[Lonaa]

Ik vind het soms zo lastig. Lieve Selsky wordt 11 aan het einde van de zomer. Soms zie ik echt nog een jonge hond, maar steeds vaker zie ik een oude dame.
Goede dagen wisselen zich af met slechte dagen. Dagen met weinig zin en veel slapen. Dat ze zich verstapt. De dag erna gewoon weer een uur lang lekker wandelen, door het gras hupsel en meer van dat.

Met enige regelmaat vraag ik me af, wat zijn ouderdomskwalen? Of is ze ziek? Ik merk dat ik me het laatste jaar steeds vaker zorgen maak als ze iets 'niet wil'. Sneller alert ben als ze een keer kokhalst.

We zijn nog steeds onder behandeling voor d'r gewrichtjes. Iedere 9 maanden krijgt ze spuiten Anarthron. Daar lijkt ze goed op te gaan. Ook dagelijks nog glucosamine erin.
Ook gaan we overstappen van barf naar KVV. Ze heeft altijd wat tandjes gemist, maar ik heb soms het idee dat ze wat moeite heeft met kauwen. Ook vind k af en toe wat stukjes bot/kraakbeen terug in dr poep.

Verder probeer ik me zoveel mogelijk aan te passen wb wandelen. Gaan als zij zin heeft, haar laten bepalen of ze 'ver' of ' niet ver' wil lopen.

Hoe gingen/gaan jullie om met het ouder worden van je hond? Hoe ondersteun je en waarom zo?

[hannabelgje]

Hier is Zoë 9 geworden. Ze slaapt ook meer en is vlugger tevreden.
Ik zou bij een hond die de ene dag een uur wil lopen en de andere dag niet toch maatregelen nemen. Dus niet een uur lopen, maar dat uur inkorten. Als ze nog geen pijnstiller krijgt dan begon ik daar ook mee. Als is het alleen maar om te kijken of dat verbetering geeft. Honden geven vaak geen pijn aan, maar hebben het wel.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

[Spikkelneus]

Wij hebben 2 senioren (en 2 honden van middelbare leeftijd en 1 junior) en die mogen zelf kiezen of ze wel of niet mee gaan wandelen.
De ene krijgt dagelijks 2x golden paste over zijn eten, de andere lust dit echt niet - zij krijgt 2x daags cbd olie vanwege het pijnstillend effect. Verder krijgen ze beide een glucosamine/chondroitine preparaat en vitamine d3 druppels.
Iedereen mag hier zelf beslissen of hij/zij mee gaat wandelen of liever thuis blijft.
De ene senior heeft de hele winter op mijn bed gelegen en wilde maar 1 rondje van 10 minuten per dag naar buiten, met een jas aan. Maar nu het weer lekker is, gaat hij gewoon 3x per dag mee wandelen met plezier (die heeft gewoon een hekel aan kou).
Mijn oude meisje gaat ook elke wandeling mee, maar de wandelingen zijn de laatste tijd wel ernstig verkort (van anderhalf uur naar ongeveer 40 minuten).
De middelbare-leeftijd honden passen zich aan aan de oudjes, en de junior krijgt bijna dagelijks nog extra wandel- of fietstijd met mij alleen - zo kan iedereen zijn ei kwijt.

[Eef+Stippels]

Dat extra zorgen maken herken ik wel..
Xindy (wordt 1 juli a.s. 10) liep laatst op een veldje te snuffelen en terwijl ik op maar 2 meter afstand van haar stond was ze me kwijt. Ik riep haar, maar ze keek alle kanten op behalve de mijne.
Dan denk ik dus meteen, ze zal toch niet dement worden
En afgelopen jaar heeft ze al van beide heupen last gehad, en ook nog haar teen ontwricht. Dan voel ik ineens dat ze oud wordt. Terwijl toen 2 jaar geleden Yindra er nog was en zij de senior was, Xindy voor mijn gevoel nog piepjong was.

Ik kijk qua wandelingen wat de meiden willen / kunnen / hoe lang ze zin hebben. Xindy zit nog met haar teen en Bella met haar schouder, dus te lang is geen optie.
En daarnaast ondersteun ik ze met supplementen, osteopathie en fysiotherapie (voor Bella).

@Lonaa, als je het idee hebt dat Sally last van haar gebit heeft, zou ik daar even naar laten kijken (wel door een da met verstand van gebitten), want daar kan ze erg veel pijn van hebben.

[Lonaa]

Dat extra zorgen maken herken ik wel..


@Lonaa, als je het idee hebt dat Sally last van haar gebit heeft, zou ik daar even naar laten kijken (wel door een da met verstand van gebitten), want daar kan ze erg veel pijn van hebben.

Heb ik in februari laten doen, ze moest toch een roesje voor foto's. Niks geks, geen tandsteen, vrij schoon. Her en der wat bruine aanslag, verder niks.

Misschien zie ik ook gewoon spoken, vind het echt lastig. Heb ook nog nooit eerder 'oude hond' gehad, dus geen ervaring met kwaaltjes.

[Kaela]

Oscar was nog niet oud, maar in wezen was hij wel "een oudje" in zijn laatste jaar. En ja, dan maak je je snel extra zorgen en ligt alles onder een extra vergrootglas.
Wij lieten hem veel zelf bepalen. En lieten hem wel lang lopen als hij dat wilde en kort als hij dat aangaf. Misschien is elke dag een half uur beter dan de ene dag veel en de andere dag weinig. Maar hij voelt zijn eigen lijf en als hij dan een goede dag had en plezier had aan extra lopen, dan deden we dat. Al was dat niet onbeperkt, we maakten wel altijd de inschatting dat ie ook nog met goed fatsoen thuis kon komen. Tillen was tenslotte geen optie.

Wij gaven hem veel medicatie natuurlijk, maar we hadden ook een orthopedisch matrasje voor hem. En we hebben de grote opstap bij de voordeur eerst met een loopplank en later met een extra trede makkelijker voor hem gemaakt. En een loopplank bij de auto. Dat soort dingen. Maakt het leven wat makkelijker.

[Anne in Zweden]

O ja, de zorgen om een oudje... Ik heb er momenteel twee, eentje van 14 en eentje van 14,5 jaar, en zolang er geen bijzonderheden zijn, gaat het met mij ook goed. Gelukkig zijn ze voor hun leeftijd nog best goed: alle tanden zijn er nog, ze kraken hun botwerk (ook dingen als reeribjes en eendenkarkas) nog gewoon, zijn niet incontinent, horen nog redelijk (ik dacht een tijdlang dat ze doof begonnen te worden, en dat is ook zeker bij Scotch het geval, maar inmiddels weet ik dat het concept 'Oost-Indisch doof' er bij de heren ook goed ingebakken zit. ). Geen al te grote zorgen gelukkig, maar ik pas dingen wel aan waarvan ik denk dat ze er baat bij hebben. Scotch (husky-mix) gaat niet altijd mee wandelen - niet omdat hij niet meer kan, maar omdat het te warm is, of omdat het regent, of omdat volgzaam meegaan op wandelingen iets voor het plebs (= de andere drie honden ) is, of omdat de stand van de maan hem niet bevalt. Scotch is nogal eigenwijs, zeg maar. Hij gaat ook liever met mij mee wandelen dan met meneer Anne, omdat ik een lopende snackjesmachine ben en meneer Anne veel minder scheutig is met de gedroogde kiptips.
Dus hoewel er geen medische reden is om niet mee te wandelen, mag hij van mij toch thuisblijven als hij dat wil. We hebben een megatuin en zijn perfect geconditioneerd om de deur te openen wanneer Scotch blaft , dus hij krijgt zijn frisse neus toch wel.

Ook met eten heb ik wat aanpassingen gemaakt voor Scotch. Ik droog zijn orgaan en spiervlees (spier niet gortdroog, maar gewoon, dat het 'natte' eraf is) omdat hij daarmee miept anders. Zijn botwerk kraakt hij nog moeiteloos, dus dat krijgt hij gewoon rauw en in grote stukken. Als hij toch wat gedroogd orgaan en spier laat liggen, meng ik dat met wat leverpastei, zodat hij toch alles opeet. (Dat weet de schurk, dus laat hij altijd wat orgaan en spier liggen )

Op andere punten ben ik wel meedogenloos. Met supplementen (Corta RX, Doils Joint) ben ik grotendeels gestopt, als die door zijn eten zaten, liet hij het gewoon liggen. Maar zijn golden paste en zijn mariadistel moet hij van mij opeten, dus smeer ik de golden paste op een plakje kalkoen, daar de mariadistel bovenop, waarna ik het plakje kalkoen dichtvouw en in zijn keel druk, zo diep dat oprochelen geen zin heeft. Ook zijn Chinese kruiden (Backmotion en Geria) krijgt hij zo, 2x daags drie pillen. Bek open, pillen diep naar binnen drukken, braaf, plakje kalkoen erin. Hij accepteert dat ook, komt echt achter me aan lopen als ik naar de bijkeuken ga voor de hondensupplementenronde.

En verder doen ze het gewoon goed voor hun leeftijd en klachtjes. Ze trekken sprintjes als ze zin hebben, ook bergop, kunnen nog lange wandelingen maken, zijn nog retenieuwsgierig (Max) en stronteigenwijs (Scotch). Maar ik ben ook erg alert op veranderingen in hun gedrag of lopen, en ben me er heel erg van bewust dat 14 een hele leeftijd is voor een hond en dat de koek op een dag toch echt op zal zijn.

Wat Sally betreft: misschien kun je nog iets positiefs bewerkstelligen met cbd-olie en Chinese kruiden? Ik heb in de loop der jaren heel veel uiteenlopende supplementen gevoerd aan met name Max, en na iedere omstelling op iets nieuws zat er altijd een sprongetje in zijn welbevinden, merkte ik altijd verbetering. Die verbetering ebde na verloop van tijd wel weg (soms na maanden, soms na een paar jaar), maar hij had er wel iedere keer opnieuw baat bij. Hij klungelt al sinds hij een jaar of 9 is met zijn gewrichten, en inmiddels is hij 14 en is hij nog steeds heppiedepeppie. Je zou dus kunnen overwegen Sally ook nog met wat andere supplementen te ondersteunen. Veel succes en sterkte in ieder geval!

[Lizzy]

Bij onze Dalmaten gaat het gemiddeld wat anders (denk ik) als bij veel andere honden. Al onze wat oudere Dalmaten hadden iedere dag zin om mee te gaan naar het bos. Sterker nog, alles stond hier tot op hoge leeftijd te gillen om mee te gaan. En ze gingen tot op hoge leeftijd ook gewoon elke dag anderhalf a twee uur mee, no problemo. Tot 3 maanden geleden ging Linga ook nog iedere dag ruim een uur mee (en soms gewoon 2 uur) en maakte ik onlangs nog stoer een filmpje van "kijk eens, hatstjiekidee, bijna 13 jaar en ze neemt nog een boomstronkje of het niks is".



Ik had dit niet moeten filmen of in ieder geval mijn grote waffel moeten houden (echt, vragen om problemen, dit) want 4 weken later kreeg ze een schouderblessure (begon eerst met de ene poot te manken en daarna met de andere poot erbij) en we hebben haar (dankzij Anneke Schellingerhout). Ze kon niks meer. Ze is nu weer kreupelvrij maar mee gaan naar het bos zit er gewoon niet meer in . Ze wil wel! Oh jee ja. Maar ze trekt het gewoon niet meer... Dat was met onze Brutus en onze Pinkel precies zo. Het ging heel lang perfect, tot de dag dat het niet meer ging. Linga heeft het heel moeilijk met haar ouder worden. Ze is gisteren 13 jaar geworden. Ze doet het liefst nog overal aan mee en wij moeten haar een beetje tegen zichzelf beschermen. En dat vindt zij dan weer pikaal gelul. Dus dat is dan wel eens een strijd

De rest is allemaal jong grut, 5 en 8 jaar.

Ze krijgen allemaal Golden Paste (gewoon, omdat het gezond is) en Linga krijgt daarnaast ook CBD olie. Linga krijgt wel 2 keer per dag Golden Paste.

[Lida. S]

Shirah is 14 en oud, heel oud. Ze komt heel moeizaam overeind, zakt regelmatig door haar poten en blaft als een verkouden kikker. Maar ze is blij, ze danst en springt (en stort weer op de grond). Ze is vol levenslust en zielsgelukkig als ze haar balletje vindt, dat ik maximaal 2 meter ver weg gooi. Volgens mij is ze zo dement als het maar kan, maar ze geniet volop. Ze is nog steeds waaks, blaft (als eerste) als er iemand voorbij komt, maar rent er niet meer achteraan. Dat laat ze aan de andere honden over.
En wat doe ik eraan? Ik laat haar rustig haar gangetje gaan. Ze hoeft geen meter verder te lopen dan ze wil. Ik heb haar een tijdje geleden kvv gegeven, leek me beter omdat ze zich af en toe verslikte. Ze at het op en keek me toen aan met een blik van ' leuk voorgerecht, maar waar is nu mijn eten?' Dus ze barft weer rustig met de anderen mee. Ze krijgt CBD-olie. Ik heb niet het idee dat het helpt, maar ze wordt er ook niet slechter van. Ik realiseer me dat 14 een nette leeftijd is voor een grote hond (ca 40 kg). Ze heeft een fantastisch leven (gehad). Zodra ik merk dat ze pijn heeft, of dat de levenslust eruit is gaan we naar de DA. Het zal niet meevallen, maar ik weet dat dat moment komt. Tot die tijd laat ik haar heerlijk doen waar ze zin in heeft.

[M@rina]

Ik heb net dit topic geplaatst. Wij merken ook dat Saartje oud wordt, bijna 12,5 jaar, ik schrijf in dat topic ook dat we haar laten bepalen hoe lang, hoever we lopen en welk tempo... we genieten samen en hopen dat nog lang te kunnen doen.

viewtopic.php?f=17&t=136527

[Pauline]

Joris is inmiddels 13 jaar en na heel lang kreupel te hebben gelopen heeft zijn fysio/chiropractor 4 weken geleden zijn schedel gemanipuleerd en (ongelofelijk) hij loopt niet meer mank. En dan heb ik het echt over jaren mank lopen.

Joris heeft artrose in een schouder en krijgt dagelijks pijnstilling. Ik heb geprobeerd af te bouwen, maar dan merk ik duidelijk dat hij zich anders gedraagt. Dus de pijnstilling blijft gewoon. Als supplement krijgt hij flexijoint en daar lijkt hij het prima op te doen.

Hij loopt elke ochtend nog een uur met me en verspreid over de rest van de dag ook zeker een uur. Dus twee uur is normaal. Slapen heeft hij altijd al veel gedaan, maar hij staat altijd paraat om mee te gaan. Sinds de manipulatie van zijn schedel kan hij ook weet over boomstronken enz springen. We zijn dus heel blij.

We genieten van elk moment en nemen het zoals het komt. Ik heb me heel lang heel veel zorgen gemaakt, maar inmiddels kan ik het los laten. Joris is ook niet mijn eerste oude hond, dat scheelt uiteraard ook.

[smulpaap]

Met oude(re) honden kan je het het beste per dag bekijken
Mijn bejaarden vonden het bv geweldig om mee te gaan in de wandelkar
Ik had toen twee jong(re) honden ook . En ze waren allemaal aan elkaar verknocht
Ik vond het echt een ideale oplossing , als ze moe werden dan weer even in de kar
Of als er bv een slechtere dag was , dan ging ik bv even naar een favoriet veld ... snuffelen maar , of even jammie zoeken

Wat eten /verteren betreft idem , de ene bejaarde heeft tot aan zijn dood barf gegeten en dat ging prima . Al hield ik wel rekening met wat minder vet etc
De andere oude bes kreeg er wel moeite mee . Gemalen aangeboden .... ja maar dat is geen eten Ze weigerde om te eten
Dus ja , wat dan ? Nou kwartel karkas dus . Of een piepkuiken , allemaal zacht spul en de freule was tevreden
Ik gaf haar wel vele soorten spiervlees , vooral bv wilde gans . En biologische groenten , maar later ook twee x per week multivitamine en Vit B 50 complex
Ze wilde nogal eens omvallen , zeker als ze een bochtje moest maken , of tijdens het ontlasten . En verder Doils - Joint

[smulpaap]

Gut , ik vergeet de andere twee bejaarden nog

De ene juf is uiteindelijk over gegaan op gekookt vlees en gekookte groenten . Dat ging veel beter dan rauw
Fysiek was ze nog best pittig , maar haar spijsvertering werd dus wel een probleem
Al na een paar weken zag ik een hondje wat weer veel fitter en blijer werd

En de andere juf heeft tot kort voor haar dood barf gegeten .

En verder met deze twee wat ik al beschreef .... de wandelkar ....

[Lonaa]

Jullie reacties doen me goed, zowel als vergelijk, als dat het eigenlijk allemaal wel normaal is.
Ik ga vandaag of morgen wat uitgebreider reageren. Misschien zelfs met foto's.

[Kaio]

Nou bij Kaio waren er ouderdoms problemen in zijnde stembandverlamming en daaraast spieratrofie. Hij was ook erg knokig geworden. Opstaan ging moeilijker, uitglijden en zo. Wandelen en waterwerk bleef ie doen. Ook al moesten we hem ondersteunen op het moment dat ie uit het water kwam anders viel ie om, en dan dus nog ff weer bijkomen alvorens weer verder te lopen. Maar we moesten eens wagen om hem niet mee te nemen, dan zou ie de kiet verbouwd hebben. Op het einde had ie allemaal vergrootte lymfklieren en zakte hij achter door zijn poten, toen hebben we hem laten gaan, hij zelf wilde nog wel door, ja dan nog wel maar wij wilden niet wachten tot hij niet meer wou, want beter werd ie niet.
Maci is nu ook 11,5 jaar. Begint af en toe wat strammer te lopen. Is kwetsbaarder, en zo zaten we 2 weken ook bij de DA, om hem goed op kruisbanden te laten checken want die was door die andere helemaal omvergeschoffeld en liep daarna niet goed, godzijdank had ie gewoon alleen last van zijn knie. Hij krijgt wat Corta RX
Wel is ie ook wat dement, en dacht dat hij doof was, maar laatst ineens niet meer, denk dat dat dus het op en neer gaan van de dementie is. Soms is ie zo verbaasd over van alles. Hoorde ik nou wat en waar? Hij is weer anders dan Kaio, hij heeft ook wel eens een pyama dag, dan wil ie niet wandelen eigenlijk alleen slapen. Ook hij gaat mee naar waterwerk en doet dat dus nog best prima! Maci gaat qua kauwen ook achteruit, heeft altijd slechter gebit gehad dan de andere en het zijn nu meer stompjes.