Naar aanleiding van het bericht van Mowgli, Angelique, gooi ik er ook maar een bericht tegenaan om niet verder haar topic te vervuilen.
Ik ben behoorlijk lang afwezig geweest, maar las en lees nog steeds wel af en toe mee. En leefde in stilte mee met de personen die nare periodes doormaakten.
De laatste jaren zijn voor ons, Max en ik, erg zwaar geweest en energievretend. Eerst zijn mijn ouders kort na elkaar overleden en heb ik een tijd in Nederland gewoond om mijn moeder te helpen en na haar overlijden het huis uit te ruimen en in de verkoop te plaatsen. Anderhalf jaar later is het onderbeen van Max totaal verbrijzeld door een grote steen die van de helling donderde. Dit heeft een grote impact op ons leven gehad, zowel in psichologische als praktische zin.
Lizzy en Anne, ja het gaat goed met Max, hij heeft een onderbeenprothese, de auto is aangepast, een doucheprothese enz. Het gaat goed met hem en ik denk vooral door zijn sterke en eigenzinnige karakter, hij heeft echt alles op alles gezet om zo snel mogelijk weer te kunnen lopen op eigen benen.
Lizzy, wij gaan in de eerste helft van 2019 verhuizen naar Nederland, te Wanneperveen.
Wonen in Nederland (of Zweden of Canada of Schotland) was altijd al een grote wens van Max en dat is allemaal in een stroomversnelling gekomen door het ongeluk. Hij wil zich 100% gaan toeleggen op het fotograferen van vogels, (was al zijn hobby) daar heeft hij dan alle tijd voor en ook zijn de mogelijkheden daartoe legio, vooral in de streek waar wij gaan wonen.
Ik hoop dat ik daar in het hoge Noorden voor de honden net zo makkelijk aan de barfprodukten kan komen als hier in Italie, maar dat is van latere zorg.
Hartelijke groeten,
Annemarie (uit Italie)
En als NL niet bevalt, dan kom maar gezellig naar Zweden! 
Zelf shop ik ook nog steeds barf in NL.
. Ik kan me voorstellen dat je even van de aardbodem bent verdwenen. Heftig allemaal zeg 
. En hoe gaat het nu met jou...? En heb jij zin om terug te keren naar NL? Ik hoop dat jullie het fijn krijgen in Drèèènt 
Ik zag Meppel, en dacht dus Drenthe. 
Gelukkig hebben we 
