Ik was laatst een dagje weg geweest, langer dan gepland uiteraard, kom bij de trein...vertraging, puntje bij paaltje zou ik niet meer thuis kunnen komen en moest ergens logeren, het was toen al 22 uur, en had weer een klein uur terug te reizen, en Tom;s vlees stond in de koelkast thuis...
Tja, niks meer open op een snackbar na (en zoveel tijd had ik niet want moest de metro halen) dus bij de snackbar 2 frikandellen gehaald (ongefrituurd) en die aan Tom gevoerd...beest had de dag van zijn leven, een volle buik, en hij doet het nog steeds
Nu wil ik frikandel geen vers vlees noemen maar stom genoeg voelt het voor die ene incidentele keer (dit is de 2e keer in de 5 jaar dat ik hem heb) dat ik echt niet aan vlees kan komen, niks bij heb, geen optie heb....nah dan liever die frikandel dan dat ik brok zou geven, na al die jaren voelt dat wel zo fout...
Blik is dan nog wel eens gebeurd, is vast een beetje hypocriet maar dat voelt in elk geval ook beter dan brok
Maar Tom gaat overal mee naar toe, vakantie, visite, overal en in die 5 jaar heeft ie dus 2 keer frikandel moeten eten en 3 keer een blik gehad en alle andere keren had ik eten bij of waren we gewoon thuis of....dus kan me niet voorstellen dat er zovaak situaties zijn waarbij je echt niks heb...en in bovenstaande gevallen had ik als brokvoerder ook omhoog gezeten want ook dat heb ik niet in mijn handtas zitten als we een middagje weg gaan