Vanochtend om 8u naar het bos gegaan. Ik zit op moment erg slecht omdat een vriendin van me is vermoord vorige maand.
Volgende week is er een herdenking en ik moet er spreken. Er is een camera aanwezig want familie wil niet komen en wel graag een opname. Alleen wil ik pertinent niet gefilmd worden of op de foto oid. Ik was erover in paniek en liep dus in dat bos.
Ik heb 2 uur gedoold, de bedoeling was even een uur en dan naar huis maar ik was wat verdwaald met een warrig hoofd. Eigenlijk was dat erg fijn want werd na een uur wat rustiger.
Uiteindelijk aangegeven dat ik alleen zonder camera spreek en dit was prima. Ze reageerden heel lief eigenlijk. Voor niks paniek dus.
Maar een paar foto's van mijn blije 11-jarige ei in het bos. Ze ligt nu bij mij in de keuken, omdat ik voor een verjaardag van een vriendin morgen aan het koken ben.