[miik]

Interessant topic !

Jullie zijn in jullie denken een stap verder want jullie gaan ervan uit dat heel bewust wordt gekozen om vrije honden met bijvoorbeeld dragers en/of lijders te kruisen op basis van testen. Dat is een utopie binnen de rasvereniging... Als het op die manier zou gebeuren, ben je inderdaad heel bewust bezig met je ras op gezondheid te verbeteren. Maar dat gebeurt dus niet, er wordt praktisch niet getest op deze aandoening binnen ons ras.

Ja... en daar ligt dan toch echt de taak van fokkers en ras vereniging ! als je je ras wilt verbeteren is het een kwestie van voorlichting, voorlichting en nog eens voorlichting !
Bij de Border Collies speelde net zoiets... een aantal ziektes waar je DNA op kunt testen, en dus bij voorbaat vrij x drager kunt kruisen... Het KON gedaan worden, maar werd niet verplicht (TNS, PRA en CEA)... Veel fokkers gingen DNA testen en nu praten ze erover om het te gaan verplichten ! In mijn ogen een goeie zaak, want dan kun je dus bewust goede dragers alsnog inzetten !

Ik hoorde laatst ook van een hond getest drager, maar met symptomen.....
Ik vroeg me af in hoeverre dat te vergelijken is met het MDR1-gen afwijking. Want die vererft hetzelfde, maar een lijder vertoont heftige symptomen (*soms dodelijk) en een drager milde symptomen. Bv de reactie op een bepaald medicijn geeft voor een drager misselijkheid, terwijl een lijder van hetzelfde dood neervalt. Dat betekend dat je bij deze ook de dragers zou moeten proberen te voorkomen.
Stel dat het echt zo is dat de dragers van DM ook klachten (kunnen) ontwikkelen, dan moet je ook voor deze ziekte weer heel anders gaan kijken..... Ik ben benieuwd of daar meer over bekend is !

[hannabelgje]

Hoe wordt bij een lijder van DM aangetoond dat het daadwerkelijk om DM gaat?

[Nathascha]

Een dier is vrij en heeft twee gezonde allelen. Dit dier zal bij gebruik in de fokkerij geen afwijkingen krijgen en kan de afwijking niet doorgeven aan de volgende generatie.

Een dier is drager en heeft een gezond allel en een defect allel. Het dier zal het mutante (defecte) allel aan de helft van zijn nakomelingen doorgeven. Dragers kunnen in een aantal gevallen zelf ook last hebben van het defecte allel, maar zullen in de regel geen symptomen hebben.

Een dier is lijder en heeft dus twee defecte allelen. Lijders geven het afwijkende allel door aan al hun nakomelingen in de volgende generatie en krijgen zelf symptomen die horen bij de ziekte.

http://www.vhlgenetics.com/vhl/webcard.php?artnr=H806
-------------

En als je dus om dat drukgedrukte stukje navraag gaat doen bij profesoren. Dan zijn er dus wel degelijk honden die als drager getest zijn en wel syptomen hebben. Alleen de meeste dragers niet.
Alhoewel er volgens profesoren ook vrije honden zijn die dezelfde symptomen hebben.
En dat zou 2 dingen kunnen betekenen. 1) het is een totaal andere ziekte, maar lijkt op DM. 2) Er is dus DM aanwezig op ook een ander allel.

[Nathascha]

http://rrcus.org/rhodesianridgebackheal ... pathy.html

sorry alleen in Engels. maar dit is een stuk uit America. Word ook een contact persoon in genoemt. Dus voel je vrij te mailen met je vragen. En ga goed zoekwerkt doen. Alleen op die mannier kun je met een goede mening evt. wat voor je ras gaan betekenen.

Maar sluit niet uit dat je op veel onbegrip stuit. Veel mensen zijn net als Yazzie van mening dat je alleen nog maar met vrije dieren mag fokken. En als je dit bewust als fokker niet doet maar een GETESTE DM drager in huis houd en daar toch mee fokt ( Vrij geteste partner) Dat dan nog mensen roepen dat je het fout doet. Terwijl je met je fokprogramma juist de genepool breed wil houden, maar dmv testen toch wil weten wat je doet....ach sommige willen gewoon niet inzien wat wel of niet goed is voor een ras 

[Angelique]

Hoe wordt bij een lijder van DM aangetoond dat het daadwerkelijk om DM gaat?

Wat ik er globaaal van begrijp zou een dna test daarover uitkomst kunnen bieden.

[yazzie]

Inderdaad, een DNA-test biedt hierover uitkomst. Het weten waarmee je fokt is zo enorm belangrijk, juist om te voorkomen dat je bijvoorbeeld als fokker twee lijders met elkaar kruist met alle ellende van dien... Het ultieme voor mij persoonlijk blijft fokken met twee vrije honden omdat je dan zeker weet dat alle pups ook vrij zijn. Maar als je test en je weet dat je hond drager is van het gen en je gaat bewust op zoek naar een vrije hond, ben je in mijn ogen ook heel bewust bezig met de gezondheid van je ras. Dat kan ik alleen maar toejuichen en ben ik ook echt niet op tegen. Dus de combinatie drager x vrij, mede ook omdat bij een drager de kans dat hij/zij de ziekte zelf ontwikkeld zeer gering/vrijwel uitgesloten is en om een brede basis binnen je ras te behouden zou ik dat uiterst kleine risico zelf ook nemen...

[Nathascha]

Ik zou zelf lijder x vrij niet uitsluiten.

[kira]

Op welke leeftijd is dit te testen? Als dat al bij een jonge pup kan dan zou ik zeggen fok met vrij x drager en laat testen in het nest. Op deze manier is heel vlot cystunerie weggefokt bij de beren (bij de via de clubgefokten dan). Je kunt dan vervolgens de vrije dieren weer door doen naar mensen met fokplannen en de mensen die al heel duidelijk niet willen fokken kun je evt dragers geven.

En als  je ras je aan het hart gaat en het kan inderdaad op deze wijze weet dan dat de rasverenigingen verenigingen zijn. Zulks betekent dat ook leden, mits tijdig ingediend en meestal met een aantal personen dat het voorstel medeondertekend kan zorgen dat een wijziging in een fokreglement op de jaarlijkse of halfjaarlijkse AV komt te staan zodat er gestemd kan worden voor een wijziging. En weet dat als je zorgt voor tijdigheid en vooraf duidelijk al veel publiceert op dit punt de juiste mensen naar de AV komen om het voorstel er doorheen te loodsen.

[hannabelgje]

Wat ik er globaaal van begrijp zou een dna test daarover uitkomst kunnen bieden.

ook bij de niet erfelijke vorm? Als iets in dna zit dan is het toch ook erfelijk of niet?

[Angelique]

ook bij de niet erfelijke vorm? Als iets in dna zit dan is het toch ook erfelijk of niet?

Als een hond dm heeft en je wilt weten of het de erfelijke vorm is, dan laat je een dnatest doen op de erfelijke vorm en als men die niet vind, is het logischerwijs de niet-erfelijke vorm.

[Nathascha]

Op welke leeftijd is dit te testen? Als dat al bij een jonge pup kan dan zou ik zeggen fok met vrij x drager en laat testen in het nest. Op deze manier is heel vlot cystunerie weggefokt bij de beren (bij de via de clubgefokten dan). Je kunt dan vervolgens de vrije dieren weer door doen naar mensen met fokplannen en de mensen die al heel duidelijk niet willen fokken kun je evt dragers geven.

En als  je ras je aan het hart gaat en het kan inderdaad op deze wijze weet dan dat de rasverenigingen verenigingen zijn. Zulks betekent dat ook leden, mits tijdig ingediend en meestal met een aantal personen dat het voorstel medeondertekend kan zorgen dat een wijziging in een fokreglement op de jaarlijkse of halfjaarlijkse AV komt te staan zodat er gestemd kan worden voor een wijziging. En weet dat als je zorgt voor tijdigheid en vooraf duidelijk al veel publiceert op dit punt de juiste mensen naar de AV komen om het voorstel er doorheen te loodsen.

DNA kun je testen vanaf pup.
Als het de niet erfelijke vorm is, zal je er pas achter komen als je hond ziek is. Maar dit zal je niet in het DNA terug vinden. Wie weet is er nog wel een vorm waarvan ze de DNA locatie nog moeten vinden. Dat weten we nu nog niet.
Maar de test van DM kan je in het nest als doen, heeft een vriendin van me gedaan. Die wilde gewoon weten bij een combi Vrij x Drager hoeveel pups er nu daadwerkelijk drager nog zouden zijn. was 50/50 heel mooi dus!

[Suzanne]

DNA kun je testen vanaf pup.
Als het de niet erfelijke vorm is, zal je er pas achter komen als je hond ziek is. Maar dit zal je niet in het DNA terug vinden. Wie weet is er nog wel een vorm waarvan ze de DNA locatie nog moeten vinden. Dat weten we nu nog niet.
Maar de test van DM kan je in het nest als doen, heeft een vriendin van me gedaan. Die wilde gewoon weten bij een combi Vrij x Drager hoeveel pups er nu daadwerkelijk drager nog zouden zijn. was 50/50 heel mooi dus!

Ik weet niet of ik dat een "mooie" uitslag vind.
En dat bedoel ik letterlijk; dat ik het niet weet.
Want, als ook dragers de verschijnselen kunnen gaan vertonen zijn dragers in de prakijk dus mogelijk "als lijders"  te beschouwen; die honden vertonen dus de verlammingsverschijnselen.

Ik ben er nog helemaal niet uit wat dat voor deze aandoening inhoud.

Ik weet dat bij bijv. mdr1-gen-defect ook "dragers" en zelfs vrije honden problemen kunnen ontstaan met bepaalde medicdatie. Daar "zit ik minder mee" omdat je in 99% van de gevallen een alternatief hebt / kunt vinden voor die medicatie.

Ik zou geloof ik zelf geen colliepup willen (waar de aandoening DM vooromt) die "drager" is... als zo'n dier de kans loopt de aandoening te krijgen geloof ik niet dat dat een goed idee is.

Maar, hoe zit je dan met je genenpool? Moet je dan niet heeeeeel veel dieren gaan uitsluiten?!

Kortom: ik weet het niet 

Suzanne

[Alba]

Ik weet niet of ik dat een "mooie" uitslag vind.
En dat bedoel ik letterlijk; dat ik het niet weet.
Want, als ook dragers de verschijnselen kunnen gaan vertonen zijn dragers in de prakijk dus mogelijk "als lijders"  te beschouwen; die honden vertonen dus de verlammingsverschijnselen.

Ik ben er nog helemaal niet uit wat dat voor deze aandoening inhoud.

Ik weet dat bij bijv. mdr1-gen-defect ook "dragers" en zelfs vrije honden problemen kunnen ontstaan met bepaalde medicdatie. Daar "zit ik minder mee" omdat je in 99% van de gevallen een alternatief hebt / kunt vinden voor die medicatie.

Ik zou geloof ik zelf geen colliepup willen (waar de aandoening DM vooromt) die "drager" is... als zo'n dier de kans loopt de aandoening te krijgen geloof ik niet dat dat een goed idee is.

Maar, hoe zit je dan met je genenpool? Moet je dan niet heeeeeel veel dieren gaan uitsluiten?!

Kortom: ik weet het niet 

Suzanne

Maar de kans dat de drager de symptomen heeft door dat éne afwijkende gen is dus klein. De kans is een stuk groter dat het een niet-erfelijke vorm van DM (of iets wat er op lijkt, zoals Yazzie al aangaf is er heel veel wat deze symptomen kan veroorzaken) is.

Een volledige vrije hond heeft net zoveel kans op die niet-erfelijke vorm van DM. Dus als je geen drager wil omdat die DM kan krijgen, wil je ook geen vrije hond want die kan het ook krijgen. Wat de reden is van het ontstaan van de niet-erfelijke vorm, weet niemand. Je weet dus ook niet hoe groot de kans hierop is. Maar in mijn ras komt voor zover bekend geen erfelijke DM voor en mijn hond kan ook DM krijgen.

[Suzanne]

Maar de kans dat de drager de symptomen heeft door dat éne afwijkende gen is dus klein. De kans is een stuk groter dat het een niet-erfelijke vorm van DM (of iets wat er op lijkt, zoals Yazzie al aangaf is er heel veel wat deze symptomen kan veroorzaken) is.

Een volledige vrije hond heeft net zoveel kans op die niet-erfelijke vorm van DM. Dus als je geen drager wil omdat die DM kan krijgen, wil je ook geen vrije hond want die kan het ook krijgen. Wat de reden is van het ontstaan van de niet-erfelijke vorm, weet niemand. Je weet dus ook niet hoe groot de kans hierop is. Maar in mijn ras komt voor zover bekend geen erfelijke DM voor en mijn hond kan ook DM krijgen.

Ik snap wat je wilt zeggen; elk dier kan ziekte A krijgen; dat hoeft niet erfelijk te zijn!
Dan zou je helemaal geen hond meer moeten nemen; die kan ziek worden. Nee, niet sarcastisch bedoeld!!! Of niet een specifiek ras omdat een bepaalde ziekte daarin nu eenmaal vaker voorkomt....

Met DM zou het dan zo zijn een hond die drager is een soort "dubbele kans" heeft de ziekte / verschijnselen te krijgen; vanuit de erfelijke variant; die testbaar is, en "zomaar uit het niets".

De hond in kwestie waar ik het van weet heeft overigens de erfelijke variant; dat is getest; de hond is bewezen drager (en vertoont dus de verschijnselen)

Suzanne

[Alba]

Ik snap wat je wilt zeggen; elk dier kan ziekte A krijgen; dat hoeft niet erfelijk te zijn!
Dan zou je helemaal geen hond meer moeten nemen; die kan ziek worden. Nee, niet sarcastisch bedoeld!!! Of niet een specifiek ras omdat een bepaalde ziekte daarin nu eenmaal vaker voorkomt....

Met DM zou het dan zo zijn een hond die drager is een soort "dubbele kans" heeft de ziekte / verschijnselen te krijgen; vanuit de erfelijke variant; die testbaar is, en "zomaar uit het niets".

De hond in kwestie waar ik het van weet heeft overigens de erfelijke variant; dat is getest; de hond is bewezen drager (en vertoont dus de verschijnselen)

Suzanne

En dát klopt dus niet. Het is het meest logisch om aan te nemen dat de verschijnselen die deze hond toont niet worden veroorzaakt door dat éne gen, maar door een niet-erfelijke variant. Wat dus elke hond kan overkomen. Zelfs een hond met 2 aangetaste genen maar welke variant het is, is in dat geval niet aan te tonen dus is het daar logisch om aan te nemen dat het de erfelijke versie is. De hoeveelheid dragers die geen verschijnselen toont is zo groot, dat het echt niet waarschijnlijk is dat een drager ook verschijnselen krijgt door dat ene gen.