Trouble in paradise..... Buurvrouw van de hoek heeft net hysterisch bij Leo een vaag verhaal op staan hangen maar het komt hier op neer: ze heeft last van onze haan en die moet gaan. Mevrouw heeft met het hele rijtje al bonje en wij waren nog de enige die haar gedag zeiden. Ze mag mij tot de rest van het rijtje gaan rekenen.
Onze haan zit in een geluids-dicht hok en mag er door de weeks pas om half 9 uit. In het weekend en in de vakantie om half 10. Maar ze hoort hem overdag en kennelijk wil ze hem overdag niet horen (en vindt ze de kakelende kippen wel goed, want ze heeft zelf ook kippen en geloof me, die kunnen soms meer herrie maken dan onze kleine Willem). En nee, ze werkt niet in nachtdiensten, haar man ook niet.
Ik ben eerlijk gezegd behoorlijk aangeslagen.... Want dit gaat betekenen dat we een nieuw baasje voor Willem moeten zoeken en hij is juist zo gek op zijn meisjes en andersom.... En wij zijn gek op hem. Hij is prachtig! En lief! En zo leuk met zijn toompje.
En ik moet eerlijk bekennen, zo begrijp je hoe situaties bij de Rijdende Rechter terecht komen. Want ik ga echt de zaken niet vertroebelen hoor, maar ik ben er andersom ook wel aardig klaar mee dat twee van haar katten mijn tuin als 1 grote plee beschouwen en nieuwe plantjes steeds opnieuw uitgraven (ik heb overal gaas liggen verdorie!). De voor en achtertuin. Ik krijg dus de neiging om tegen haar te zeggen "OK, wij gaan onze haan herplaatsen maar 1 ding: jouw katten zie ik voortaan niet meer in mijn voor en niet meer in mijn achtertuin, laat dat duidelijk zijn".
Kut