[fransbulletje]

Het is een heel verhaal maar denk toch dat het belangrijk is om het hier te delen.

Eind november kreeg Hugo klachten als overgeven, veel water willen drinken, rode neusplooien en onrustig.
Als eerste zocht ik het in zijn verschillende soorten vlees maar ook de focus op water was niet normaal.
Ik kon geen waterbak neerzetten of hij dronk hem leeg even vervolgens werd alles uitgespuugd.
Welk vlees/diersoort ik ook gaf soms spuugde hij wel en soms niet.
Contact opgenomen met onze homeopatische dierenarts en een afspraak gemaakt.
Urine onderzocht, waarden waren normaal.
Phosphorus ingezet en hij leek daar goed op te reageren.
Focus op water werd minder en ook spugen was zo goed als over.
Helaas het was van korte duur.
Zo van de één op de andere dag begon hij weer veel water te drinken, minder eetlust en spugen.
Dezelfde klachten heeft hij eerder gehad, vorig jaar maart/april.
Ik heb hem wederom overgezet op gestoomd vlees en omdat hij best wel afviel ook wat brokjes van celtic connection erbij.
Het ging een paar weken goed en we dachten dat we het achter de rug hadden.
Maar ook dat was van korte duur, het begon weer van voren af aan.
Nierwaarden laten controleren en die bleken iets verhoogd maar eigenlijk wel passend voor zijn leeftijd, zie ander topic.
Advies dierenarts was toch over te gaan op nierdieet en dus overgegaan op het Bandit nierdieet.
Hij at de Bandit met smaak, spugen was over en ook het drinken werd wat minder.
Kortom wij dachten dat we het nu gevonden hadden.
Maar Hugo begon zijn nierdieet te laten staan, wilde niet eten en de focus op water kwam ook weer terug.
Hij begon weer te spugen en viel af, gewone kvv gaf hij ook van over dus zo langzamerhand werden we er moedeloos van.
Een groot bloedonderzoek laten doen.
Daar kwam uit dat alles goed was, nierwaarden, schildklier, leverwaarden etc echter één ding was verhoogd....NATRIUM!
Waarde was 156, ref. waarde 141-150
Het verklaarde zijn dorst, zijn spugen, zijn onrust, eigenlijk alles maar hoe kwam Hugo aan een verhoogd natrium.
We zijn echt alles nagegaan maar niet uit zijn voeding, in huis niks bijzonders dus dan moest het buiten zijn.
PEKEL!!!
De gemeente hier mag graag pekelen ook als is het niet echt nodig.
Vier lagen pekel op het fietspad en weg zodat alles wit ziet is hier heel normaal.
Zo zien stommige stukken op het fietspad er hier uit.

29389045_1620430568044635_6732730144105955328_n.jpg (240.93 KiB) 1745 keer bekeken

Hugo is een enorme snuffelaar en mag ook graag wat aan het gras lebberen bij lekkere luchtjes.
Naast ons huis hebben we grasstroken met daartussen een fietspad en daarnaast een weg.
Aan de overkant een groot grasveld.
Wij lopen dus op het fietspad en ze snuffelen op de grasstroken naast het fietspad en de weg.
Poten maken we bij thuiskomst altijd schoon met water, altijd al want het vele pekelen doen ze al jaren.
De pekel waait bij droog weer van het fietspad en de weg in het gras
Auto's die langsrijden zie je gewoon een witte wolk achter wegstuiven, kortom de pekel ligt overal.
Vanaf het moment dat we wisten dat Hugo zijn natrium verhoogd was zijn we met hem naar de overkant gegegaan om hem uit te laten.
Ver het veld op ver van de weg.
Na drie weken wederom bloed laten afnemen om natrium te laten controleren en ....gezakt van 156 naar de normale waarde van 146 !!!
In die drie weken hebben we flinke kou gehad en heel veel pekel behalve de laatste week voor het bloedprikken.
Na flinke regen was de pekel zo goed als weg.
Je zag Hugo opknappen, meer eetlust, minder gefocust op water en geen rode neusplooien meer.
Het ging weer goed met ons manneke tot eind vorige week.
Er was weer 2x flink gepekeld, dag later begon hij te spugen, rode neusplooien, focus op water was weer heel erg en minder eetlust.
We waren zo goed op weg hij was weer 0,5kg aangekomen in 2 weken.
Het gaf wel duidelijkheid dat hij dus echt zo hevig reageert op pekel.
Het verklaart de ups en downs vanaf eind november en ook de periode van vorig jaar maart/april dezelfde klachten en ook toen werd er in die periode gepekeld.

Beide dierenartsen hebben nog niet eerder een hond zo heftig zien reageren op pekel, door alleen inademen/snuffelen/ en soms wat lebberen aan gras.
Hugo likt niet aan zijn poten en die maken we ook heel goed schoon.
Al met al nu heel blij dat we weten waar de klachten vandaan komen, nu kun je er wat aan doen.
De pekel is inmiddels weer zo goed als weg en Hugo knapt weer op.
Nu weer proberen die 2,5 kg erbij te krijgen want hij heeft een flinke jas uitgedaan.
Weg met de PEKEL, laat het voorjaar maar komen!

[dinky89]

Wat fijn dat je een duidelijke oorzaak hebt weten te vinden! Gelukkig nu weer het voorjaar in en einde van de winter

[Anne in Zweden]

Jeetje zeg! Goed dat jullie zijn blijven zoeken naar de oorzaak, en fijn dat je in ieder geval buiten de wintermaanden geen zorgen hoeft te hebben om Hugo op dat punt! Laat de zomer maar komen, inderdaad!

[doranto]

Zo zeg Hier wordt ook bij de minste kans op vorst al overdadig gestrooid. Ik let altijd al goed op waar ik loop om zoveel mogelijk pekel te ontwijken, maar ga voortaan extra opletten!
Fijn dat de oorzaak is achterhaald en je er in de toekomst dus wat aan kunt doen.

[pike]

Zo zeg dat is ook wat Goed dat jullie de oorzaak gevonden hebben. Ik vind het heel goed dat je dit verhaal hier hebt neergezet. Er wordt bij ons ook wat afgestrooid en het is dus goed dit in het achterhoofd te houden. In Purmerend konden ze op gestrooide delen amper lopen, de pekel daar deed zeer aan hun voeten en ik smeerde die altijd in voor we op pad gingen. Vreemd genoeg is het zout dat ze hier strooien niet pijnlijk aan hun voeten. Je ziet het overal liggen. En als het dan gaat regenen let ik altijd al goed op dat ze niet uit de plassen drinken. Duc mag al helemaal geen zout hebben omdat hij bromide slikt. Maar het gras langs de weg, daar heb ik eigenlijk nooit zo bij stil gestaan..

[Lizzy]

Zo de knetter! Wie had dat gedacht, dat je het in deze hoek moest zoeken! Nou is het natriumgehalte in het bloed niet echt vreselijk verhoogd, maar kennelijk zorgt dat dus toch al voor deze heftige klachten. We zijn gewaarschuwd! Bedankt voor je topic

[fransbulletje]

Had dit inderdaad niet verwacht, dacht echt aan nieren of diabetes, cushing ook nog in mijn het achterhoofd.
Al met al blij dat we het nu gevonden lijken te hebben.
Door afgelopen weekend werd het wel weer even heel duidelijk en nu de pekel weer weg is gaat het gewoon goed.

Onze homeopatische dierenarts zegt ook dat Hugo een heel gevoelig typje is, reageert ook snel en soms hevig op middeltjes van haar.