Over kelp gesproken, overgenomen uit 'Het Klootjesvolk' van Wilhelm Godschalk
Ga maar eens naar een Health Store (Die verkopen van alles, behalve gezondheid) en bewonder de verkrijgbare artikelen. Ze willen u echt doen geloven dat u lecithine moet slikken. Als u denkt dat dat zo is, eet dan maar een chocoladereep (zelfs zo'n ellendige melkreep is al goed) De snoepfabrikanten gebruiken lecithine als een emulgator. De margarine-pushers doen dat ook. U kunt ook uw geld in uw zak houden. Uw lichaam is heel goed in staat om zelf lecithine te maken.
Maar de hoofdprijs gaat toch naar kelp. Dat is een bruinwier, en er bestaan hele grote variëteiten van Hebt u die weleens gezien in hun natuurlijke staat? Dan moet u wel naar de Amerikaanse Westkust, vlak na een storm over de Pacific. De zware golven rukken de kelp dan los van de zeebodem en gooien de foeilelijke witte stengels op het strand. Daar ligt het dan te stinken tot het door gemeentewerkers wordt weggehaald. Nu moet je toch hondsbrutaal zijn om deze smerige troep te vermalen (of te verbranden tot as), het poeder in een flesje te doen en dat dan aan het publiek te verkopen als iets heilzaams! Nadat je zoiets hebt geflikt, rol je toch brullend van het lachen door de straten, op weg naar de bank? Nou wacht ik alleen nog maar op de vent die hetzelfde doet met koeiestront... Om helemaal eerlijk te zijn: Kelp bevat veel jodium, en dat hebben we nodig voor onze schildklier. Maar dan kun je net zo goed JoZo gebruiken (dat is een merk keukenzout, weet u).
Hier is de formule voor succes: Vind een nutteloze grondstof die heel weinig kost. Gratis is nog beter. Vind dan een denkbeeldig nut uit voor het produkt dat u in de handel brengt en zie het geld binnenstromen. Het wérkt!
Bron:
http://www.xs4all.nl/~wgods/klootjs0.html