Een paar jaar geleden had Snowball telkens last van blaasontsteking. Diverse abkuren gehad, hielp niets, want de klachten bleven terugkomen. Bij Tannetje geweest, die hem pulsatilla en blaasniercompositum voorschreef en dat hielp wel, want binnen de korste keren waren de klachten verdwenen. Jaren nergens last van gehad, totdat ik afgelopen augustus een afspraak had met Tannetje voor Boefje. Donderdagmiddag zei ik tegen hem: "Zo, morgen gaat Boefje naar Tannetje, die jou toen zo goed van je blaasontsteking heeft afgeholpen. Daar heb je nooit meer last van gehad hè? " Hij keek me aan en nog diezelfdeavond zat hij kermend op de bak. Dus de volgende dag ook Snowball maar meegenomen, die na dit consult zienderogen opknapte en vervolgens weer maanden lang nergens last meer van had. Tot ik eind december voor 10 dagen naar Kroatië vertrok en Snowball aan de goede zorgen van mijn schoonzus toevertrouwde. Normaal gesproken koop ik dan altijd kvv omdat dat wat gemakkelijker te geven is voor mijn schoonzus, maar ik zat wat krap in mijn tijd, dus belde ik haar op om te vragen of ze het erg vond om de katten te laten barfen. Ik had voor zeker 2 maanden nog aan barfhapjes in de vriezer liggen, kant en klaar in porties verpakt. Nee hoor, geen probleem.
Bij terugkomst bleek dat ze het toch eng had gevonden en er daarom maar voor had gekozen om alleen maar de porties hart er tussenuit te vissen en die te geven. De katten hadden dus 10 dagen lang alleen maar lamshart gegeten.
Snowball bleek weer last van zijn blaas te hebben. Hij heeft daar na mijn terugkeer nog ongeveer een dikke week last van gehad en daarna was het weer over. Zou dit nu te maken kunnen hebben gehad met de voeding? Hart bevat veel magnesium? Of is het toeval?
Binnenkort moet ik weer weg en ik zal dit keer zeker maar kvv in huis halen.