Bedankt voor de lieve reacties allemaal, het doet me echt goed. :-*
Ik had nooit gedacht dat het me zo aan zou grijpen. Je bent tenslotte fokker, het hoort erbij, in de natuur overleven ook alleen de sterksten, etc.
Maar wanneer puntje bij paaltje komt ben je helemaal verzot op die beestjes en doe je er alles aan om ze een goed, lang en gelukkig leven te geven en dan is zoiets als dit een zware dobber. Zal er misschien ook wel mee te maken hebben dat dit het eerste kitten is wat ik verlies, al vraag ik me af of ik er na 20 kittens makkelijker mee om zou gaan... :-\
