Ik heb een vraag over wat jullie ervaringen zijn en/of tips over rouwgedrag bij katten.
Vorige week hebben wij onze laatste 2 honden in moeten laten slapen,Lotje ,Duitse Dog en Lahja,Sint Bernard
We wonen in een zeer rustig buitengebied met veel ruimte voor de dieren.
Nu hebben wij sinds bijna 4 jaar Cees & Annie rondlopen ,een koppeltje schuwe getraumatiseerde katjes ,die hier enorm opgebloeid zijn.
De meesten van jullie kennen het verhaal nog wel.
Het gaat zo geweldig goed met ze.Van schuwe katjes zijn ze halve honden geworden die meelopen als we de honden uitlaten.
Ze zijn super muizenvangers ,wonen in een verwarmde schuur waar honden en katjes barf krijgen en vooral Cees is he-le-maal gek op Lahja de Sint Bernard geworden.
Ze hebben aan de beide honden kunnen ruiken na het inslapen.Helaas heeft Cees zelf toegekeken toen wij beide overleden honden in mijn busje hebben gelegd.
Sindsdien is hij volledig van slag,in een soort shock.Hij eet nog wel ( heeft vraatzucht door teveel tekorten in zijn verleden) maar hij treurt en zoekt en loeit.
Annie troost hem door te poetsen en bij hem te blijven,maar het is zo sneu om te zien.
Ik heb dit zelf nog niet eerder zo treffend kunnen zien bij katten.
Nu heb ik op internet wel wat kunnen vinden over rouwende katten ,maar ik zou graag jullie ervaringen horen om te kijken wat ik nog meer kan doen om vooral Cees te ondersteunen.Hij jaagt niet meer en blijft zoeken en met grote verschrikte ogen rondkijken.
Ik heb al een kleedje waar Lahja vaak in lag bij zijn favo slaapplek gelegd en daar krult hij zich de hele dag in op.
Terwijl hij normaal de hele dag op pad is in de velden.
Verder probeer ik zo min mogelijk veranderingen door te voeren en hun eigen voerritme aan te houden.
Ben benieuwd naar jullie reakties