva ook altijd heel dicht tegen me aan, daar werd ze wel rustiger van. Een hond die ligt te stuiptrekken is lastig te prikken anders
[/quote]
Oh dat klinkt wel een stuk heftiger dan Sammy heeft gehad vanmorgen. Ik heb haar vanmorgen ook vast gepakt, wel voorzichtig omdat ik inderdaad niet zeker wist of ze me herkende en wel of niet zou bijten.
Ze is nu weer helemaal zichzelf gelukkig, ik hoop ook dat dit het voorlopig was.
