[Leonike]

Tja, hoe leg ik dat nu goed uit...

Remi is al een paar maanden "uit z'n hum".
Hij komt niet meer lekker bij ons liggen, hij grauwt en blaast veel, vooral naar Stitch, hij wil niet aangehaald worden, begint soms (maar lang niet altijd) te piepen of blazen als hij geaaid word terwijl hij wel aan het spinnen is... zo kan ik nog wel even doorgaan.
Dit gedrag past niet bij onze Remi.
Het is overgens heel wisselend, soms gaat het weer ff goed, en dan, opeens (voor ons zonder aanleiding), is het weer mis.

Ik weet niet goed wat ik eraan kan doen, maak me hier best zorgen om.

Ik kan niet ontdekken dat hij pijn heeft, mijn vriend kan en mag 'm overal aaien, ook als ie wat meer druk uitoefent.
Hij eet en drinkt goed.

Eerst hadden we het idee dat het door de verhuizing kwam.
We zijn in 8 maanden tijd 2 keer verhuisd, dus een hoop verandering. Hij mocht in het tijdelijke huis (lees studentenkamer) niet naar buiten, dus dat heeft flink wat frustratie opgeleverd.
In die periode is Stitch (zeer onverwachts) bij ons komen wonen.
Niet ideaal, zeker niet als er geen mogelijkheid is om ze apart te zetten, maar dit is eigenlijk best goed gegaan.
Sinds eind januari wonen we weer in een echt huis, met tuin en kan Remi weer lekker naar buiten, wat ie ook graag doet. We hebben een kattenluikje dus Remi (en Stitch) kunnen zelf kiezen of ze binnen of buiten willen zijn.

[koekje]

Er van uitgaande dat het puur een gedragsprobleem is en geen medische kwestie; veel remi-quality-time geven en eigen plekjes speciaal voor hem. Feliwaystekker(s) ophangen kan ook net een beetje helpen.
Maak ook plekken om natuurlijk kattengedrag te vertonen, zoals nagelen. Hier en daar wat kokosmatten neerleggen en ophangen zullen ze beiden zeker waarderen.

[flin]

ik durf er zo eigenlijk nix over te zeggen,
maar wat als 1-e in mij opkomt is dat 'n kattenluik ook een uitnodiging kan zijn voor nieuwe vreemde  enge buurtkatten..

  en dat katzel Remi zich (binnen) misschien niet helemaal veilig voelt?
(bang dat die enge buurtkater door dat luik binnenkomt?)

of kan hij echt met Stitch niet door 1 deur?

[Rianne145]

Het kan toch iets medisch zijn, misschien goed om dat uit te sluiten, verder sluit ik me aan bij mijn voorgangers.
Als je denkt dat het stress is zou je ook gedroogde valeriaan neer kunnen zetten. Staat hier ook, ze kunnen daar van nemen als ze daar behoefte aan hebben. Werkt rustgevend maar bedenk wel dat het niets oplost en alleen maar de symptomen bestrijd.

[Mevroi Kruim]

Mijn eerste gedachte is pijn/ongemak.

[Leonike]

ik durf er zo eigenlijk nix over te zeggen,
maar wat als 1-e in mij opkomt is dat 'n kattenluik ook een uitnodiging kan zijn voor nieuwe vreemde  enge buurtkatten..

  en dat katzel Remi zich (binnen) misschien niet helemaal veilig voelt?
(bang dat die enge buurtkater door dat luik binnenkomt?)

of kan hij echt met Stitch niet door 1 deur?

Buurkatten komen door het luikje niet binnen, achter dat luikje ligt namelijk ook onze Yara (Flatcoated retriever).
Ze is Remi's beste vriendinnetje, maar houd wel de buurkatten weg. Die durven zelfs niet in de achtertuin te komen 

En het omgaan met Stitch, das net zo wisselvallig als de rest van z'n humeur.
Ze kunnen lief samen stoeien, ze snuffelen aan elkaar, kunnen naast elkaar eten, maar (te vaak) er zijn ook momenten dat Remi gewoon niet wil dat Stitch in z'n buurt is.
Dan ligt Remi op de bank, en blaast ie al als Stitch er op de grond langs loopt 

[Leonike]

[quote="Mevroi Kruim"]
Mijn eerste gedachte is pijn/ongemak.
[/quote]

Dat is toch ook mijn vermoeden.
We gaan vanavond naar de dierenarts.
Als ik 'm aai gaf ie al langer aan dat de "achterkant" (heupen, achterop de rug) niet mocht.
Mijn vriend mocht daar wel altijd aan zitten.
Die heeft daar specifiek op gelet, omdat ik bang was dat Remi er pijn had.
Nu mag mijn vriend er ook niet meer aan zitten, sinds gisteren. Of, beter gezegd, Remi mauwt en bromt (zo'n hele diepe brom) als mijn vriend 'm daar aanraakt.
Hij heeft vrijdag ook zijn zalm laten staan, en gister z'n kippennekken.
Das ook niets voor Remi 

Vanavond dus gelijk naar de dierenarts...

Wordt vervolgt

[lightning]

Beterschap. Ik denk ook pijn. Misschien is hij (ooit) gevallen en gaat het hem nu goed pijn doen.

[Leonike]

[quote="lightning"]
Beterschap. Ik denk ook pijn. Misschien is hij (ooit) gevallen en gaat het hem nu goed pijn doen.
[/quote]

De enige keer (dat ik weet) dat ie een flinke smak heeft gemaakt is een 2 jaar terug ofzo.
Toen had ie bijna al z'n nageltjes kapot en ontstoken.
De DA dacht dat ie een ongeluk met een auto had gehad, maar er was toen verder niets aan hem te zien/voelen/merken.

Daar kan ie toch niet zoveel later nog last van krijgen???

[Leonike]

Net terug van de DA. Rémi heeft geen kik gegeven. Alleen aan het groter worden van de pupillen was te zien dat ie het niet fijn vond wat de DA deed. Hij heeft pijnstiller gekregen (prikje), en mee voor thuis (druppels). Dan kunnen we zien of het daarmee beter gaat. Er zit ook iets in wat de eetlust bevorderd.
Wordt de pijn niet minder of komt het terug als we stoppen met de pijnstiller, dan volgt er een bloedonderzoek.

[Esmeralda77]

Hai hai,

Misschien totaal geen overeenkomst hoor, maar onze kater heeft soms ook periodes en trekt zich dan ook wat terug en kan wat geirriteerd worden met aaien... bleek achteraf dat het iedere keer is als hij last heeft van een enorme haarbal. Ja echt heel erg dik en lang zijn ze bij hem. (gewoon zielig dat dat er dan uit moet).

Wij konden de link leggen na een paar keer mee te maken dat hij (na het uiteindelijk met veel moeite uitspugen van zijn haarbal) ervoor zo deed, soms een aantal dagen, en erna ineens weer jofeltjes was...

Groetjes,
Esmeralda

hij liet overigens wel bijna alles toe ook en slechts een enkele keer vond hij het echt vervelend als wij over zn buikje aaiden of aan hem zaten.

[Esmeralda77]

[quote="EsdeVos"]
Hai hai,

Misschien totaal geen overeenkomst hoor, maar onze kater heeft soms ook periodes en trekt zich dan ook wat terug en kan wat geirriteerd worden met aaien... bleek achteraf dat het iedere keer is als hij last heeft van een enorme haarbal. Ja echt heel erg dik en lang zijn ze bij hem. (gewoon zielig dat dat er dan uit moet).

Wij konden de link leggen na een paar keer mee te maken dat hij (na het uiteindelijk met veel moeite uitspugen van zijn haarbal) ervoor zo deed, soms een aantal dagen, en erna ineens weer jofeltjes was...

Groetjes,
Esmeralda

hij liet overigens wel bijna alles toe ook en slechts een enkele keer vond hij het echt vervelend als wij over zn buikje aaiden of aan hem zaten.
[/quote]

Hm.. net even de rest gelezen ook.

Wat verder in mijn ogen ook nog wellicht zou kunnen is misschien iets met de niertjes (kunnen ze bloed voor prikken) hebben 2 van onze vorige poezen ook gehad. Nieren kunnen heel gevoelig zijn en zitten ook ter hoogte van de rug zo'n beetje... Drinkt hij/zij veel of heeft hij/zij veel gedronken bepaalde periodes? Het niet willen eten zou dan ook gelijk verklaart zijn (al kan dat ook allemaal met een te grote haarbal bijv. hoor)...

Ik zou persoonlijk denk ik sowieso even bloed laten prikken ook voor de niertjes en misschien eens informeren of zij kunnen voelen ivm een evt. haarbal?

Heel veel succes en sterkte..!

[Leonike]

Hij is flink in de rui en eet veel kattengras, dus een haarbal zou goed kunnen.
Zal vanmiddag is haarbalpasta halen, misschien dat dat helpt.

Veel drinken doet hij niet, maar wel genoeg, maar in vers vlees zit natuurlijk al een hoop vocht.
Mocht de pijnstiller niet helpen, dan komt er een bloedonderzoek.
De DA heeft het wel over de nieren gehad, maar zei ook dat Remi wel erg jong is om daar al last van te hebben.
Als er een bloedonderzoek moet komen, zal ik ze zeker vragen om er toch naar te kijken.

[Esmeralda77]

[quote="Leonike"]
Hij is flink in de rui en eet veel kattengras, dus een haarbal zou goed kunnen.
Zal vanmiddag is haarbalpasta halen, misschien dat dat helpt.

Veel drinken doet hij niet, maar wel genoeg, maar in vers vlees zit natuurlijk al een hoop vocht.
Mocht de pijnstiller niet helpen, dan komt er een bloedonderzoek.
De DA heeft het wel over de nieren gehad, maar zei ook dat Remi wel erg jong is om daar al last van te hebben.
Als er een bloedonderzoek moet komen, zal ik ze zeker vragen om er toch naar te kijken.
[/quote]

Hai hai,

Bij ons helpt de pasta soms wel soms niet, maar ze kunnen het als het goed is voelen bij het maagje.

Qua nieren vind ik dat altijd een verkeerde opmerking van een DA... wij hebben er 2 gehad die het hadden en de een wat met 3 jr dus overleden. De ander was welliswaar bijna 8, maar ws heeft zij altijd al slechte niertjes gehad.

Het klopt dat het ook een ouderdoms kwaaltje is en dat veel oudere katten er aan dood gaan, maar helaas hoeft leeftijd dus niets te zeggen .. Ik moet er wel bij zeggen dat die van mij toen nog aan de brok zaten en pas toen wij erachter kwamen aan het kvv, dus dat die van jou barft is idd altijd al beter.

Ik ben heel benieuwd wat het nou blijkt te zijn en hoop dat het snel beter gaat 

[Leonike]

Gisteravond was er goed verschil te merken tussen met en zonder pijnstiller.
Voor het eten was hij onrustig en had ie pijn,
na het eten en de nieuwe pijnstiller ging het stukke beter.
Ik mocht overal aan komen en hij heeft samen met Stitch bij vriendlief op de bank gelegen.
Ze hebben ook samen, naast elkaar, op bed geslapen.

Nu voel ik me nog schuldiger, vermoedelijk heeft ie al langer pijn, maar hebben wij niets gemerkt 

Eten doet ik nog steeds niet echt goed,
's Ochtends het spiervlees gaat prima, dat is altijd al favoriet geweest, 's avonds vleesbot en orgaan eet hij niet of nauwelijks.
Hij snuffelt eraan en loopt weg.
Ik had de pijnstilller in wat kattenmelk gedaan, dat heeft ie wel op. Daarna ook nog een eitje gegeven, dat ging ook op (zonder schil).
Heb er maar wat gemalen kipkarkas uitgelegd voor vanavond, eens zien of hij dat wel wil eten.
En anders maar tijdelijk KVV ofzo.
Ik hou niet van miepen met eten, en hij mag gerust een halve kilo afvallen. Maar dan wel graag als ie weer beter is en niet nu!