Barfplaats.nl

Hoi allemaal,
We delen ons huis met 5 (en binnenkort 6) ragdolls. Een (ex)kater en 4 poezen.

Ik zou graag advies van jullie willen m.b.t. een probleem dat we sinds 3 weken hebben met onze katten.
Normaal gesproken leven ze in goede harmonie, er wordt eigenlijk nooit gevochten, iedereen wast elkaar, ze eten voorbeeldig tegelijkertijd en naast elkaar, ze slapen bij elkaar, kortom een ideale groep.
Maar dat is nu veranderd.
Een week of 3 geleden zijn de poezenbeesten in de tuin enorm geschrokken.
Ik zag nog net een van de buurjongetjes uit de boom waar hij in was geklommen een gooibeweging maken maar ik weet niet of hij daadwerkelijk een poes heeft geraakt. Er lagen wel twee flinke stenen in de tuin. Het jong zelf ontkende in alle toonaarden met stenen gegooid te hebben.
Het punt is dat alle 5 sinds dit incident bij het minste of geringste zich een ongeluk schrikken.
Nina durft niet meer door het kattenluik, en ze hebben af en toe ruzie met elkaar. In het voorbijlopen deelt Luna preventief een mep uit aan andere katten, ze zijn dus regelmatig onvriendelijk tegen elkaar, iets dat eigenlijk nooit voorkomt.
Kortom, hun gedrag is veranderd en het komt zeer vaak voor dat zeer om het minste of geringste schrikken en met een bloedvaart naar zolder sprinten,
en dan duurt het wel een uur eer ze weer naar beneden komen. Daarbij steekt de een de ander natuurlijk aan met dit gedrag en zo hebben we dus een vicieuze cirkel.
Naar ons toe gedragen ze zich onveranderd, en geen van de katten vertoont tekenen van ziekte.
We gaan wel met ze naar de dierenarts om voor de zekerheid ziekte uit te sluiten, maar de kans lijkt me erg klein omdat de oorzaak duidelijk lijkt.
Heb jullie enig idee hoe we dit gedrag (ze versterken elkaar natuurlijk enorm) kunnen doorbreken?

Alvast bedankt voor reacties!
Elise

Och, arme beesten!
Ik zou zelf (maar da's een beetje mijn antwoord voor alles ) bach en TTouch inzetten.
Bach in dit geval zou ik kiezen voor rescue met extra star of bethlehem (voor trauma, zit ook al wel in de rescue, maar het was duidelijk een traumatische ervaring voor ze, dus extra lijkt me geen kwaad te kunnen), walnut (om ze te helpen het schrikgedrag ook vooral niet van elkaar over te nemen) en misschien Aspen, dat is voor onbenoembare angsten, als je ergens bang voor bent maar niet echt kan benoemen waarvoor. Als je meer vindt dat ze wel echt ergens bang voor zijn (het buurjongetje bijv.) kan Mimulus helpen, dat is de remedie voor benoembare angsten.
In gebruikersflesje (30 ml pipetflesje) 4 druppels van de rescue, van de andere remedies 2 druppels en dan aanvullen met water. Voor zoveel katten zou ik dan zorgen dat er een bakje water met daarin wat druppels uit het gebruikersflesje naast het gewone drinkwater staat zodat ze allemaal zelf kunnen weten hoe vaak ze bach willen hebben en wanneer gewoon water...

Oh, en TTouch: oorwerk!! Zachtjes de oren tussen je vingers laten glijden zeg maar...

TTouch pas ik toe inderdaad, aan de hand van een engelstalig boekje Ttouch voor katten.
Onze meest nerveuze poes Luna is er heel gevoelig voor en kalmeert er ook echt van. Ook Nina reageert er redelijk op, Eddie ook, alleen doet het bij hem niks, hij ligt alleen maar te genieten....
Nikki en Evi moeten er niks van hebben, maar die zijn nog kitten dus wie weet dat ze gewoon te jong en ongeduldig zijn ;-)

Kijk, als je het boek hebt is dat handig, kan je ook mondwerk proberen, ook goed om emoties los te laten, vooral het plekje precies in het midden bovenaan het tandvlees, veel katten vinden dat in eerste instantie niks, maar je weet maar nooit....

Ik pas zelf bij stress en wanneer ze niet lekker zijn reiki toe. Maar Bach heeft idd bij Jota ook geholpen.
Succes in elk geval en een knuf voor de geschrokken poezels.

Rotjoch  en arme katzels.
Ik zou er nog een Feliway stekker bij hangen, wie weet scheelt dat ook.

dat soort kinderen moeten ze 

feliway stekker helpt hier ook.

Wat voor sommige katten ook helpt is kattenkruid. Kan je in potje kopen bij de DSZ, met wat watten in een oude sok en dan zijn ze er enkele min helemaal dol mee.
Vroeger hadden wij een kat die na de verhuizing maar depri bleef, na een overdosis kattenkruid was het plotseling over en was het nieuwe huis gewoon normaal, zoals het oude.

Ik had ernstig de neiging om die twee grote stenen terugretour naar dat rotjong terug te gooien, maar:
1. Ik kan niet zo goed raak mikken
2. Ik was meer begaan met mijn poezen op dat moment
3. Wij hebben een beetje "schrik" voor de man des huizes

En de feliway ronkt hier lustig, de watabistokjes liggen op de vloer, en overal hangt valeriaan.....

Alle tips zijn al gegeven, denk ik.

Ik zou ook valeriaan gebruiken.  Dat werkt hier goed. 
Verder gewoon zo normaal mogelijk doen tegen je katten, hen niet betuttelen, maar wel veel aandacht geven.  Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Je moet hen ontspannen krijgen, met behulp van valeriaan en bach en dergelijke, en door hen bezig te houden.  Afleiden, hen laten spelen, enz... Lichaamsbeweging werkt ook ontspannend.  Verder alle stressfactoren vermijden.  Hen zoveel mogelijk positieve ervaringen met elkaar laten opdoen ook. Jij kent je katten het beste, je weet het beste hoe je dat voor elkaar kan krijgen en wat ze graag hebben.
Maar daarnaast moet het huis zo normaal mogelijk blijven, anders zien ze dat misschien als een bevestiging dat er gevaar dreigt, dat er iets niet juist is.  Dus je moet hen vertrouwen geven door hen te laten voelen dat er niets is om bang voor te zijn, dat alles veilig is.  Je moet zelf ook vertrouwen uitstralen, dus probeer niet te bezorgd te zijn  naar hen toe en je er niet te veel zorgen om te maken.  Dat helpt het beste, want katten voelen je heel erg aan. Zeker katten die zo mensgericht zijn als ragdolls.

Het zou ook kunnen dat het helpt om hen een tijdje niet buiten te laten, tot ze zich minstens binnen en met elkaar veilig voelen.  Maar als dat dan weer stress geeft, of als dwang voor hen voelt, is dat geen goed idee.  Als er eentje niet buiten wil, moet je dat zeker niet forceren, maar dat zal wel duidelijk zijn.

En verder afwachten he.  Dit heeft even tijd nodig, maar ik ben ervan overtuigd dat het wel over zal gaan.
Ik hoop wel dat die 6e er niet zo snel aankomt, want het is natuurlijk beter dat je groep eerst weer stabiel en vol vertrouwen is als er een nieuwe bij komt. Anders kan het zowel de verwerking van deze angstige gebeurtenis als de acceptatie van een nieuwe in de groep, bemoeilijken.  En als de introductie fout loopt, is dat zoveel moeilijker recht te trekken en dat zou zo jammer zijn.

Veel succes ermee.

onze aller-allerliefste katzel is/was in een ander gezin opgegroeid met 'n 'luid geluid' als 'straf' ;
  lees: bos sleutels (kloiiing) op de vloer, of pannen (kloinggg) tegen elkaar,
hij krabbelde daar aan de muur, bankstel en weetikveel

toen katzel bij ons kwam, wast een timide niet-weten-wat-te-doen katzel
kon ik de tv gids al niet naar husband werpen, want katzel was gelijk in de paniek

ik werk voor de post, en sorteer post thuis, ....
na 3 x post sorteren ( gooi, plof, baf) had katzel zeer duidelijk in de gaten dat dat niet voor hem bedoeld was,
langzaamaan ist angst-gevoel verdwenen gelukkig

'straffen' om aan de niet bedoelde plekken te krabbelen, ging hier dmv een kussen werpen, of zachtjes tackelen,
en afleiden...de leren bank is hier nog steeds zonder krabbels (nah behalve wat race-gekke-uurtje-krabbels haha)

Alles is weer pais en vree.
Het bleek niet de stenengooiende buurjongen te zijn waar ze bang van waren maar het gehuil van het pasgeboren babietje van de buren ;-)
Toen het zo warm was hadden de buren het raam van de babykamer open staan en kon je het gehuil dus goed horen.
Ik heb onze  helden" een paar dagen consequent mee de tuin in genomen als het kindje huilde (tis gelukkig een huilbaby ha ha ha) en ik heb er voor gezorgd dat ze het met iets positiefs gingen associeren door schaamteloos omkoopgedrag.
De klup is helemaal gek op eendagfskuikens, die krijgen ze maar heel af en toe maar nu heb ik er in drie dagen bijna twee kilo doorheen gejast. Drie dagen lang, een keer of 5 per dag de achtertuin in en maar kuikens gooien met babygehuil op de achtergrond. Binnen drie dagen was alles oke en nu zijn ze al een paar dagen weer helemaal hun oude zelf. Elkaar wassen, gelukkig samen eten delen, lekker samen slapen en zonder problemen de tuin in.
Laat nieuwskomer Arie maar omen. Overigens is de introductie van een nieuw kitten bij ons nooit een probleem geweest. Scheelt dat de ragdoll van zichzelf al erg makkelijk en sociaal is en wat ook scheelt is dat ik met de fokker altijd dekentjes uitwissel in de weken voorafgaand aan de komst van de nieuwkomer. Onze 5 zijn dan dagen bezig met uitgebreid besnuffelen en beslapen van een dekentje met de lucht van Arie eraan, en andersom, Arie (en de rest van de kittens) besnuffelen en beslapenn een dekentje van ons. Als de "lol" er af is ruilen we weer om.
En tot nu toe hebben we als enige vorm van introductie van een nieuw kitten de reismand in de kamer gezet en het deurtje open gedaan. Dat is alles. Wel van te voren de katten goed vol laten vretenb met hun lievelingskostje, en voor de zekerheid een feliway in het stopkontact maar dat is het dan wel.
En tot nu toe nooit problemen gehad. Sterker nog, elke neiwkomer werd meteen als een eigen kitten behandeld, en voordat de uk het in de gaten had was ze gewassen en gestreken en werd ze aan het nekvel naar een lekker mandje gesleept door de eerste die haar te pakken kreeg.
Dus we gaan het allemaal beleven, de 13e!

goed om te horen! Waar kuikens wel niet goed voor zijn En schaamteloos omkopen is bij katten zeker geoorloofd 
alvast veel plezier met het kitten!

Fijn dat het weer helemaal in orde is.

De manier die je daar beschrijft zou ook hetgene zijn dat ik zou aanraden bij introductie van een nieuw kitten.    Werkt bijna altijd prima. 

Maar als de groep op zijn hoede is en er spanning heerst, moet er maar iets kleins gebeuren om de nieuwkomer met het negatieve te linken. Het is natuurlijk beter dat te voorkomen.  Bovendien was het niet helemaal duidelijk dat het een kitten was dat erbij kwam. Vandaar dat ik het zei.