[Rik01]

Er zouden toch intussen hele volksstammen doodzieke honden rond moeten lopen met schildklierproblemen als er een complot is?

Ik vraag me af (en ik heb daar nog steeds geen onderzoek van gezien) wat er gebeurd als je een gezonde hond of kat teveel schildklierhormonen voert. Volgens mij (ik ben geen deskundige) vangt het lichaam dit zelf op en maakt gewoon zelf minder hormonen aan. Dus dat het geen kwaad kan om meer te voeren, tenzij het lichaam niet goed geageerd en die hormonen wel blijft aanmaken om een bepaalde reden. Dat kan verklaren dat het niet zo vaak voorkomt.

Ze hebben die grens van 0,75 bepaald a.d.h. van wat ze zieke honden geven die te lage schildklierwaarden hebben. Maar dus niet a.d.h.v. een onderzoek op gezonde honden die ze teveel voorschotelen. Misschien kan het lichaam dus wel een veel hogere dosis hormonen aan.

[Angelique]

Denk niet dat dat perse nodig is. Het 1ste gevalletje van 2 honden uit 1 gezin die een verhoogde schildklierwaarde hadden ( en dan zo dat ze er ziek van waren) die bleken structureel grotendeels kipnekken te voeren waar dus de schildklier nog aan zat. Dat werd toen door de fb-da's de wereld in geslingerd als ..van barf krijg je het aan je schildklier, nadat de UU of Knmvd er ene mailing uit had gedaan met des trekking hoe gevaarlijk barf wel niet was. Pas later bleek het dus om 2 honden uit 1 gezin te gaan die ene heel sneu barfmenuutje te eten kregen.

Maar als ik naar een vriend mij mij kijk die een slecht werkende schildklier heeft dan is dat een orgaan wat zich niet makkelijk aanpast. Bij hem werd die stilgelegd en dan met medicatie werd dan ingeregeld dat die genoeg hormoon kreeg.

[frodo quin]

Ik vraag me af (en ik heb daar nog steeds geen onderzoek van gezien) wat er gebeurd als je een gezonde hond of kat teveel schildklierhormonen voert. Volgens mij (ik ben geen deskundige) vangt het lichaam dit zelf op en maakt gewoon zelf minder hormonen aan. Dus dat het geen kwaad kan om meer te voeren, tenzij het lichaam niet goed geageerd en die hormonen wel blijft aanmaken om een bepaalde reden. Dat kan verklaren dat het niet zo vaak voorkomt.

Ze hebben die grens van 0,75 bepaald a.d.h. van wat ze zieke honden geven die te lage schildklierwaarden hebben. Maar dus niet a.d.h.v. een onderzoek op gezonde honden die ze teveel voorschotelen. Misschien kan het lichaam dus wel een veel hogere dosis hormonen aan.

Die conclusie zou ik toch niet zo makkelijk maken.

Stel dat iemand met een goedwerkende schildklier dat idd zou opvangen (werkelijk geen flauw idee van), dan nog wil dat niet zeggen dat het niet schadelijk is. Enkel dat er dan geen verhoogde schildklierwaarden zijn.

[Rik01]

Die conclusie zou ik toch niet zo makkelijk maken.

Stel dat iemand met een goedwerkende schildklier dat idd zou opvangen (werkelijk geen flauw idee van), dan nog wil dat niet zeggen dat het niet schadelijk is. Enkel dat er dan geen verhoogde schildklierwaarden zijn.

Ja, het was ook niet echt een conclusie maar meer een vraag. Ik heb er nog geen onderzoeken over gezien.

Als de hersenen zouden kunnen herkennen dat er al genoeg hormonen in het lichaam zitten, en de schildklier zou aansturen om te stoppen met zelf aanmaken, dan zou dat dus kunnen betekenen dat er geen verhoogde schildklierwaarde zouden zijn.

Het zijn n.l. (als ik het goed heb) de hersenen die met de hormonen TSH en TRH de schildklier aansturen om jodium uit het bloed op te nemen om de T4 en T3 aan te maken. Als die hormonen al in het bloed aanwezig zijn kunnen de hersenen dus verdere aanmaak voorkomen.

Zie ook https://www.cyberpoli.nl/schildklier/faq/1072

Als je te weinig schildklierhormoon in je lichaam hebt, maakt de hypofyse meer TSH aan zodat de schildklier harder gaat werken en meer schildklierhormoon aanmaakt. Als je te veel schildklierhormoon in je lichaam hebt, maakt de hypofyse minder TSH aan zodat de schildklier langzamer gaat werken en minder schildklierhormoon aanmaakt.

Dus ik maak hier uit op dat het lichaam een teveel aan schildklierhormonen zelf op kan vangen (als het goed werkt).
(Tot een bepaalde hoeveelheid uiteraard)

Dit alles zegt inderdaad niets over de eventuele schadelijkheid van hormonen van externe bron (hoewel medicijnen ook een extreme bron zijn). Maar het kan wel verklaren waarom er zo weinig probleemgevallen zijn die wellicht via KVV een hogere dosis binnen hebben gekregen. Het zou ook de eventuele onzin kunnen verklaren van die 0,75 grens.

[frodo quin]

Ja, het was ook niet echt een conclusie maar meer een vraag. Ik heb er nog geen onderzoeken over gezien.

Als de hersenen zouden kunnen herkennen dat er al genoeg hormonen in het lichaam zitten, en de schildklier zou aansturen om te stoppen met zelf aanmaken, dan zou dat dus kunnen betekenen dat er geen verhoogde schildklierwaarde zouden zijn.

Het zijn n.l. (als ik het goed heb) de hersenen die met de hormonen TSH en TRH de schildklier aansturen om jodium uit het bloed op te nemen om de T4 en T3 aan te maken. Als die hormonen al in het bloed aanwezig zijn kunnen de hersenen dus verdere aanmaak voorkomen.

Zie ook https://www.cyberpoli.nl/schildklier/faq/1072


Dus ik maak hier uit op dat het lichaam een teveel aan schildklierhormonen zelf op kan vangen (als het goed werkt).
(Tot een bepaalde hoeveelheid uiteraard)


Dit alles zegt inderdaad niets over de eventuele schadelijkheid van hormonen van externe bron. Maar het kan wel verklaren waarom er zo weinig probleemgevallen zijn die wellicht via KVV een hogere dosis binnen hebben gekregen. Het zou ook de eventuele onzin kunnen verklaren van die 0,75 grens.

Geen idee of ik jou niet goed begrijp of jij mij niet goed begrepen hebt , maar ik ga dus niet in op de vraag of het lichaam dat wel of niet zelf regelt, maar ik zeg dat ook als het lichaam het wel zelf regelt, dat dat niet wil zeggen dat het niet slecht is, enkel dat het dan niet leidt tot verhoogde schildklierwaardes. Het bewijst niets over of het verder wel of niet schadelijk is.

Laten we even aannemen dat:
1 hoge schildklierwaardes in de voeding van die honden de reden was voor verhoogde waardes in hun lichaam.
2 Vervolgens de verhoogde waardes in hun lichaam als het probleem bestempelen en de verhoogde waardes in de voeding als de oorzaak te definiëren.

Het wil niet zeggen dat zelfs als:
1 klopt en er in die gevallen een causaal verband is,
2 (de rest van de stelling) ook klopt.

De verhoogde inname van hormonen kan ook het probleem zijn, met als één van de mogelijke symptomen verhoogde waardes. Er kunnen dus nog andere symptomen zijn dan enkel verhoogde waardes, dat weet je niet. Je kan dus gewoon de conclusie niet trekken op basis van het gegeven of een gezond lichaam dan zelf wel of niet minder hormoon aanmaakt.

Je rommelt uiteindelijk wel met de interne processen van het lichaam, aangezien we er niet op gebouwd zijn om zoveel hormoon via externe bronnen binnen te krijgen. Dat wil niet zeggen dat het perse kwaad kan, maar ik ga daar toch niet zomaar van uit.

Edit: ik heb je laatste alinea niet goed gelezen