Dwarreltje eerst niet laten castreren omdat het toch pittige ingreep is; 9 jaar lang schijnzwangerschappen was geen pretje. Zeker niet als je na 9 jaar alsnog moet overgaan tot opereren omdat er BMO leek te zijn. Tijdens operatie bleek milt vol stippen te zitten, dus die verwijderd (samen met BM die niet ontstoken was).
Dwarreltje was gewoon een pittige Cairn en dat bleef ze. Lief voor mensen, duidelijk naar honden. Gewoon zoals het hoort en was een geweldig hondje; stabiel, pittig, lief, ondeugend, alles wat een Cairn een Cairn maakt
Vacht was voor die tijd al een ramp en dat bleef zo.
Spoiler is na 1 loopsheid gecastreerd. Zeker weten doe je het niet, maar ik hang de mening aan dat ze de hormonen toch nodig hebben om zowel fysiek als mentaal volwassen te worden en dat wil ik niet in de weg zitten. Maar na 1 loopsheid laat ik ze castreren. Honden genoeg op de wereld en als ik er een bij wil, zijn er genoeg die opvang nodig hebben. Wil gewoon niet bij elke teef 2x /jaar die ellende.
Raffi is net loops geweest (uiteraard werd ze loops tijdens weekje logeren bij 3 intacte reuen
) en ook voor haar staat de operatie al gepland. Ik vind haar nu al duidelijk rustiger dan voor de loopsheid; het pupgedrag komt nog zelden voor. Ze heeft veel meer rust in zich gekregen. Stabiel zie ik haar niet snel worden; een hard geluid of vreemd voorwerp doet haar altijd nog willen vluchten. Dat zal de herkomst zijn.
Ben wel benieuwd naar evt. gedragsverandering, maar vind dat ook moeilijk te zien aangezien ze zo vroeg al geopereerd worden. Echter meerdere loopsheden afwachten zie ik niet echt het nut van in.
Daarbij: De honden, verkregen via stichting zijn verplicht om z.s.m. gecastreerd te worden als ze dat nog niet zijn; daar teken je voor en daar sta ik ook achter.