Ik heb een tijdje geleden dit geschreven en misschien is dat hier ook (voor een groot deeel) wel van toepassing:
Tom Lonsdale heeft daar een heel goed boek over geschreven "Raw Meaty Bones". Zijn website
http://www.rawmeatybones.com doet het helaas even niet.
Maar goed, kortweg zijn er drie aspecten waarom ik van mening ben dat een hond vers/rauw vlees nodig heeft, onder andere voor zijn gebit.
Ten eerste is daar de zuurgraad van rauw vlees. Vlees maakt zuur. Vlees heeft een verzurend effect op het lichaam en de bek van de hond. Door dit verzurend effect zal tandplak zich niet gemakkelijk omzetten tot tandsteen. Om het heel simplistisch uit te drukken: zuren lossen op. Lossen bacterieen op (plak) en lossen beginnende verstening op.
Ten tweede is daar het effect dat koolhydraten (en dus vooral granen) hebben op het gebit van de hond. Het koekt aan. Aan het gebit. Er vormt zich plak. Dit zie je met brokken en dit zie met zelf samengestelde voeding die veel koolhydraten/granen bevat. Simpelweg maakt vlees het gebit schoon en koolhydraat maakt het gebit vuil.
Deze twee redenen zijn ook de reden waarom het gebit van de gemiddelde versvlees hond veel minder vuil is als dat van een brokkenhond.
Ten derde is natuurlijk het reinigende effect van lappen vlees en botten. Kijk, wanneer een hond een vuil gebit krijgt (door het eten van ongeschikte voeding), ontstaan er pockets. Dat zijn ruimtes tussen de tanden/kiezen en het tandvlees. Daar hoopt zich vuil op en bij alkalische voeding veranderd dit vuil in plak en daarna in steen (het 'versteend'). Nu heeft de ene hond hier sowieso meer last van als de andere hond. De ene hond heeft van zichzelf meer zuur speeksel als de andere hond - er zijn om die reden ook honden die ondanks versvlees toch vuilere gebitten krijgen. Bij mensen is dit overigens ook het geval. Je hebt mensen met een zuur speeksel: veel gaatjes en weinig tandsteen en mensen met alkalisch speelsel: weinig gaatjes en veel tandsteen - ook even heel simplistisch gesteld. Maar goed, geef je deze tandplak/tandsteen-gevoelige honden dan ook nog eens brokken of koolhydraatrijk eten: dan weet je helemaal niet wat je mee maakt! Ook deze gevoelige gebitten houd je het best op BARF.
Maar goed, op terug te komen op het vuil dat zich ophoopt: er is maar 1 echt goede manier om ervoor te zorgen dat vuil geen kans krijgt zich op te hopen en om ervoor te zorgen dat er zich geen pockets vormen: dat is het eten van rauwe/geschikte, dus zachte botten. Er is maar een goede manier om vuil te verwijderen en dat is (wederom) rauwe/geschikte en dus zachte botten. De tand/kies van de hond zakt in het vlees (alwaar de tand/kies dus in aanraking komt met voeding die een verzurende en dus oplossende werking heeft) en zakt in het zachte bot. Tot en met het tandvlees. Op deze manier vindt er dus de allerbeste reiniging van tanden en kiezen plaats.
. De botten die je bij de slager krijgt zijn meestal van dragende delen van een koe, en daardoor erg hard, waardoor de tanden sneller slijten. Deze botten verteren ook niet zo erg goed. Je kan heus weleens een bot van de slager geven, maar niet te vaak en laat je hond er niet te lang op kauwen. 
