Lizzy schreef:
Ik weet niet wanneer de Hollandse ontstaan is. De Dalmaat is al ver voor 1940 ontstaan. Maar voordat men stamboeken bij ging houden: weten we niks en dan verliezen we enorm veel honden tijdens de 2de wereldoorlog en moeten we na de oorlog ons ras weer opbouwen. En dan zie je in die periode ontzettend veel dezelfde honden terug komen. Toch hebben wij wel meer dan bijv. 4 founders. En dus een relatief laag COI gemeten over zo ver we terug kunnen (en dat is voor sommige honden weer ver terug voor de 2de wereldoorlog). Dit is voor ieder ras anders..
Ik denk dat we bij de langharen niet meer dan 10 stamhonden hebben. In het begin, dus rond WO2, is er enorm veel inteelt geweest. Ik denk dat dat ook meespeelt in het COI van het hele ras? En we hebben ook een tijd gehad dat een paar reuen wel 8-10 keer hebben gedekt en bij elke huidige langhaar in de stamboom zitten in de 4e-6e generatie ongeveer. Dat was toen heel normaal, maar voor zo'n klein ras is dat heel veel. Tegenwoordig mogen langharen nog maar 3 keer dekken gelukkig (kortharen 5-6 keer volgens mij).
En anders moet je het vragen. Ik ben altijd zo irritantbrutaal dat ik altijd vraag "ja leuk, over hoeveel generaties gemeten heeft u het?".
Ik was er zelf niet bij, anders had ik dat zeker gedaan
Allemaal leuk en aardig en ja, zulke dingen moet je zeker doen. Maar het is uiteindelijk niet genoeg om een ras te redden.
Ben ik met je eens hoor. Ik denk dat het ook eerder is om het niet erger te maken, dan om het snel beter te maken. Ik ben ook voorstander van wat grovere maatregelen. Misschien is dat mijn jeugdig enthousiasme/ongeduld.
Ik moet wel zeggen dat we nog redelijk vrij zijn van gezondheidsproblemen. Er zijn in de laatste jaren een aantal schildkliergevallen opgedoken, maar niet zoveel dat het een echte bedreiging wordt. Wel iets dat we in de gaten moeten houden en dat doen we ook.
Lijkt me echt een uitstekend plan, om te kruisen met andere varieteiten! Dat hadden ze al veel eerder moeten doen en ze hadden het nooit zover moeten laten komen. Maar ja goed, daar kun jij niks aan doen....
Het is ook eerder gedaan hoor. Bij de "opbouw" zijn er volgens mij 2 of 3 kortharen ingekruisd. Daarna nog een keer in 1988 en 2001, nog een keer per ongeluk (maar daar is nauwelijks iets mee gedaan) en in Finland in 2002. En in 1984 is een Tervuerenaar ingekruisd.
Misschien kom je dan wel boven die 10 honden. Het is alleen wat je ermee doet. Bijvoorbeeld uit de inkruising van '88: van die inkruising zijn twee teven gebruikt. Uit teef 1 is 1 zoon 8 keer ingezet en een zusje uit een herhalingscombinatie 1 keer. De reu zit bij veel honden in de stamboom, het zusje is moeilijker terug te vinden. Uit teef 2 is 1 dochter gebruikt en die "lijn" loopt ook nog steeds. Niet dat we echte lijnen hebben bij de langharen, maar ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen. Maar die dochter van teef 2 is dan alleen gebruikt i.c.m. die zoon van teef 1. Als je nu kijkt naar de honden waar die korthaarinkruising van '88 in zit, dan zie je qua COI niet heel veel verschil met de honden waar die inkruising niet in zit.
Eén keer iets inkruisen heeft volgens mij niet zo heel veel zin op de lange termijn. Dat is tenminste wat ik zie als ik de stambomen doorspit.
Ik zou het liefst veel regelmatiger een korthaar inkruisen, bijvoorbeeld elke 3 generaties. En niet alleen bij mij, maar ook bij andere fokkers. Het is alleen niet zo makkelijk. Bij elke inkruising moet de rasvereniging toestemming krijgen van de RvB. En dan moet je nog genoeg pupkopers vinden en genoeg mensen die ermee gaan fokken, of die een teef onder fokkersvoorwaarden willen hebben. En je moet verder nadenken dan die ene generatie, anders heeft het ook geen zin.
Andere mogelijkheden die we bij de Hollanders hebben:
In Belgie en Frankrijk kunnen stamboomloze honden worden aangekeurd in het stamboek. Dit zijn vaak bewuste kruisingen tussen FCI-honden en werkhonden (voor politiewerk e.d.). Jammer dat dit alleen bij sportlijn-kortharen kan, gezien het karakter en het doel van de kruising, maar het geeft mogelijkheden. In Belgie is een paar jaar geleden ook een stamboomloze langhaar gebruikt. En dan zijn er nog langharen die spontaan geboren worden uit korthaarouders met een volledige korthaarstamboom. Hun stamboom klopt ongetwijfeld niet, maar ach. In Nederland rust er een taboe op die honden, in Frankrijk en Scandinavie gelukkig niet.
Ik denk dat we bij ons ras, of tenminste bij de kortharen, mazzel hebben dat er zoveel stamboomloze honden rondlopen die erg op onze FCI-honden lijken en dus makkelijk ingekruisd en aangekeurd kunnen worden in het buitenland. Dan heb je toch nog wat openingen in het stamboek. Lijkt me dat zo'n methode voor de meeste andere rassen geen mogelijkheid is?