- di 23 jan 2007, 19:02
#697007
Ik had het kunnen weten maar toen het nodig was, kwam de gedachte helaas niet bij me op. Mijn kater bleek iets aan zijn maag te hebben en tijdige maaltijdjes, vooral die voor de nacht, deden wonderen. Hij kreeg al ontstekingsremmers voor een mogelijk buikprobleem wat inderdaad duidelijk verbetering gaf maar toen ik dat ging afbouwen, nam het probleemgedrag (logisch) weer toe. Hij zag er al die tijd uit alsof hij een kater in topconditie was. Uiteindelijk ontdekte de dierenarts zes weken voor zijn overlijden dat er iets mis was met zijn maag. De maagzuurremmer deed ook weer wonderen maar ondertussen was hij er, mede door zijn leeftijd, behoorlijk slecht aan toe. Ik ben heel dankbaar dat ik hem op het einde nog wat comfort heb kunnen geven met die pijnstillers.
Maagpijn, maagzuur, een dier kan je niet vertellen dat hij daar problemen heeft en ik voel me behoorlijk k^*&*&( dat ik dit niet eerder ontdekt heb en vooral dat ik zo op hem gemopperd heb. Uiteindelijk is mijn Fonzie waarschijnlijk aan een perforatie overleden. Omdat hij al op leeftijd was, was het niet zinnig om hem open te maken om daar zekerheid over te krijgen.
Fonzie heeft eigenlijk nooit echt gespuugd. Af en toe eens een haarbal maar meer ook niet. Een andere kat hier is wel een spuuginstallatie (duur wanneer het over electronische apparatuur gaat) en met haar heb ik de maagzuurremmer uitgeprobeerd om te kijken of dit ook haar probleem is. De capsules bleken bij haar niet te doen dus ik ben even gestopt (ze bijt in mijn vingers) maar mocht de spugerij terugkomen dan ga ik die remmer in vloeibare vorm uitproberen. Echt schadelijk zou het volgens mijn da niet zijn om dit uit te proberen al was het wel wenselijk om het middel minstens twee weken lang te geven.