Het is vannacht prima gegaan!
Ik vond het gewoon wat beangstigend, zo stil als ze was.
Ik ben er zo aan gewend geraakt dat ze bij continue hoorbaar ademhaalde en/of snurkte, dat ik nu af en toe even moest checken of ze nog wel ademhaalde.
Vanmorgen liep ze alweer veel kwieker als de laatste week en gewoon weer het 10 minuten plasrondje ipv aan de overkant even scharrelen aan de flex.
Ik ga nog even stug door met de Traumeel, de zwelling van gisteren is al zo goed al weg getrokken.
Toen ik gisteren nog even nagepraat heb met de chirurg, zijn we tot de conclusie gekomen dat achteraf gezien dit probleem dus zeker een jaar geleden is begonnen. Als ik terug denk heb ik tegen drie verschillende dierenartsen (zowel regulier als alternatief) verteld dat ze vaak zo hoorbaar ademhaalde en zo mee sukkelde met het wandelen en helaas heeft niemand de link met stemband verlamming gelegd.
Er is nog wel gedacht aan een obstructie in de neus, maar daar waren na onderzoek geen aanwijzingen voor. Toen heb ik het er maar op gehouden dat het gewoon de leeftijd was...
Dat was ook wat de chirurg vertelde, dat het zo ontzettend slecht herkend werd door de da, mede omdat het gemiddeld maar eens in de 3 jaar per praktijk schijnt voor te komen.
