Ik ben net nieuw hier op dit forum hoewel ik al wel een aantal dagen het hele forum heb uitgepluist en heb meegelezen.
Ik ben de trotse 'dienaar' van Maus(je), een flinke (6,5 kg!), nu bijna 8 maanden oude gecastreerde kater. Ik heb hem van een vrouw die per ongeluk een nestje kittens had. De vrouw had rond de 20 katten en nog een aantal honden, etc etc. Wat mij verbaasde was dat ze eigenlijk niet precies wist wie nou Maus' moeder was aangezien er nog 2 katten hadden geworpen.
Toen Mausje hier kwam was hij 10 weekjes, heel schriel en echt letterlijk zwak. Hij at niet, speelde niet en dronk niet zelfstandig gedurende een week. Ik heb toen in overleg met de dierenarts gespeend. Hij bloeide op hier bij ons thuis en liet stapje voor stapje zijn persoonlijkheid zien. Maus is een ontzettend leuke, lieve kat die graag kroelt bij het vrouwtje. Er zit echter ook een 'donkere kant' (zoals mijn vriend het noemt
) aan Maus. Hij kan vanuit het niets aanvallen en echt heel erg hard krabben en bijten. Hij valt uit naar lopende benen (redelijk normaal) maar ook naar gezichten. Hij doet dit alleen als hij chagrijnig is, de reden van zijn slechte humeur op zo'n moment is ons onbekend. Ik heb erg veel ervaring met katten en heb dit nog nooit op zo'n manier meegemaakt.
Daarnaast heeft Maus een beetje een probleem met voedsel. Nadat hij bij ons was opgekrabbeld bleek dat meneer echt alles eet. Elke soort brok van elke soort kwaliteit eet hij. Niks geen kieskeurigheid. En hij eet veel én snel. Ik gaf hem Whiskas Junior afgewisseld met Purina One voor junior. Meest recent voederde ik hem 4-5x per dag in totaal zo'n 250 gram voer (brokjes en natvoer).
Ik merkte al vanaf het begin dat Maus' stoelgang echt gigantisch stonk, meer dan ik welke kat dan ooit heb geroken. De geur is penetrant en misselijkmakend. Ook stinkt hij ontzettend uit zijn bek (meer dan gemiddeld). Ik ben hiervoor uiteraard naar de DA geweest. Maus is kerngezond, niertjes oke, lever oke, niks aan de hand. Alles functioneert prima aan het beestje en ziet er ook gezond uit.
Nou bemerkte ik afgelopen week toen ik met Maus bij mijn moeder logeerde dat zijn ontlasting ook gelig van kleur is en ook niet compleet hard. Mijn moeder wilde wat uitproberen en heeft hem 3 dagen alleen maar vlees gegeven. Aan zijn ontlasting merkte ik niks maar zijn gedrag is echt 360 graden omgeslagen. Hij bijt niet, slaapt meer en komt alleen nog maar bij ons voor spelen of kroelen (ipv mutileren).
Ik heb onderzoek gedaan en kwam zo bij BARF uit. Sinds maandag krijgt Maus 's ochtends en 's avonds een kippennek, runderhart en wat kippengehakt van de poelier en tussendoor een beetje lever of nier. Hij geniet er heel erg van. Ik wat minder, ik ben echt een muts en gruwel van alles wat er niet uitziet als kant-en-klaar vlees voor in de pan maar daar moet ik even overheen komen...
Ik vroeg me af of dit als een spijsverteringsprobleem tav brokjes en natvoer klinkt in jullie oren. De DA was over deze suggestie nogal afwerend en zei dat ik speciale 'sensitive' voeding kon kopen bij de praktijk à 69 euro voor een zak van 5kg...
En als dit spijsvertering issues zijn, biedt BARF uitkomst? En waar moet ik speciaal op letten als ik hem BARF geef? Ik had gelezen dat bij zachte ontlasting botvlees belangrijk is, daarom krijgt hij nu 2 kippennekjes per dag.
Elk advies is welkom!
En, aangezien dit ook voorstellen is, hier wat foto's van mijn kleine prins:
1. 12 weekjes oud, eet voor het eerst zelfstandig en loopt door huis te banjeren
2. 8 maanden oud, op zijn krabton
3. 8 maanden oud, vrouwtje kwam thuis met kippennekjes....
